***

دیدگاه شما در مورد اختلاس ها و نحوه انتشار اخبار آن ظاهرا تفاوت هایی با دیگران دارد؟

بحث‌های صورت گرفته راجع به 3000 و 8000 میلیارد اختلاس، بازی است و با بحث‌های جاری تفاوت دارد. بنده معتقد هستم که هر نوع اختلاس، خلاف مالی و سهل انگاری در بیت المال غیر از مجازات دنیوی حتما عقوبات اخروی نیز در پی خواهد داشت. اختلاس به خودی خود مضر است و نیاز به اعمال قانون دارد. اگر چنین خلاف‌هایی وجود دارد، باید کسانی که مسئول هستند استعفا دهند زیرا اگر دولت، مسئول یا فردی نتواند خودش را در نظام جمهوری اسلامی پاک نگهدارد، مشخص است که مافوق آن مسئول از توان لازم برخوردار نیست. این که هر روز کسی بگوید که این جا و آن جا مبلغی اختلاس شده و بعد از آن همه بر سر کار خودشان باشند و تنها همان افرادی که خلاف کرده اند دستگیر شوند، درست نیست. اگر در وزارتخانه آموزش و پرورش چنین اختلاسی با چنین مبلغ بالا صورت گرفته است، وزیر مربوطه و حتی بالاتر از وزیر در دوران مسئولیت خود نتوانسته اند نظامی پاک و سالم برقرار کنند. پس برای چه مسئولیت دارند؟ مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی برای برقراری پاکی، تزکیه، سلامت و حفظ حقوق ملت و بیت المال است نه این که هر روز گروهی بگوید که این مبلغ، گروه دیگر بگوید آن مبلغ اختلاس شده است و ملت نیز از طرف مسئولین واکنش حساب شده، دقیق و جلوگیر نبینند. به همین علت است که اصل آن با حفظ نظام مخالف است. حتی نباید از یک ریالش هم کوتاهی کرد. غیر از کسانی که اختلاس کردند کسانی که مسئول اصلی هستند نیز باید توبیخ شوند. یک مدیر مسئول پاکی زیر مجموعه خود است، فرقی هم نمی‌کند که چه کسی می‌خواهد باشد. بنده با این بحث‌ها و بازی‌های سیاسی که گروه‌ها یکدیگر را متهم می‌کنند، با روش‌ها که هر روز در کشور یک گروه یک سطل لجن به دستش گرفته و به روی طرف‌های مقابل سیاسی می‌پاشد به شدت مخالف هستم.

بعضی اوقات تا زمانی که خبرنگاران و رسانه‌ها به سراغ یک سازمان نروند، فساد آن برملا نمی‌شود. پس چه می توان کرد؟

اصولا این موضوع مربوط به خبرنگاران و روزنامه نگاران نیست. در کشور دستگاه‌های مفصلی وجود دارد که پول‌ها و بودجه‌های آن چنانی می‌گیرند. مانند دستگاه بازرسی کل کشور، دستگاه‌های نظارتی و دیوان محاسبات. از همین الان دولت محترم اراده کند و هر دستگاه و قوه که درونش کوچکترین و کمترین اختلاس یا خلاف مالی وجود دارد را پاکیزه کند. صحیح نیست که هر روز کسی یا مجموعه ای مثلا بگوید که در شهرداری تهران املاک آن چنانی بزل و بخشش شده است، بعد دستگاه‌های زیربط رسیدگی کرده و مشخص شود که خبر صحیح نیست یا رقمش آن چنان پایین است که در چند هزار پرونده، چند عدد وجود دارد و سپس عده دیگر به انگیزه‌های سیاسی علیه شهرداری تهران یا شهرهای دیگر شروع به بزرگ نمایی کنند و دست بردار هم نباشند. مشخص است که باید چه کسی رسیدگی کند. آیا خبرنگار باید رسیدگی کند؟ یا این که گروهی مسئله ای را مطرح کرده است و مجموعه شهرداری در پی آن باشد که در دولت فلان جا فلان حادثه رخ داده است و در نهایت ملت احساس کند که این مجموعه‌ها جای این که بخواهند اختلاس‌ها را براندازند و نظامی پاک با سلامت مالی برقرار کنند، به دنبال بهره برداری سیاسی هستند. انتخابات شوراها در پیش است و این افراد می‌خواهند از این موضوع سوء استفاده کنند و هر گروهی، گروه دیگر را بکوبد، که بعد می‌خواهد شورای شهر تهران را در تصرف خود بگیرد. یا مثلا یک مجموعه می‌خواهد وزیر آموزش و پرورش را از کار بر کنار کند، یک دفعه خبر شده است که 8000 میلیارد اختلاس صورت گرفته است! بنده نمی‌خواهم بگویم که خدای ناکرده این حرف‌ها را نزنند ولی می‌گویم باید این حرف‌ها را همه با هم دست به دست دهند و جلوی هرگونه دست درازی به اموال عمومی و بیت المال را بگیرند و اگر در جایی این قضیه رخ می‌دهد تنها آنها را بررسی نکنند که چند نفر را دستگیر کرده و بعد نیز مشخص نشود که چه کسانی اصل بودند. مثلا روزی که شهرام جزایری پیدا شد باید غیر از دستگیری این شخص کسی که به شهرام جزایری میدان داده بود را هم دستگیر می‌کردند و مجازات جدی می‌شد. وقتی بابک زنجانی پیدا می‌شود باید کسانی که باعث شده اند این قضیه رخ دهد هم دستگیر شوند. واقعا کشور به یک حرکت قاطع و یک مرد قوی لاجوردی وار، انسان پاک، با قاطعیت و محکم نیاز دارد که این کار را تمام کند و ریشه شر را بکند. باید رئیس محترم دولت آقای دکتر روحانی برای این قضیه خود به صحنه آید، یک بازرسی ویژه دهد و هر کس خطا کرده را اخراج و مجازات نماید، فرقی هم نمی‌کند از کدام جناح باشد. آنهایی که در کشور این فضای بی اعتمادی و این چنینی را راه می‌اندازند را به شدت مجازات کند. این که هر روز خبر اختلاس از این جا و آن جا به گوش برسد بعد نیز عده ای مسخره کنند و رادیوهای بیگانه هم سوء استفاده کنند. در کشور انسان‎‌های پاک زیادی هستند، انسان‎‌هایی که 37 سال روی قدرت هستند، نه یک ریال سوء استفاده کرده اند و نه خلاف مالی دارند، زندگی آنها پاک است، همه زندگی آنها در یک آپارتمان خلاصه می‌شود و اگر حقوق نگیرند لنگ می‌مانند، جای این که این افراد را مطرح کنیم و نشان دهیم که نظام پاک و سلامت است، هر روز در این دعواهای سیاسی که در این چند ساله به راه افتاده است، گروه‌ها همدیگر را می‌کوبند، این راهش نیست. اکثر مردم متوجه شده اند که آتشی که اینها به پا می‌کنند برای گرم کردن فضا نیست و دود این آتش بازی در چشم همه می‌رود. لذا اعتقاد عمیق بنده بر این است که باید ملت برای ریاست جمهوری بعدی کشور را به دست یک مجموعه بسپارد که پاک و سالم است و با قدرت می‌تواند به همه بازی‌های سیاسی، اختلاس‌های واقعی و لجن پراکنی‌ها پایان بخشد و یک نظام پاک، مقتدر، قوی و سالم برای ملت پاک و خوب ما فراهم آورد.

همیشه نظام ما معروف به این بوده است که مردم به آن اعتماد زیادی دارند. ادامه این اتفاقات چه بلایی بر سر این اعتمادها می‌آورد؟

در دولت تعداد زیادی وزیر و معاون و مدیر وجود دارد، آیا خدای ناکرده همه دزد هستند؟ میزان درصد پاکان آنها غیر قابل مقایسه با سوء استفاده کنندگان است. این که کسی این فضا را ایجاد کرده و همه را متهم می‌کند غلط است. باید کسی قاطعیتی انجام دهد و شر این بحث‌ها را بکند. قبل از این که خبرنگار و سایرین بخواهند به دنبالش بروند، رسیدگی کند. هر وزیری زیر مجموعه خود را رسیدگی کند و قبل از این که خبری منتشر شود آن را ریشه کن نماید و اعلام کند در این خانه که زندگی می‌کنم هیچگونه ناهمواری، کثافت کاری، سوء استفاده، اختلاس، دزدی و رشوه نیست. اگر نمی‌تواند چنین کند، در این مسئولیت باقی نماند. مگر مجبور است که مسئول باشد؟ خودش استعفاء دهد و کنار برود. زیرا قرار است که دولت ما دولت پاکان، مجلس ما مجلس پاکان، قوه قضائیه ما قوه قضائیه پاکان و در آخر کشور ما کشور پاکان باشد. اکثریت ما و ملت ما همین طور هستند. این موضوع به قاطعیت و اقتدار نیاز دارد که ملت متوجه شوند کسی که به قدرت رسیده است می‌تواند علی وار هر کس که در کشور خلاف کرده است کنار گذارد.