هر گروهی که موثرتر باشد دشمنان بیشتری هم خواهد داشت، روحانیت هم به این سبب که همواره صاحب نظر و موثر به ویژه در بسیج توده های مردم بوده با دشمنی دشمنان مواجه شده و دشمنان خواسته اند تا به این جایگاه لطمه وارد کنند.
ستوده کاشانی- در آبان سال 1356 «آیت الله سیدمصطفی خمینی» فرزند مبارز امام به صورت مشکوکی رحلت کرد؛ مردم با سوابقی که از رژیم داشتند آن اقدام را از جانب شاه دانستند. این حادثه موجی از انزجار در بین مردم برانگیخت و در سرتاسر ایران به خصوص تهران و قم مجالس عزاداری برپا کردند.
پس از آن سخنرانی ها و روشن گری های امام راحل ادام یافت؛ استقبال مردم از امام به خاطر استقامت، سازش ناپذیری، تیزبینی و شجاعت ایشان بود. لذا در آن مدت کوتاه به عنوان رهبری بی بدیل و بلامنازع درآمد که مورد توافق همه گروه ها قرار گرفت.
رژیم شاه از اقبال مردم به امام خمینی حیرت زده شد و دست به حرکتی زد تا به گمان خویش امام را بی اعتبار کند؛ از این رو در 17 دی ماه 56 (سالروز کشف حجاب) در روزنامه اطلاعات به چاپ مقاله ای مبادرت ورزید که هتاکی و بی احترامی را نسبت به امام به اوج رساند.
مردم قم به رهبری علما و طلاب حوزه، دست به اعتراض گسترده علیه رژیم زدند، در منازل مراجع، علما و مدرسان تجمع کرده و آنان نیز برای مردم سخنرانی کردند. به تدریج فریاد اعتراض مردم بالا رفت و در نهایت، نمازهای جماعت و کلاس های درس به نشانه اعتراض تعطیل شد و عصر روز 19 دی که مردم به سوی منزل یکی از علما می رفتند و شعارهای درود بر خمینی، مرگ بر این حکومت یزیدی، مرگ بر حکومت پهلوی، دانشجو، روحانی پیوندتان مبارک، سر می دادند مورد تهاجم نیروهای رژیم قرار گرفتند که این زد و خورد تا ساعت ها به طول انجامید که بر اثر این هجوم ده ها نفر شهید و مجروح شدند.
قیام مردم قم، در حقیقت شروع اوج گیری انقلاب اسلامی بود. تعداد زیادی از روحانیون مشهور و مبارز به شهرهای مختلف تبعید شدند. این عمل رژیم، باعث گسترش انقلاب و ابلاغ پیام آن در مناطق مختلف کشور شد.
امام(ره) در اولین موضع گیری در زمینه قیام نوزدهم دی 1356 هـ.ش مردم قم، طی سخنرانی بسیار مهمی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، به شخص شاه و رژیم سلطنتی پهلوی و اعمال و اقدامات ضددینی- اسلامی و سیاست های مخرب دولت حمله کرد و برای چندمین بار، شخص شاه را کانون توطئه ها و مسئول اصلی تمام جنایات معرفی کرد.
از اثرات مهم و نتایج قیام 19 دی، بسیج شدن نیروهای مخالف نظام شاه بود. بطوری که حتی امام (ره) از آن مجالی برای ادامه مبارزه و «سقوط قریب الوقوع رژیم شاه» یاد کردند.
سالروز قیام مهم 19 دی و نقش برجسته روحانیت در طول مبارزات نهضت امام خمینی (ره) فرصتی شد تا درباره تاثیر روحانیت در جامعه از ابتدای انقلاب تا کنون با حجت الاسلام و المسلمین خرسند به گفتگو بنشینیم.
امروز سالروز قیام 19 دی و حمایت مردم از علما و روحانیون است؛ درباره نقش روحانیت در دوران پیش از انقلاب و پس از آن بفرمایید.
نقش روحانیت در تاریخ شیعه، به ویژه در انقلاب اسلامی نقشی بی بدیل است، و این نقش به نقش دین و پایبندی مردم به موازین دینی، شرعی و محبت آنها به اهل بیت پیامبر (ص) بر می گردد.
البته روحانیت هم نشان داده که همواره مدافع دیندار بودن و حقوق حقه مردم بوده لذا در طول تاریخ روحانیت با پادشاهان ظلم و جور درگیر بوده و این درگیری هم به خاطر دفاع از دین و حقوق مردم بوده است؛ چراکه روحانیت هیچگاه اهل سازش و زد و بند با بیگانگان نبوده اند.
دشمن در طول تاریخ به دنبال این بوده که به این قشر از جامعه لطمه وارد کند حتی در مقطعی سعی کرده که با ورود افراد روحانی نما و وابسته وجهه روحانیت میان مردم را شکسته و از بین ببرد؛ ترفندی که خوشبختانه هیچگاه کارساز نبوده است.
در نهضت های آزادی بخشی که در کشور ما در طول دوران گذشته پیش آمده همچون نهضت تنباکو، مشروطه یا مبارزات شخصیت هایی مثل میرزا کوچک خان جنگلی و در اوج آن در انقلاب اسلامی روحانیت محور مبارزه بوده و مردم هم به دلیل اطمینان خاطری که به این محوریت داشته اند به صحنه آمده و در مبارزات شرکت کرده اند.
شما می بینید که با یک فتوای میرزای شیرازی منافع انگلستان در ایران به خطر می افتد و با یک نظر امام خمینی (ره) مردم به خیابان ها می ریزند.
این همان قدرتی است در عراق هم دیده شد؛ چیزی که باعث شد عراق به امریکا وابسته نشود نفوذ روحانیت بود لذا دشمن نمی تواند چنین نفوذی را تحمل کند و در صدد ضربه زدن به این محور بر می آید.
روحانیتی که همواره نقش محوری در مبارزات و احقاق حقوق ملت داشته با هجمه هایی نیز روبرو شده، مساله ای که مهم به نظر می رسد حفظ و دفاع از این حریم است.
حفاظت و مراقبت از این جایگاه هم وظیفه روحانیت است و هم وظیفه متدینین؛ انقلاب اسلامی تنها انقلابی است که در طول این 33 سال گذشته همواره روی اصول اساسی خود ایستاده است اما انقلاب های دیگر از مسیر اصلی خود خارج شده و در دام سیاستمداران وابسته و روشن فکران غرب گرا گرفتار شده است.
اما انقلاب اسلامی ایران چون متکی به دین و ولایت فقیه بوده و ولایت فقیه هم محور روحانیت و مرجعیت بوده توانسته روی اصول خود باقی مانده و از مسیر خود خارج نشود.
اما تلاش هایی برای کم رنگ کردن نقش روحانیت هم صورت گرفته است.
طبیعی است که هر گروهی که موثرتر باشد دشمنان بیشتری هم خواهد داشت، روحانیت هم به این سبب که همواره صاحب نظر و موثر به ویژه در بسیج توده های مردم بوده با دشمنی دشمنان مواجه شده و دشمنان خواسته اند تا به این جایگاه لطمه وارد کنند.
به نظر می رسد در شرایط کنونی نقش روحانیت وجهه پررنگ تری به خود گرفته باشد علی الخصوص در حال حاضر که به انتخابات نزدیک می شویم.
حفظ نظام به تعبیر و فرموده امام خمینی (ره) از اوجب واجبات است، انتخابات هم یکی از شاخص های حفظ و تقویت نظام اسلامی است.
بنابراین به فرموده امام راحل و مقام معظم رهبری و همچنین مراجع معظم شرکت در انتخابات امر واجبی است که نقش روحانیت را بیش از هر زمان دیگری مشخص می کند لذا روحانیت نمی توانند از صحنه به دور و تماشاگر باشند.
قطعا روحانیت حضور جدی خواهند داشت به ویژه در این مقطع که دشمن به دنبال فتنه انگیزی های جدیدی است؛ پس بیش از نتیجه انتخابات، حضور روحانیت و ایجاد وحدت نظر و تفاهم بیشتر میان جریان های اصولگرا از اهمیت برخوردار است.
پس از آن سخنرانی ها و روشن گری های امام راحل ادام یافت؛ استقبال مردم از امام به خاطر استقامت، سازش ناپذیری، تیزبینی و شجاعت ایشان بود. لذا در آن مدت کوتاه به عنوان رهبری بی بدیل و بلامنازع درآمد که مورد توافق همه گروه ها قرار گرفت.
رژیم شاه از اقبال مردم به امام خمینی حیرت زده شد و دست به حرکتی زد تا به گمان خویش امام را بی اعتبار کند؛ از این رو در 17 دی ماه 56 (سالروز کشف حجاب) در روزنامه اطلاعات به چاپ مقاله ای مبادرت ورزید که هتاکی و بی احترامی را نسبت به امام به اوج رساند.
مردم قم به رهبری علما و طلاب حوزه، دست به اعتراض گسترده علیه رژیم زدند، در منازل مراجع، علما و مدرسان تجمع کرده و آنان نیز برای مردم سخنرانی کردند. به تدریج فریاد اعتراض مردم بالا رفت و در نهایت، نمازهای جماعت و کلاس های درس به نشانه اعتراض تعطیل شد و عصر روز 19 دی که مردم به سوی منزل یکی از علما می رفتند و شعارهای درود بر خمینی، مرگ بر این حکومت یزیدی، مرگ بر حکومت پهلوی، دانشجو، روحانی پیوندتان مبارک، سر می دادند مورد تهاجم نیروهای رژیم قرار گرفتند که این زد و خورد تا ساعت ها به طول انجامید که بر اثر این هجوم ده ها نفر شهید و مجروح شدند.
قیام مردم قم، در حقیقت شروع اوج گیری انقلاب اسلامی بود. تعداد زیادی از روحانیون مشهور و مبارز به شهرهای مختلف تبعید شدند. این عمل رژیم، باعث گسترش انقلاب و ابلاغ پیام آن در مناطق مختلف کشور شد.
امام(ره) در اولین موضع گیری در زمینه قیام نوزدهم دی 1356 هـ.ش مردم قم، طی سخنرانی بسیار مهمی در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، به شخص شاه و رژیم سلطنتی پهلوی و اعمال و اقدامات ضددینی- اسلامی و سیاست های مخرب دولت حمله کرد و برای چندمین بار، شخص شاه را کانون توطئه ها و مسئول اصلی تمام جنایات معرفی کرد.
از اثرات مهم و نتایج قیام 19 دی، بسیج شدن نیروهای مخالف نظام شاه بود. بطوری که حتی امام (ره) از آن مجالی برای ادامه مبارزه و «سقوط قریب الوقوع رژیم شاه» یاد کردند.
سالروز قیام مهم 19 دی و نقش برجسته روحانیت در طول مبارزات نهضت امام خمینی (ره) فرصتی شد تا درباره تاثیر روحانیت در جامعه از ابتدای انقلاب تا کنون با حجت الاسلام و المسلمین خرسند به گفتگو بنشینیم.
امروز سالروز قیام 19 دی و حمایت مردم از علما و روحانیون است؛ درباره نقش روحانیت در دوران پیش از انقلاب و پس از آن بفرمایید.
نقش روحانیت در تاریخ شیعه، به ویژه در انقلاب اسلامی نقشی بی بدیل است، و این نقش به نقش دین و پایبندی مردم به موازین دینی، شرعی و محبت آنها به اهل بیت پیامبر (ص) بر می گردد.
البته روحانیت هم نشان داده که همواره مدافع دیندار بودن و حقوق حقه مردم بوده لذا در طول تاریخ روحانیت با پادشاهان ظلم و جور درگیر بوده و این درگیری هم به خاطر دفاع از دین و حقوق مردم بوده است؛ چراکه روحانیت هیچگاه اهل سازش و زد و بند با بیگانگان نبوده اند.
دشمن در طول تاریخ به دنبال این بوده که به این قشر از جامعه لطمه وارد کند حتی در مقطعی سعی کرده که با ورود افراد روحانی نما و وابسته وجهه روحانیت میان مردم را شکسته و از بین ببرد؛ ترفندی که خوشبختانه هیچگاه کارساز نبوده است.
در نهضت های آزادی بخشی که در کشور ما در طول دوران گذشته پیش آمده همچون نهضت تنباکو، مشروطه یا مبارزات شخصیت هایی مثل میرزا کوچک خان جنگلی و در اوج آن در انقلاب اسلامی روحانیت محور مبارزه بوده و مردم هم به دلیل اطمینان خاطری که به این محوریت داشته اند به صحنه آمده و در مبارزات شرکت کرده اند.
شما می بینید که با یک فتوای میرزای شیرازی منافع انگلستان در ایران به خطر می افتد و با یک نظر امام خمینی (ره) مردم به خیابان ها می ریزند.
این همان قدرتی است در عراق هم دیده شد؛ چیزی که باعث شد عراق به امریکا وابسته نشود نفوذ روحانیت بود لذا دشمن نمی تواند چنین نفوذی را تحمل کند و در صدد ضربه زدن به این محور بر می آید.
روحانیتی که همواره نقش محوری در مبارزات و احقاق حقوق ملت داشته با هجمه هایی نیز روبرو شده، مساله ای که مهم به نظر می رسد حفظ و دفاع از این حریم است.
حفاظت و مراقبت از این جایگاه هم وظیفه روحانیت است و هم وظیفه متدینین؛ انقلاب اسلامی تنها انقلابی است که در طول این 33 سال گذشته همواره روی اصول اساسی خود ایستاده است اما انقلاب های دیگر از مسیر اصلی خود خارج شده و در دام سیاستمداران وابسته و روشن فکران غرب گرا گرفتار شده است.
اما انقلاب اسلامی ایران چون متکی به دین و ولایت فقیه بوده و ولایت فقیه هم محور روحانیت و مرجعیت بوده توانسته روی اصول خود باقی مانده و از مسیر خود خارج نشود.
اما تلاش هایی برای کم رنگ کردن نقش روحانیت هم صورت گرفته است.
طبیعی است که هر گروهی که موثرتر باشد دشمنان بیشتری هم خواهد داشت، روحانیت هم به این سبب که همواره صاحب نظر و موثر به ویژه در بسیج توده های مردم بوده با دشمنی دشمنان مواجه شده و دشمنان خواسته اند تا به این جایگاه لطمه وارد کنند.
به نظر می رسد در شرایط کنونی نقش روحانیت وجهه پررنگ تری به خود گرفته باشد علی الخصوص در حال حاضر که به انتخابات نزدیک می شویم.
حفظ نظام به تعبیر و فرموده امام خمینی (ره) از اوجب واجبات است، انتخابات هم یکی از شاخص های حفظ و تقویت نظام اسلامی است.
بنابراین به فرموده امام راحل و مقام معظم رهبری و همچنین مراجع معظم شرکت در انتخابات امر واجبی است که نقش روحانیت را بیش از هر زمان دیگری مشخص می کند لذا روحانیت نمی توانند از صحنه به دور و تماشاگر باشند.
قطعا روحانیت حضور جدی خواهند داشت به ویژه در این مقطع که دشمن به دنبال فتنه انگیزی های جدیدی است؛ پس بیش از نتیجه انتخابات، حضور روحانیت و ایجاد وحدت نظر و تفاهم بیشتر میان جریان های اصولگرا از اهمیت برخوردار است.