مطمئنا تلاش هایی صورت خواهد گرفت که فعالیت ها برای تدوین منشور و روند برگزاری انتخابات کاملا هماهنگ باشد و نمایندگانی از احزاب و یا شخصیت های صاحب نظر و اثرگذار در جلسات مشترک حضور و مشارکت داشته باشند.
سمیه عظیمی- دو تشکل روحانی جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در انتخابات مجلس نهم نقش آفرینی کرد و منشور اصولگرایی به همت این دو تشکل که یکی عمدتا سیاسی و دیگری علمی و حوزوی است تدوین شد. منشوری که پس از برگزاری بیش از شانزده نشست مشترک جامعتین نهایی و بر محوریت وحدت بنا نهاده شد.
تبعیت کامل از رهنمود‌های مقام معظم رهبری و استفاده از وصایای حضرت امام خمینی (قدس سره شریف) ویژگی بارز مجموعه منشور اصولگرایان بود.
مجموعه ای که جدای از اصول اساسی برای انتخاب یک نماینده شاخصه هایی را نیز در نظر گرفته بود؛ دفاع از ارزش‌های اسلامی؛ پایبندی به مبانی انقلاب اسلامی؛ التزام عملی به ولایت فقیه و فصل‌الخطاب دانستن نظر رهبری؛ احترام و توجه به جایگاه روحانیت و مرجعیت؛ اعتقاد به آزادی‌های مشروع و مردم‌سالاری دینی عدالت محوری و مبارزه با فساد؛ اداره امور بر اساس موازین اسلامی، عقلانیت، قانون، برنامه، حسن تدبیر و عطوفت با مردم و اعتقاد و التزام به تعامل و هماهنگی میان قوا در سایه تدبیر‌های رهبری از جمله شاخص های این منشور بود.
پس از تهیه این منشور که البته ضروری و لازم به نظر می رسید برخی صاحب نظران بر این باور بودند که اصولگرایی با نوشتن صرف منشور حاصل نخواهد شد.
اساس اصولگرایی باید در سه سطح ذهن، گفتار و رفتار تعریف شود تا هم در ذهنیات مطابق منویات امام راحل حرکت کند، هم در گفتار و نیز در عمل بر اصول اصولگرایی پایبند باشد.
برخی نیز معتقد بودند که منشور اصولگرایی همچون یک سند بالادستی اما در یک حوزه خاص نوشته شده و راهی برای کاربردی کردن این موضوعات و شاخص ها دیده نشده است.
مفاهیمی انتزاعی که راهی بس طولانی برای عملیاتی کردن آنها وجود دارد و شاید نظارت بر حسن انجام و اجرای آنها بسیار دشوار باشد.
به هر حال منشور تهیه و تدوین شد و عده ای معتقدند که حداقل عمده اصولگرایان بر این مسیر حرکت کردند.
شنیده ها حاکی از آن است که این بار و در ماه های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز بار دیگر تشکلهای روحانی تهیه منشوری دیگر را در نظر دارد تا وحدت و اشتراکات اصولگرایان را ممکن تر و روشن تر نماید.
منشوری که به بیان حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی از اهمیت فوق العاده تری نسبت به منشور گذشته اصولگرایی برخوردار است.
منشوری که این بار عنوان "انتخاباتی" به خود گرفته است. گفتگوی "شما" با وی را در ذیل می خوانید.
* منشور اصولگرایی غیر از اصول، بندهای 12 گانه ای داشت و هم بندهای نانوشته منفی که به بیان برخی راه شناخت اصولگرایان از دیگران بود. آیا منشور انتخاباتی مساله ای متفاوت از منشور اصولگرایی خواهد بود؟
مقوله انتخابات مجلس و ریاست جمهوری کاملا متفاوت است، مطمئنا در بعضی مسائل اشتراکاتی وجود دارد اما واقعیت این است که انتخابات ریاست جمهوری از اهمیت فوق العاده تری نسبت به دیگر انتخابات برخوردار است.
یعنی رئیس جمهور شخص دوم مملکت است و این موضوع با مساله انتخاب نماینده در کشور بسیار متفاوت خواهد بود.
حتما باید شاخص هایی که برای انتخاب رئیس جمهور و یا منشوری که برای انتخابات ریاست جمهوری تعریف و تدوین می شود فرق داشته باشد.
نکته حائز اهمیت در این زمینه هماهنگی برخی اصول برای برگزاری هر انتخاباتی همچون کیفیت برگزاری یا روند اجرا است.
* طبیعتا برخی اصول و مبانی منشور انتخاباتی با منشور اصولگرایی همچون التزام عملی به ولایت فقیه و فصل‌الخطاب دانستن نظر رهبری مشترک خواهد بود.
حتما همینطور است، برخی اصول در واقع برای هر نوع مسئولیتی مشترک است ولی شاخص ها و جایگاه رئیس جمهور و نمایندگان کاملا مجزا و متفاوت است چرا که جایگاه رئیس جمهور در کشور اجرا و جایگاه یک نماینده قانونگذاری است.
این دو در قوه ای کاملا مجزا و مستقل از یکدیگر فعالیت می کنند و این فعالیت ها تعاریف جداگانه و روشنی دارند لذا برنامه هایی نیز که این اشخاص باید برای روند فعالیت خود در نظر بگیرند متفاوت باشد.
واقعیت این است که رئیس جمهور مسئولیتی دارد که نماینده مجلس نخواهد داشت.
* درجلساتی که پیش از انتخابات مجلس نهم برگزار می شد برخی چهره های شاخص یا بعضا حزبی در این جلسات حضور داشتند و در روند فعالیت ها مشارکت می کردند. این بار هم چنین خواهد بود؟
مطمئنا تلاش هایی صورت خواهد گرفت که فعالیت ها برای تدوین منشور و روند برگزاری انتخابات کاملا هماهنگ باشد و نمایندگانی از احزاب و یا شخصیت های صاحب نظر و اثرگذار در جلسات مشترک حضور و مشارکت داشته باشند.
البته خود جامعتین نیز نیروهای قوی دارد که می توانند کارهای فکری مثبت و مطلوبی انجام دهند و منشوری جامع و مانع تهیه شود.
تبعیت کامل از رهنمود‌های مقام معظم رهبری و استفاده از وصایای حضرت امام خمینی (قدس سره شریف) ویژگی بارز مجموعه منشور اصولگرایان بود.
مجموعه ای که جدای از اصول اساسی برای انتخاب یک نماینده شاخصه هایی را نیز در نظر گرفته بود؛ دفاع از ارزش‌های اسلامی؛ پایبندی به مبانی انقلاب اسلامی؛ التزام عملی به ولایت فقیه و فصل‌الخطاب دانستن نظر رهبری؛ احترام و توجه به جایگاه روحانیت و مرجعیت؛ اعتقاد به آزادی‌های مشروع و مردم‌سالاری دینی عدالت محوری و مبارزه با فساد؛ اداره امور بر اساس موازین اسلامی، عقلانیت، قانون، برنامه، حسن تدبیر و عطوفت با مردم و اعتقاد و التزام به تعامل و هماهنگی میان قوا در سایه تدبیر‌های رهبری از جمله شاخص های این منشور بود.
پس از تهیه این منشور که البته ضروری و لازم به نظر می رسید برخی صاحب نظران بر این باور بودند که اصولگرایی با نوشتن صرف منشور حاصل نخواهد شد.
اساس اصولگرایی باید در سه سطح ذهن، گفتار و رفتار تعریف شود تا هم در ذهنیات مطابق منویات امام راحل حرکت کند، هم در گفتار و نیز در عمل بر اصول اصولگرایی پایبند باشد.
برخی نیز معتقد بودند که منشور اصولگرایی همچون یک سند بالادستی اما در یک حوزه خاص نوشته شده و راهی برای کاربردی کردن این موضوعات و شاخص ها دیده نشده است.
مفاهیمی انتزاعی که راهی بس طولانی برای عملیاتی کردن آنها وجود دارد و شاید نظارت بر حسن انجام و اجرای آنها بسیار دشوار باشد.
به هر حال منشور تهیه و تدوین شد و عده ای معتقدند که حداقل عمده اصولگرایان بر این مسیر حرکت کردند.
شنیده ها حاکی از آن است که این بار و در ماه های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز بار دیگر تشکلهای روحانی تهیه منشوری دیگر را در نظر دارد تا وحدت و اشتراکات اصولگرایان را ممکن تر و روشن تر نماید.
منشوری که به بیان حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی از اهمیت فوق العاده تری نسبت به منشور گذشته اصولگرایی برخوردار است.
منشوری که این بار عنوان "انتخاباتی" به خود گرفته است. گفتگوی "شما" با وی را در ذیل می خوانید.
* منشور اصولگرایی غیر از اصول، بندهای 12 گانه ای داشت و هم بندهای نانوشته منفی که به بیان برخی راه شناخت اصولگرایان از دیگران بود. آیا منشور انتخاباتی مساله ای متفاوت از منشور اصولگرایی خواهد بود؟
مقوله انتخابات مجلس و ریاست جمهوری کاملا متفاوت است، مطمئنا در بعضی مسائل اشتراکاتی وجود دارد اما واقعیت این است که انتخابات ریاست جمهوری از اهمیت فوق العاده تری نسبت به دیگر انتخابات برخوردار است.
یعنی رئیس جمهور شخص دوم مملکت است و این موضوع با مساله انتخاب نماینده در کشور بسیار متفاوت خواهد بود.
حتما باید شاخص هایی که برای انتخاب رئیس جمهور و یا منشوری که برای انتخابات ریاست جمهوری تعریف و تدوین می شود فرق داشته باشد.
نکته حائز اهمیت در این زمینه هماهنگی برخی اصول برای برگزاری هر انتخاباتی همچون کیفیت برگزاری یا روند اجرا است.
* طبیعتا برخی اصول و مبانی منشور انتخاباتی با منشور اصولگرایی همچون التزام عملی به ولایت فقیه و فصل‌الخطاب دانستن نظر رهبری مشترک خواهد بود.
حتما همینطور است، برخی اصول در واقع برای هر نوع مسئولیتی مشترک است ولی شاخص ها و جایگاه رئیس جمهور و نمایندگان کاملا مجزا و متفاوت است چرا که جایگاه رئیس جمهور در کشور اجرا و جایگاه یک نماینده قانونگذاری است.
این دو در قوه ای کاملا مجزا و مستقل از یکدیگر فعالیت می کنند و این فعالیت ها تعاریف جداگانه و روشنی دارند لذا برنامه هایی نیز که این اشخاص باید برای روند فعالیت خود در نظر بگیرند متفاوت باشد.
واقعیت این است که رئیس جمهور مسئولیتی دارد که نماینده مجلس نخواهد داشت.
* درجلساتی که پیش از انتخابات مجلس نهم برگزار می شد برخی چهره های شاخص یا بعضا حزبی در این جلسات حضور داشتند و در روند فعالیت ها مشارکت می کردند. این بار هم چنین خواهد بود؟
مطمئنا تلاش هایی صورت خواهد گرفت که فعالیت ها برای تدوین منشور و روند برگزاری انتخابات کاملا هماهنگ باشد و نمایندگانی از احزاب و یا شخصیت های صاحب نظر و اثرگذار در جلسات مشترک حضور و مشارکت داشته باشند.
البته خود جامعتین نیز نیروهای قوی دارد که می توانند کارهای فکری مثبت و مطلوبی انجام دهند و منشوری جامع و مانع تهیه شود.