در این گپ و گفت کوتاه عضو جامعه وعاظ تهران از دغدغه های این روزهایش در حوزه اخلاق در بین مردم و مسئولان مطالبی را بیان کرده است.

حاج آقای شبیری زنجانی! در سال های گذشته در مقاطع بسیاری شاهد برخی بی اخلاقی ها و رفتار های به دور از جامعه اسلامی از سوی تعدادی از مسئولان بودیم و متأسفانه بحث بی اخلاقی در بدنه فعال جامعه هم رواج پیدا کرده است. به نظر شما ما در کجا کم کاری داشته ایم که این روزها شاهد وضعیت نا مناسبی در بحث اخلاق هستیم؟

بله درسته همین مسئله اخلاق یکی از دغدغه های این روزهای دلسوزان نظام است، در این حوزه کار فرهنگی کمی انجام داده ایم، در صورتی که اصل و اساس انقلاب یک انقلاب فرهنگی بود.

متاسفانه در سال های گذشته مشاهده شد که نوعی گفتار خاصی در سخنان برخی افراد سیاسی و صاحب نفوذ در سیاست حاکم شد و این گفتار به تدریج در جامعه و در بین بدنه فعال مردم هم نفوذ کرده است. نوعی گفتار خاص که بر مبنای تهمت، افترا، بی اخلاقی و رعایت نکردن حریم خصوصی افراد بود.

به نظر شما رسیدن به یک مقام و یا منصب چقدر در شکل گیری بی اخلاقی نقش دارد؟

این یک موضوع اثبات شده است، اولین موضوعی که پس از انتصاب به سراغ یک مقام و یا مسئول بلند پایه می آید، شیطان است. من معتقدم در سال های گذشته برخی مدیران که در ورطه بی اخلاقی ها گرفتار شدند، به دلیل حب دنیا و قرار گرفتن در مسند ریاست و گرفتار شدن در غرور بود.

در موارد بسیاری مشاهده شده است که برخی از افرادی که به سمت و یا مقامی در کشور می رسند، بدون توجه به ملاحظات و شرایط کشور، برخی مطالب غیر واقعی را از طریق تریبون های رسمی اعلام می کنند که بیان این موارد، باعث از بین رفتن آرامش روانی مردم در جامعه می شود. یک مدیر زمانی که در مستند ریاست حضور دارد، باید به این نکته توجه کند که این مسند ماندگار نیست و روزی باید عطای مدیرت را به لقایش ببخشد.

شما از نزدیکان مرحوم حاج آقا محتبی تهرانی، استاد اخلاق بودید، منش و رفتار این عالم ربانی در حوزه اخلاق چطور بود؟

شاید اشاره به برخی ویژگی های استاد بزرگ اخلاق حاج آقا مجتبی تهرانی خالی از لطف نباشد. در زمان حیات این استاد اخلاق بارها از صداوسیما برای پخش مستقیم برنامه های حاج آقا مجتبی درخواست شد، اما ایشان به شخصه علاقه ای به این موضوع نداشتند و تنها نوارهای صوتی جلسات اخلاق این عالم ربانی دست به دست در بین مردم جابه جا می شود.

یعنی از چهره شدن در رسانه ملی پرهیز داشتند؟

بله. این روزها شاهد هستیم که برخی از مدیران همواره به دنبال تریبون های رسانه ملی برای چهره شدن و در حقیقت عرض اندام رسانه ای هستند و در برخی موارد این موضوع اولویت اصلی یک مدیر می شود.

خوب به یاد دارم سالها پیش حاج آقا مجتبی یک خانه ای را با قیمت 150 تومان اجاره کردند و این اجاره خانه سالها ادامه داشت و هر سال به جای اینکه رقم این اجاره خانه بیشتر شود، به دلیل رفتارها و منش های خوب حاج آقا مجتبی، هر سال صاحبخانه مقدار اجاره خانه را پایین می آورد و هر سال صاحبخانه به دلیل حفظ حراست عالی از خانه اش بیشتر رغبت پیدا کرد تا حاج آقا را در خانه نگه دارد.

داشتن نظم خاص در زندگی و کارهای روزمره از ویژگی های این عالم ربانی بود. برای مثال ایشان صله رحم را در حد معمول و متعادل انجام می دادند و در تمامی امور زندگی هم همواره حد تعادل را نگه می داشتند، اهل اسراف و بریز و به پاش نبودند و همواره این موضوعات را به فرزندان خود هم توصیه می کردند.

به نظر شما در این شرایط باید چه کار کرد، چه کنیم که از شاهد تداوم بی اخلاقی ها در جامعه نباشیم؟

سال ها پیش تعدادی از اساتید اخلاق، پایه اولیه کلاس های درس اخلاق را در جامعه نهادینه کردند و جلسات اخلاق تا چند سال پیش هم به صورت گسترده در محلات توسط وعاظ معروف برای مردم و مسولان برگزار می شد، اما این روزها نه تنها برگزاری اینگونه جلسات کمرنگ شده است، بلکه از ظرفیت خوبی به نام مسجد هم غافل شده ایم. هم کلاسهای اخلاق باید بیشتر شود و هم فرهنگ توصیه و امر به معروف به یکدیگر باید در جامعه احیا شود.

البته نباید از کنار افرادی که شاهد بی اخلاقی هایشان در سال های گذشته هم بوده ایم، به راحتی عبور کنیم، باید افراد بی اخلاق را کمک کرد تا به راه درست و صحیح باز گردند. باید فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر در جامعه روز به روز گسترش یابد. مشکل اصلی ما در کشور این است که فرهنگ تذکر، ارشاد و توضیح و امر و به معروف را به خوبی درک نکرده ایم و در برخی موارد با آن آشنایی نداریم.