١٨ سال بى‌توجهى به سیاست‌هاى کلى نظام در بخش حمل و نقل دانسته و گفت: اینها نتیجه غلبه سیاست زدگى در امور فنى و گرفتار شدن در فرآیندهاى عوام فریبانه است.
سیدمصطفی میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفتگو با خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، با اشاره به مشکلات حمل و نقل درون شهری گفت: تحولى که در کشور قبل از پیروزى انقلاب آغاز شد به کاهش جمعیت روستایى و افزایش جمعیت در شهرها انجامید به طورى که امروزه نزدیک ٨٠درصد جمعیت کشور در شهرها مستقر شده و سکنی گزیده‌اند.
وی افزود: افزایش تراکم جمعیت شهرنشین و گسترش شهرنشینى عواقب متعددى دارد که یکى از آنها در راهبندانها ظاهر مى‌شود و آنچه شما شاهد آن هستید، کاهش تدریجى سرعت متوسط جابجایى‌هاى شهرى و رسیدن به کمتر از ١٤ کیلومتر در ساعت است.
میرسلیم پیرامون تدابیر جمهورى اسلامى براى این مشکل پس از انقلاب اظهار داشت: مقدمتا باید بگویم که مطالعات مفصلى درباره حمل و نقل در شهر تهران از حدود سال ١٣٥٠ شروع شد و به پیشنهاد طرح راه آهن شهرى تهران و حومه انجامید که فعالیت‌هاى زیرساختى آن قبل از انقلاب آغاز شد و قرار بود در سال ٦٤، نزدیک هفتاد کیلومتر راه آهن شهرى در چهار خط داشته باشیم که متأسفانه با برخورد شعارى برخى از مسئولان وقت پس از پیروزى انقلاب که به دلیل عدم شناخت، مترو را نمادى از تجمل و تشریفات مى‌پنداشتند، روند اقدامات زیربنایى راه آهن شهرى براى دو سال بکلى متوقف و در نتیجه تأخیر فاجعه بارى را موجب شد.
مترو؛ قربانى رقابت‌هاى سیاسى شهردارى تهران و دولت
رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی ادامه داد: عقل و درایت انقلابى به فریاد رسید و شعور جاى شعار را گرفت و فعالیت‌ها از سر گرفته شد لکن پشتیبانى لازم از این طرح مهم از سوى دولت انجام نگرفت و گاهى نیز قربانى رقابت‌هاى سیاسى شهردارى تهران و دولت شد که نتیجه همه آنها کاهش سرعت عملیات در راه آهن شهرى بود.
از دولت هفتم نسبت به اجراى سیاست‌های حمل و نقل کوتاهى شده
میرسلیم در پاسخ به این سوال که آیا با این اوصاف مى توانیم بگوییم موضوع حمل و نقل در اولویت اهتمام مسئولان نبوده است؟ تصریح کرد: قطعا موضوع جنگ و پس از آتش‌بس موضوع بازسازى نسبت به راه آهن شهرى تهران اولویت داشتند لذا فقط در بهمن ماه ١٣٧٩ است که با شدت گرفتن مشکلات ترابرى در تهران و برخى دیگر از مراکز استان‌ها نظیر مشهد مقدس ، سیاست‌هاى کلى حمل و نقل در مجمع تشخیص مصلحت نظام تدوین و با تأیید مقام معظم رهبرى براى اجرا ابلاغ مى شود؛ لکن از دولت هفتم به بعد نسبت به اجراى آن سیاست‌ها کم وبیش کوتاهى می‌شود و محصول آن وضع ناهنجارى است که ترابرى در کشور چه در کلانشهرها و شهرهاى بزرگ و چه در حمل و نقل بین شهرى دارد.
وی درمورد کوتاهى در به اجرا گذاشتن سیاست‌هاى کلى نیز تصریح کرد: سیاست کلى فقط متن منسج و زیباى کارشناسانه‌اى نیست که به عنوان زینت قاب شود یا روى برگه‌هاى مذهّب چاپ گردد. سیاست ابلاغ مى‌شود تا در قوانین و برنامه‌ها و بویژه طرح‌هاى اجرایى اثرگذارى خود را نشان دهد و گرهى از مشکلات کشور بگشاید. مثلا در آن سیاست‌هاى کلى حمل و نقل، به ترابرى عمومى و به‌ویژه راه آهن اولویت داده شده است.
حرکاتى در مقابل بند اول سیاست‌هاى کلى حمل و نقل
میرسلیم تاکید کرد: این اولویت باید اثر خود را در صنعت حمل و نقل نشان دهد و گرایش از ساخت و تولید خودرو سوارى و شخصى به سمت وسائل حمل و نقل عمومى بویژه راه آهنى برود؛ ما در این ١٨ سال، برعکس، شاهد افزایش مهارنشده تولید خودروهاى سوارى نزد دو خودروساز اصلى یعنى ایران‌خودرو و سایپا هستیم (به طور متوسط سالى یک میلیون خودرو ) و به موازات آن تنها کارخانه واگن‌سازى کشور گرفتار ضعف مدیریت و رکود و تعطیلى مى‌شود!
وی تاکید کرد: اینها حرکاتى در مقابل بند اول سیاست‌هاى کلى حمل و نقل است؛ نه مجلس در قانونگذارى اقدام کاملى کرد و نه وزارتخانه‌هاى صنعت و راه ترابرى براى آن برنامه‌ریزى کردند و سیاست‌هاى اجرایى متناسب آن را به خودروسازان ابلاغ کردند؛ خودروسازان نیز که براى رفع مشکلات روزمره، در جستجوى کسب درآمد عاجل و سودجویى بودند، اقدامى درخور در زمینه طراحى براى اجراى سیاست هاى کلى و اندیشیدن به خیر و صلاح میهن نکردند! و بعضاً محصولاتى را فاقد کیفیت لازم به مردم فروختند.
میرسلیم با بیان اینکه از آنچه گرفتار آن شده‌ایم نباید تعجب کنیم ولى شکایت باید کرد، اظهار داشت: آن بى توجهى‌ها در سال‌هاى گذشته بر هم متراکم و به افزایش آلودگی‌هاى زیست محیطى بویژه آلودگى شدید هوا در کلانشهرها و شهرهاى بزرگ، افزایش شدت مصرف انرژى یعنى مصرف بیش از صد میلیون لیتر بنزین در روز که با ثمن بخس یعنى ارزان‌ترین قیمت در دنیا عرضه مى شود و بخش عمده اى از آن در راهبندانها اسراف شده و فقط دود آلوده آن به سینه خلق‌الله مى رود و حساسیت‌ها و بیماری‌هاى ریوى را افزایش مى‌دهد، ضایع شدن عمر مردم در راهبندانها و خورد شدن اعصاب آنها که خسارت آن بیش از موارد قبلى است، منتهى شده‌اند.
نتیجه غلبه سیاست زدگى در امور فنى و گرفتار شدن در فرآیندهاى
عوام فریبانه
میرسلیم با بیان اینکه قطعاً ادامه این روند به سمت کاهش سرعت عبور و مرور تا سرحد قفل شدن کامل خیابان‌هاى شهرى و جاده‌هاى بین شهرى و تبدیل شدن خیابان‌ها و جاده‌ها و پل‌ها و زیرگذرها به توقف‌گاه عمومى و ضایعات بهداشتى و محیط زیستى و اقتصادى و اجتماعى وابسته بدان خواهد شد؛ اینها نشان دهنده نتایج بى‌توجهى به اندیشه و خرد جمعى است؛ اینها نتیجه ترجیح دادن منافع آنى و شخصى بر مصالح بلندمدت و عمومى است؛ اینها نتیجه غلبه سیاست زدگى در امور فنى و گرفتار شدن در فرآیندهاى عوام فریبانه است.
میرسلیم درمورد ایجاد مصائب دیگرى براى مردم در اثر بى‌توجهى به سایر سیاست‌هاى کلى نیز تصرصح کرد: البته؛ نمونه هاى حاد دیگرى را مانند فروپاشى ارزش پول کشور و ... همین امروز مى‌بینیم ولی بحث درباره آن مجال دیگرى را مى طلبد.