رئیس دولت یازدهم باید به نگاه علمی برای استفادۀ بهینه از امکانات و به شناخت هرچه کاملتر قابلیتها و اتکاء به شایسته سالاری ، و مبارزۀ بی امان با هرگونه شائبۀ خودکامگی در تمام سلسله مراتب اجرایی ، اصالت دهد. برنامه های او برای تحقق این اهداف قطعا معیار بسیار مهمی برای انتخاب تلقی می شود.
باتوجه به بیانات مقام معظم رهبری و ضرورت توجه به مسئله الگوی اسلامی ایرانی گفتگویی با مهندس میرسلیم رییس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام دادیم.
متن این گفتگو به شرح ذیل میباشد:
نظر شما درباره طراحی الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت چیست؟
پیشرفت موضوعی نیست که طرح آن مستقل از بینش باشد؛ نوع بینش هر امتی ، بویژه نسبت به پویایی فرآیند پیشرفت و وابستگی شکل آن به تاریخ و جغرافیا و اثرپذری آن از تحولات فناوری، بر راهی که برای آن برمی گزینند اثر می گذارد؛ با توجه به بینش اسلامی ما، مفهوم پیشرفت متفاوت از القاءات تمدن مادی امروز مسلط بر بخش عمده ای از زمین است:
پیشرفت بر مبنای بینش اسلامی نه فقط طرحهای کوتاه مدت، برنامه های میان مدت و سیاستهای بلند مدت مثلا بیست ساله را دربرمی گیرد، همواره تا قیامت را در مدّ نظر قرار می دهد.دیدگاه فعال آینده نگرانۀ آن البته متوجه روندهای گذشته است ولی محدود به فرصتهای کوتاه و اهداف اندک دنیا نمی شود. آرمان متعالی آن تسبیح و عبادت خدا، تقرب و پیوستن به او، دیدار و تکلم با او و پاک شدن به دست اوست.
اهداف آن برخورداری از رحمت الهی، آبادی آخرت از راه تلاش بی وقفه و تعامل هم افزای جمعی برای اصلاح دنیا و برای احسان و عمل خیر است و نیز مقابلۀ بی امان با فساد و جبران عقب ماندگی از مقام و مقصدی است که خدا برای مؤمنان می پسندد و از این که بدان برسند خشنود می شود و آن ، نه مقامی خوب در جهان و حتی نه عالی در منطقه ، که مقامی اعلاست.
دستیابی بدان پیشرفت مستلزم گام برداشتن در راه راست، پایبندی به اصول ، گروش به دین حق، حفظ و ازدیاد ایمان و گسترش اخوت ایمانی است.
تقسیم بندی چهار عرصه آن به فکر، علم، معنویت و زندگی را لطفا مقداری تشریح فرمایید. (علت تقسیم به این ساحت ها و نیز اجزای رسیدن به هریک از این ارکان)
این که ما ایرانیان با سابقۀ تمدنی و تاریخی خود و بر مبنای اعتقادات اسلامی ، پیشرفت را چگونه می فهمیم ، موضوعی است که به ساحت اندیشه برمی گردد.
ابزار پیشرفت نیز به علم و آموزش مستمر وابسته است : مجهز شدن به کتاب و حکمت و تربیت و تزکیۀ انسانها بر مبنای شعور و آگاهی و نقادی مستقل خویشتن و درنگ برای بازنگری محصول کار خود ، و آزاد کردن فرد و جامعه از اسارت سستی و جهل و طاغوت و اوهام و افکار باطل و نفسانیات و امیال و شهوات مهارنشده و خودباختگی و تباهی ، با اختیار کردن معنویت آن گونه که اسلام آن را به ما معرفی می کند: تسلیم شدن در برابر احکام و اوامرالهی.
چنان پیشرفتی محدودیت ندارد و تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی را فرامی گیرد، البته با حذف وابستگیهای خفت بار انسان به مادیات و عادات پست و وابستگیهایی که او را در تلاش خلاق خود راکد یا متوقف می کند. جوامع رها شده از چنان وابستگیهایی در زندگی این جهانی ، به مدد الهی و با امید به فضل او به چنان شتابی در پیشرفت نائل می شوند که همه را خیره می کنند.
از رئیس دولت یازدهم برای تحقق این مقصود چه انتظاری دارید؟ آیا برنامۀ وی برای این منظور باید از معیارهای انتخاب باشد؟
رئیس دولت یازدهم باید به نگاه علمی برای استفادۀ بهینه از امکانات و به شناخت هرچه کاملتر قابلیتها و اتکاء به شایسته سالاری ، و مبارزۀ بی امان با هرگونه شائبۀ خودکامگی در تمام سلسله مراتب اجرایی ، اصالت دهد. برنامه های او برای تحقق این اهداف قطعا معیار بسیار مهمی برای انتخاب تلقی می شود.
حزب موتلفه اسلامی با توجه به چشم انداز 1404 آن ، در این مسیر چه وظایف و چه برنامه هایی دارد؟
حزب مؤتلفۀ اسلامی باید با اتکاء به سند چشم انداز خود و به اجراگذاشتن برنامه های سالیانه اش ، نمونه ای از جامعه اسلامی را معرفی و عرضه کند که جلوه گاه شکر و مقابله با کفران و اسراف و تبذیر، و قناعت در مصرف و مسابقه در تولید و خدمت بی ریا و کوششی بدون سستی و نگرانی و اندوه از آینده ، و با خوکردن به پایداری و شکیبایی و اندرز گرفتن از ناکامیها ، علی رغم همۀ سختیهای مسیر و فشارهای خارجی باشد . حزب باید مشفقانه و ناصحانه عملکرد دولت یازدهم را نقد و بررسی کند و این نظارت فراگیر و مبتنی بر احساس مسئولیت شرعی و میهنی را همراه نماید با خردورزی و کنجکاوی برای شناسایی معروف و امر بدان و کشف منکر و نهی از آن .
متن این گفتگو به شرح ذیل میباشد:
نظر شما درباره طراحی الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت چیست؟
پیشرفت موضوعی نیست که طرح آن مستقل از بینش باشد؛ نوع بینش هر امتی ، بویژه نسبت به پویایی فرآیند پیشرفت و وابستگی شکل آن به تاریخ و جغرافیا و اثرپذری آن از تحولات فناوری، بر راهی که برای آن برمی گزینند اثر می گذارد؛ با توجه به بینش اسلامی ما، مفهوم پیشرفت متفاوت از القاءات تمدن مادی امروز مسلط بر بخش عمده ای از زمین است:
پیشرفت بر مبنای بینش اسلامی نه فقط طرحهای کوتاه مدت، برنامه های میان مدت و سیاستهای بلند مدت مثلا بیست ساله را دربرمی گیرد، همواره تا قیامت را در مدّ نظر قرار می دهد.دیدگاه فعال آینده نگرانۀ آن البته متوجه روندهای گذشته است ولی محدود به فرصتهای کوتاه و اهداف اندک دنیا نمی شود. آرمان متعالی آن تسبیح و عبادت خدا، تقرب و پیوستن به او، دیدار و تکلم با او و پاک شدن به دست اوست.
اهداف آن برخورداری از رحمت الهی، آبادی آخرت از راه تلاش بی وقفه و تعامل هم افزای جمعی برای اصلاح دنیا و برای احسان و عمل خیر است و نیز مقابلۀ بی امان با فساد و جبران عقب ماندگی از مقام و مقصدی است که خدا برای مؤمنان می پسندد و از این که بدان برسند خشنود می شود و آن ، نه مقامی خوب در جهان و حتی نه عالی در منطقه ، که مقامی اعلاست.
دستیابی بدان پیشرفت مستلزم گام برداشتن در راه راست، پایبندی به اصول ، گروش به دین حق، حفظ و ازدیاد ایمان و گسترش اخوت ایمانی است.
تقسیم بندی چهار عرصه آن به فکر، علم، معنویت و زندگی را لطفا مقداری تشریح فرمایید. (علت تقسیم به این ساحت ها و نیز اجزای رسیدن به هریک از این ارکان)
این که ما ایرانیان با سابقۀ تمدنی و تاریخی خود و بر مبنای اعتقادات اسلامی ، پیشرفت را چگونه می فهمیم ، موضوعی است که به ساحت اندیشه برمی گردد.
ابزار پیشرفت نیز به علم و آموزش مستمر وابسته است : مجهز شدن به کتاب و حکمت و تربیت و تزکیۀ انسانها بر مبنای شعور و آگاهی و نقادی مستقل خویشتن و درنگ برای بازنگری محصول کار خود ، و آزاد کردن فرد و جامعه از اسارت سستی و جهل و طاغوت و اوهام و افکار باطل و نفسانیات و امیال و شهوات مهارنشده و خودباختگی و تباهی ، با اختیار کردن معنویت آن گونه که اسلام آن را به ما معرفی می کند: تسلیم شدن در برابر احکام و اوامرالهی.
چنان پیشرفتی محدودیت ندارد و تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی را فرامی گیرد، البته با حذف وابستگیهای خفت بار انسان به مادیات و عادات پست و وابستگیهایی که او را در تلاش خلاق خود راکد یا متوقف می کند. جوامع رها شده از چنان وابستگیهایی در زندگی این جهانی ، به مدد الهی و با امید به فضل او به چنان شتابی در پیشرفت نائل می شوند که همه را خیره می کنند.
از رئیس دولت یازدهم برای تحقق این مقصود چه انتظاری دارید؟ آیا برنامۀ وی برای این منظور باید از معیارهای انتخاب باشد؟
رئیس دولت یازدهم باید به نگاه علمی برای استفادۀ بهینه از امکانات و به شناخت هرچه کاملتر قابلیتها و اتکاء به شایسته سالاری ، و مبارزۀ بی امان با هرگونه شائبۀ خودکامگی در تمام سلسله مراتب اجرایی ، اصالت دهد. برنامه های او برای تحقق این اهداف قطعا معیار بسیار مهمی برای انتخاب تلقی می شود.
حزب موتلفه اسلامی با توجه به چشم انداز 1404 آن ، در این مسیر چه وظایف و چه برنامه هایی دارد؟
حزب مؤتلفۀ اسلامی باید با اتکاء به سند چشم انداز خود و به اجراگذاشتن برنامه های سالیانه اش ، نمونه ای از جامعه اسلامی را معرفی و عرضه کند که جلوه گاه شکر و مقابله با کفران و اسراف و تبذیر، و قناعت در مصرف و مسابقه در تولید و خدمت بی ریا و کوششی بدون سستی و نگرانی و اندوه از آینده ، و با خوکردن به پایداری و شکیبایی و اندرز گرفتن از ناکامیها ، علی رغم همۀ سختیهای مسیر و فشارهای خارجی باشد . حزب باید مشفقانه و ناصحانه عملکرد دولت یازدهم را نقد و بررسی کند و این نظارت فراگیر و مبتنی بر احساس مسئولیت شرعی و میهنی را همراه نماید با خردورزی و کنجکاوی برای شناسایی معروف و امر بدان و کشف منکر و نهی از آن .