***

اخیرا شاهدیم که اطرافیان و طرفداران رییس جمهور توصیه هایی به او می کنند که باعث تشدید اختلافات می شود. این رویکرد بیشتر از طرف نشریات اصلاح طلب بروز می کند. به نظر شما رییس جمهور چه تاکتیکی باید اتخاذ کند؟

ما معتقدیم آقای رئیس‌جمهور باید مراقب اطرافیانشان باشند و رؤسای جمهور گذشته هم از برخی از این اطرافیان لطمات فراوانی خورده‌اند، هم آقای هاشمی، هم آقای خاتمی و هم آقای احمدی‌نژاد. این هشداری است که آقای روحانی هم باید مراقب آن باشد. مراقبت ایشان باید بیشتر هم باشد، زیرا شعارشان اعتدال بوده است و عملکردی که تا الان از ایشان می‌بینیم، عملکرد اصلاح‌طلبی‌ها بوده و این نتیجه مشورت‌های نامناسبی است که به ایشان می‌دهند و بعضاً به عصبانیت ایشان می‌انجامد و کلماتی که مناسب مقام ریاست جمهوری نیست به زبان می‌آورند. صحبت‌های اخیر ایشان و مسائلی که منتقدین و مخالفین نسبت داده‌اند از همین جنس بودند. ایشان باید در حوزه مشاورینشان از انسان‌های باتجربه، پخته و معتدل از هر دو جریان سیاسی کشور بهره بگیرند، نه فقط از یک جریان. به هر حال یک سال از عمر دولت گذشته است و از این به بعد دولت و رئیس‌جمهور باید پاسخگو باشند و دوران ماه عسل قدرت و کابینه گذشته است و وقت پاسخگویی و مطالبه مردم در قبال شعارها و وعده‌هایی است که دولتمردان و شخص رئیس‌جمهور محترم دادند. بنابراین توصیه ما این است که رئیس‌جمهور محترم و دولت مراقب حاشیه‌سازی‌ها باشند، نه اجازه بدهند کسی برایشان حاشیه درست کند و نه خودشان حاشیه ایجاد کنند. متأسفانه می‌بینیم بعضی از مواضع رئیس‌جمهور و برخی دولتمردان و مقامات دولتی حاشیه‌ساز است. شاید این امر یکی از اثرات مشورت‌های نامناسبی باشد که صورت می‌گیرد و به ایشان داده می‌شود.

یکی از نکاتی که در نشریات اصلاح طلبان مطرح شده آن است که گفته اند وقت آنست که رییس جمهوری داشته باشیم که مردم دوستش داشته باشند و در عین حال مخالفان هم کمی از او بهراسند. به نظر شما چنین تصویری مطلوب ریاست جمهوری است؟

طیفی از افراطیون جریان اصلاحات به دنبال فرصت برای ایجاد تنش و درگیری‌های جدید در کشور می‌گردند و در دوره‌های گذشته هم این اقدامات را انجام داده‌اند. آقای روحانی گزینه مطلوب اینها نبوده است، نیست و نخواهد بود. بدانید بالاخره یک روزی اینها از آقای روحانی عبور خواهند کرد. ایشان باید مراقبت کند که اینها تعزیه‌گردان و میدان‌دار صحنه سیاست نباشند. خودشان را سخنگوی دولت و رئیس‌جمهور ندانند که برای دولت و رئیس‌جمهور تعیین تکلیف کنند. خطرات اینها را به مراتب از منتقدین بیشتر می‌دانیم. بسیاری از منتقدین با دلسوزی، صداقت و علاقه‌ای که به نظام، دولت و رئیس‌جمهور دارند، انتقاد می‌کنند، اما برخی از این جریانات افراطی دل در گروی نظام ندارند، بلکه دل در گروی بیگانگان دارند و در آزمون‌ها به‌ویژه فتنه 88 هماهنگی خود را با استکبار جهانی، رژیم صهیونیستی، امریکا و غربی‌ها نشان داده‌اند. نباید عرصه چنان برایشان باز باشد که دولت و رئیس‌جمهور را به نفع خودشان مصادره کنند و برای رقبا یا مقامات دیگر نظام خط و نشان بکشند.

با توجه به این که در دولت جدید قول آرامش در نظام و مملکت داده شده بود، این جور روش‌ها و صحبت‌ها باعث ایجاد تنش‌های زیادی می‌شود. به نظر شما واکنش اصولگرایان در مقابل این نکات چه باید باشد؟

اصولگرایان ـ همان طور که از اسمشان معلوم است ـ تکیه و پافشاری بر اصول دارند، اصولی که مبتنی بر ارزش‌های انقلاب اسلامی است و آنها اعتقاد به اسلام، نظام، امام و مقام معظم رهبری دارند. باید این اصول را خط قرمز نظام بدانیم، همه وظیفه دارند از این اصول حراست کنند، به‌ویژه جریان اصولگرایی. نسبت به افکار عمومی روشنگری و انتقاداتشان را بیان کنند، در عین حال نقاط قوت دولت را نادیده نگیرند، اما اصولگرایی به عنوان یک جریان اصیل خودش را موظف می‌داند که از دستاوردهای نظام، قانون اساسی، اصل ولایت فقیه و بیگانه‌ستیزی حفاظت کند و خطوط بین خودی‌ها باید کمرنگ و خطوط بین خودی‌ها و غیرخودی‌ها و بیگانگان برجسته شوند. اصولگرایی باید در حفظ انسجام و وحدت بین همه کسانی که دل در گروی نظام و ولایت دارند، بکوشد.

دوستان اصلاح طلب در طرفداری از وزیر علوم سابق، بحث استیضاح وزیر علوم را به عنوان اهرم اعمال فشار برای آقای روحانی مطرح می‌کنند. این فشار بر چه کسی است؟ بر رییس جمهور یا اصلاح طلبان؟

آیا اگر دستگاهی به وظیفه قانونی‌اش عمل کند، این فشار است؟ یکی از وظایف قانونی مجلس سئوال، تذکر و استیضاح است. به نظر من این استیضاح باید زودتر صورت می‌گرفت، اما بنای مجلس بر تعامل با دولت بوده است. تذکر دادند، جلسات متعدد خصوصی و غیرخصوصی زیادی در کمیسیون‌ها با حضور وزیر برگزار شده است. از ایشان سئوال کردند، اما متأسفانه آن دغدغه‌ها برطرف نشدند. این وظیفه مجلس است. چطور دولت در برخی عزل و نصب‌ها و بعضی اقدامات دیگر کارشان را انجام می‌دهند و می‌گویند از اختیارات ماست. مجلس هم اختیار دارد، از وزیر سئوال و او را استیضاح کند. به نظر من این به معنای کارشکنی نیست. اگر این استیضاح‌ها در فضای سالم به دور از جوسازی و شانتاژبازی‌های جناحی انجام شود، می‌تواند در شفاف‌سازی مواضع و افکار عمومی بسیار مفید باشد. دولت باید خودش را پاسخگو بداند، به‌خصوص در برابر مجلس. این حق قانونی مجلس است و این استیضاح اصلاً شائبه جناحی و سیاسی نداشت و تا الان مجلس بهترین همکاری را با دولت کرده است. مجلس به تمام وزرای دولت رأی داده و حتی همکاری مجلس با دولت فعلی از دولت قبلی هم بهتر است. کسانی هستند که نانشان بر همین التهاب‌آفرینی‌ها و اختلاف‌انگیزی‌هاست که بتوانند فضا را با مطالب، روزنامه‌ها و صحبت‌هایشان غیرعادی جلوه بدهند. همه باید مراقب باشند از فضای عقلانیت و منطق خارج نشوند. این استیضاح حاکی از دغدغه‌هایی بود که نیروهای ارزشی، متدین و انقلابی در بحث مدیریت آموزش عالی و دانشگاه‌های کشور دارند و دغدغه‌های به‌حقی هم هست.