***
دوقطبی‌شدن چیزی نیست که ما خود عامل ایجاد آن باشیم، از طرف دشمن وارد کشور ما می‌شود؛ ولی ما عاملی هستیم که به آن دامن می‌زنیم. خطر دو قطبی برای کشور ما چیست؟
وحدت و همبستگی چیزی است که قرآن کریم هم در مورد آن می‌فرماید که به حبل الله تمسک جویید و وحدت داشته باشید. در جاهای مختلف تأکید شده است. با این همبستگی و وحدت و یکدلی بود که انقلاب پیروز شد و بعد نیز 8 سال دفاع مقدس را پشت سر گذاشتیم و الحمدالله امروز هم علیه این همه تحریم‌ها ایستادگی کردیم. هر چیزی که مانع وحدت شود به نفع دشمن است. دشمنان هم برای سود خودشان برنامه‌های مختلفی پیاده می‌کنند از جمله همین که جامعه را دوقطبی کنند؛ یعنی به جای اینکه افراد دشمن را روبه‌روی خود ببینند و نقشه بکشند و برای نابودی دشمن تلاش کنند، تلاششان به سمت حذف یکدیگر است. یعنی خود مسلمانان را به جان مسلمانان بیندازند، مثل زمانی که مسیحیان را به جان همدیگر انداختند. ولی الان می‌خواهند مسلمانان و فرقه‌ها و مذاهب مختلف را با هم درگیر کنند یا اینکه اقوام مختلف و همین‌طور جناح‌های سیاسی مختلف را به جان همدیگر بیندازند تا به جای اینکه مثل بال‌هایی که می‌خواهند به طرف پیشرفت حرکت کنند، اینها سرعت همدیگر را بگیرند و مانع حرکت هم شوند و دشمن هم آنجا مثل یک داور در موفقیت‌هایی که خودش کسب می‌کند، فقط سوت می‌زند.
به نظر شما آیا دوقطبی مفید هم داریم یا همه دوقطبی‌ها مضر هستند؟
اگر دوقطبی بین خودی‌ها یعنی کسانی که در چارچوب نظام هستند ایجاد شود، مضر است. ولی قطعا در مقابل دشمن که با آن روبه‌رو هستیم باید دوقطبی پیش آید، نمی‌شود که قطب حزب‌الله با قطب طاغوت، قطب ولایت با قطب ضد ولایت، قطب انقلابی با قطب ضدانقلابی یکی شود، در نتیجه زمانی دوقطبی ضرر و خسارت دارد که افرادی که داخل نظام هستند علیه یکدیگر اقدام کنند یا طوری باشد که دشمن را نبینند؛ ولی بدیهی است که باید دوقطبی با دشمن صورت گیرد.
چطور باید مردم ما یا احزاب تشخیص دهند که وارد خطر دامن‌زدن به دوقطبی‌های خودی‌ها نشوند؟ باید با چه شاخصی این را تشخیص دهند؟
حضرت آقا مکرر به زیبایی دست این مردم را می‌گیرد و گام به گام آنها را راه می‌برند. اگر مردم شاخص‌ها و نگرش خود را با آقا تنظیم کنند هیچ مشکلی پیدا نمی‌کنند. همان که حضرت امام فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد. ولی اگر توجه نکنند، هر کدام ممکن است یقه دوست خود را بگیرند با تصور اینکه او دشمن است و کوچک‌ترین تفاوت‌های دوست خودش را به‌عنوان بزرگترین عیب در نظر بگیرند و بزرگترین عیب دشمن و زیان‌ها و خطرات را نبینند. بنابراین باید مردم اینجا شاخص را با ولایت تنظیم کنند و خود آنها را بشناسند و با اندکی تفاوت‌ها و نگرش‌ها به مخالفت جدی با هم بر نخیزند.
این حرف ممکن است این خطر را داشته باشد که این تصور به وجود بیاید که انتقاد و نقد‌کردن هم مضر است. مثل بحث برجام که قرار بود از دوقطبی‌شدن آن جلوگیری شود ولی مقابل انتقادها هم ایستادند.
انتقاد چارچوب و الفبای خود را دارد. نقد یعنی بیان مشکلات و مسائل و نکات منفی و مثبتی که در یک چیز وجود دارد با ارائه راهکار در یک فضای مناسب برای کسانی که باید در نظام تصیم بگیرند. ولی وقتی این چارچوب رعایت نشود و افراد نشناسند و متعهد نباشند قطعا در زمین دشمن بازی خواهند کرد.
آیا ما باید به عنوان جایگزین دوقطبی های مضر، در کشورمان چند قطبی را رواج دهیم یا تک قطبی باشیم؟
باید نشست‌های قانع‌کننده و نشست‌هایی برای درک متقابل در یک فضای صمیمی صورت گیرد تا اگر گروه‌های مختلفی هم هستند بتوانند هم‌افزایی داشته باشند. قطعا چندقطبی در این مسائل نمی‌تواند خیلی سود داشته باشد وگرنه این همه از دوقطبی‌شدن جامعه و این مسائل پرهیز داده نمی‌شد.