
کشورهای اروپایی که میخواهند برای انعقاد قراردادهای جدید بازرگانی به کشور ما بیایند به ایران به عنوان یک بازار بزرگ فروش برای عرضه تولیدات خود و کسب سود زیاد نگاه میکنند. فکر میکنید این نوع نگاه به بازار ایران نگاه درستی است؟
از نظر خود اروپاییها بسیار کار خوب و شایستهای است، ولی مسئولین ما باید هوشیار باشند. خودشان هم میگویند ما اجازه نمیدهیم، انشاءالله همینگونه باشد. نقشهای که اینها کشیدند برای اقتصاد، تولید و کارخانجات ما بسیار مضر است، اگر بتوانند صادرات ما را رونق بدهند، ورود کالاهای خارجی اتفاق خوبی است، ولی اگر نتوانند سر ملت ایران کلاه رفته است.
به نظر شما مردم چنین بازاری را ایجاد خواهند کرد؟
جلوی مردم را نمیشود گرفت. وقتی شما جنس زیبایی را در فروشگاهی بگذارید که مخصوصاً اسم آن هم خارجی باشد، مردم نمیآیند بگویند که الان مسئولین اینطوری میگویند و خرید این اجناس برای مملکت ما مفید نیست. میخرند و به خانهشان میبرند.
بعضی از مردم منتظرند گشایش و آسایشی پیدا شود، ولی به نظر من آسایشی در کنار ورود اجناس خارجی برای ما نیست. بهترین کار تقویت تولید و صادرات است. البته آنها به دنبال منافع خودشان هستند و آدمهایی نیستند که دلشان بعد از بیش از 30 سال برای ملت ایران سوخته باشد و بخواهند بیایند اینجا و برای ما گشایشی درست کنند. آنها به فکر جیب و صادرات خودشان هستند. اینها به نفع خودشان فکر میکنند. مسئولین ما باید هوشیار باشند و در مقابل این توطئه هم تدبیر عمیقی را انجام دهند.
مسئولین چه باید کنند؟
مسئولین باید تدبیری را که در همه جا به کار میبرند اینجا بیشتر به کار ببندند. نکته دیگر اینکه مسئولین باید آویزه گوششان کنند که فرمایشهای مقام معظم رهبری راهگشاست. اگر ایشان هر چیزی بگویند گوش بدهیم هم به نفع مسئولین است و هم مردم از آن نفع میبرند.
باید برای مردم کار فرهنگی کرد. وارد کردن جنس خارجی و خریدن آن به ضرر ما است. هر جنس بیخاصیت چینی در کشور ما وجود دارد. حالا چه کسانی وارد میکنند و مسئول کیست؟ آن را مسئولین میدانند و باید جلوی آن را بگیرند. البته مسئولین خوب هم میدانند که چه کسانی وارد میکنند. میدانند از کجا وارد میشود و دست چه کسانی است، ولی این را که چرا جلوگیری و مقاومت نمیکنند باید از خودشان بپرسید.
فکر میکنید با کار فرهنگی روی مردم میشود این نقیصه را برطرف کرد؟
حتماً. چرا نمیشود. مردم ما مردم خوبی هستند. اگر هوشیار باشند و به آنها توجه داده شود، تمکین میکنند. تمکین آنها را هم از پای ولایت و رهبری ایستادن میشود فهمید. مردم به رهبرشان علاقمند هستند و حرف هم گوش میدهند. تا حالا هم گوش کردند، ولی باید روی مردم کار شود که این کار به ضرر مردم، نظام، اقتصاد و صادرات است. باید کار فرهنگی شود و مردم هم گوش میکنند.
نگرانی ای که برای تولید اشاره کردید، از چه بابتی است؟
تولیدات ما در اثر عدم دقت بعضی مسئولین رو به رکود بوده و هست. مردم هم چشمشان به تمایلاتشان است و تمایلاتشان تقویت میشود که این به زیان ملت و تولید است. مگر اینکه طرفینی باشد، یعنی صادرات با واردات توازن داشته و بین صادرات و واردات چالهای وجود نداشته باشد. در ضمن هم نمیتوانیم با دنیا قطع رابطه کنیم. اگر این توازن را حفظ کنند خوب است. همینطور که صادر میکنیم باید وارد هم کنیم که این توازن حفظ شود.
جلوگیری از واردات بیرویه یکی از پایههای اقتصاد مقاومتی است. اگر قرار است واردات بیرویه در این مملکت انجام شود نهتنها اقتصاد مقاومتی بلکه هیچ چیزی نمیماند.
باید توازن را حفظ کنیم. ما همانطور که واردات از اروپا داریم، باید صادرات هم داشته باشیم. مورد دیگر این است که وقتی اینها به مملکت ما میآیند باید تکنولوژی را با خود بیاورند که ما از تکنولوژی آنها هم استفاده و از آن بهرهبرداری کنیم. آنها فکر جیبشان هستند، ولی ما باید فکر اقتصاد و مملکت خودمان باشیم. نباید دروازه کشور خود را باز کنیم و هرکسی هر کاری دلش خواست انجام دهد که این به ضرر نظام و ملت است.
پس، از نظر شما حد میانه را باید گرفت ؟
ما که نمیتوانیم همینطور بنشینیم و کاری انجام ندهیم. باید با دنیا تعامل داشته باشیم. وقتی خواستیم تعامل داشته باشیم، پس این معامله کردن هم یکطرفه نیست. یعنی آن طرف باب صادرات خود را باز کنند، ولی صادرات نداشته باشیم. هیچکسی هم نمیآید با ما این کار را بکند. باید در ورود و خروجی که داریم تدبیر کنیم و این شدنی است. اگر روی آن کار کنیم و برای مردم فرهنگ شود، میشود. اصلاً وقتی این مسئله که نباید جنس خارجی بخریم وارد فرهنگ شود جنس در مملکت وارد نمیشود. در هرحال این نشدنی است که جنس در داخل مملکت بیاید و ما هم نخریم. مردم میخرند.
در عقد قراردادهای جدید باید چه نکاتی را رعایت کنیم؟
نه باید دروازه را باز کنند و نه باید ببندند. اینکه دسته دسته شروع کردند و به مملکت ما میآیند به خاطر این است که دنبال منافع، جیب و سودشان هستند. باید معتدل عمل کنند و مواظب هم باشند که مثل آن دفعه سرشان کلاه نرود. ما در جریان خودروسازی سرمان کلاه رفت. باید تدبیر کنیم. نمیتوانیم با دنیا قطع رابطه کنیم، اما طرف ما هزار رقم حیله و تدبیر به نفع خودش دارد. باید حواسمان جمع باشد.