* چرا اقتصاد مقاومتی که نیاز امروز جامعه است و همه کارشناسان اقتصادی نیز بر عمل به آن تاکید دارند، محقق نشد؟
- مسئولان دولت تدبیر در مقام شعار مدام اعلام می کنند که ما برای اقتصاد مقاومتی این کار را انجام دادیم و یا این کار را داریم انجام می دهیم اما در عمل هیچ کاری نمی کنند آن هم در شرایطی که تمام ظرفیت های لازم برای تحقق اقتصاد مردمی در کشور وجود دارد و از سوی دیگر هم مقام معظم رهبری حمایت و پشتیبانی خود را در این زمینه بارها اعلام کرده اند و هم مردم و نهادهای انقلابی آمادگی خود را عنوان کرده اند اما دولت بهر دلیلی نمی خواهد در این زمینه کار موثر و جدی انجام دهد. متاسفانه در این بین مردم هستند که خسارت می بینند و تولید کشور است که روز به روز از مدار خود خارج می شود. مقام معظم رهبری از سال های پیش بر لزوم تحقق اقتصاد مقاومتی تاکید دارند، امسال بنا بر شرایط موجود معظم له، اقدام و عمل نیز به آن اضافه کردند تا شاید مسئولان به خود بیایند و در این زمینه اقدام جدی بکنند و قدمهای عملی بردارند ولی متاسفانه مسئولان به جز حرف و شعار مردم عمل دیگری مردم از دولتمردان ندیدند. تمام امکانات کشور هم برای کمک به دولت بسیج شده است. سایر قوا نیز در این مسیر آماده تعامل و همکاری با دولت هستند اما از این سو اتفاقی رخ نمی دهد و شرایط اقتصادی کشور این روزها وخیم است.
* دولت چه کارهائی می توانست برای تحقق اقتصاد مقاومتی انجام دهد که در آن کوتاهی کرده است؟
- راه حل های زیادی برای اجرای سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در این عرصه وجود دارد اما به نظر من مهم ترین آن جلوگیری از ورود کالای قاچاق به داخل کشور است که در این قسمت دولت عملکرد ضعیفی داشته است. آن چنان حجم ورود غیرقانونی کالاهایی که در داخل مشابه آن تولید می شود بالاست که تولید کننده داخلی توان رقابت در بازار را از دست داده است و برای او صرف نمی کند که به تولید بپردازد به همین خاطر کارخانه ها و کارگاههای تولیدی تعطیل می شوند و بالطبع آن کارگران زیادی هم بیکار می شوند اما دولت برای جلوگیری از ورود کالاهای قاچاق به کشور اقدام درخور و شایسته ائی انجام نمی دهد.
دولتمردان از این امر غافلند که اگر می خواهیم اقتصاد پویا و فعال داشته باشیم و همچنین کسب و کار در کشور رونق پیدا کند باید تولید مان افزایش پیدا کند و در مسیر درست قرار بگیرد. متاسفانه این معضل تنها منحصر به بخش صنعت نیست. کشاورزی ما نیز با مسئله قاچاق بی رویه محصولات کشاورزی و حتی واردات زیاد توسط خود دولت روبروست که این مسئله کشاورزی را نیز غیر قابل صرفه کرده است. شرایط این روزها به گونه ائی است که ما داریم اقتصاد سایر کشورها را به جای اقتصاد خودمان رونق می دهیم. کارگران چین، ترک، کره و خیلی از دیگر از کشورها توسط ما صاحب کار و زندگی شده اند و اقتصاد شان رونق پیدا کرده اما ما در داخل هر روز شاهدیم که کارگران بیشتری بیکار می شوند و رکود هم بیشتر می شود. شما به کشور ترکیه نگاه کنید. این ها شرایط اقتصادی شان به مراتب از ما بدتر بود اما با اتخاذ سیاست های درست امروز به جائی رسیده اند که فروشندگان ما با افتخار کالای ترک را به مردم عرضه می کنند و خریدار هم با خیال راحت آن را می خرد در حالی که کارگران ما در داخل از زندگی ساقط شده اند.
* حاج آقا شاید ما زیر ساخت ها اعم از نیروی انسانی و سرمایه آن را در اختیار نداریم که نمی توانیم، می توان این را پذیرفت؟
- به هیچ عنوان. اتفاقا ً ما می توانیم. نمونه آن هم توفیقات ما در بحث هسته ائی است. تمام دنیا در این زمینه در برابر ما ایستاد اما امروز همه شان از توانائی ما در این خصوص متحیر هستند. پس جوانان ما می توانند ضمن آن که امکانات مناسب نیز در کشور وجود دارد. وقتی ما می توانیم کار به این عظمت را انجام دهیم بی معنی است که بگوئیم از پس تولید کالاهای با کیفیت دم دستی مانند یخچال، تلویزیون و کفش و خیلی چیزهای دیگر برنمی آئیم. به نظر من مشکل در ظرفیت ها نیست در مدیریت مدیران و باور آن ها ست.
* وجود نگاه به بیرون از مرزها در بین مسئولان به جای توجه به ظرفیت ها و امکانات داخل تا چه میزان در تحقق نیافتن اقتصاد مقاومتی تاثیر گذار بوده است؟
- متاسفانه سابقه چنین نگاهی از گذشته در بین دولتمردان ما وجود داشته است. در رژیم شاهنشاهی نخست وزیر یعنی رزم آرا در مجلس این کشور می گوید ما ایرانی ها نمی توانیم لولهنگ بسازیم و ما را قابل ساخت یک آفتابه هم نمی داند، امروز هم همین نگاه در برخی مسئولان وجود دارد و چشم امیدشان به آمریکا، انگلستان و سایر ممالک غربی و شرقی است. این ها اعتقادی به ما می توانیم ندارند.
*تحریم ها تا چه میزان برای اقتصاد ما مانع ایجاد کرده است؟
- تحریم ها تاثیر داشته اما آن قدر زیاد نیست که ما را از تولید و شکوفائی اقتصادمان باز بدارد. ما مبتکرین و کارآفرینان خارق العاده ائی در کشور داریم اما مشکل جای دیگری است و آن عدم باور مسئولان به ما می توانبم است. در سایه همین نگاه امروز زندگی مردم مختل شده و خوابیده است ولی هنوز این آقیان به خود نیامده اند.