با توجه به اینکه سال‌هاست که موضوع خام فروشی مورد انتقاد همگان قرار دارد، چرا همچنان شاهد خام فروشی در کشور هستیم؟

با توجه به اینکه اگر موضوع عدم خام فروشی مورد توجه قرار بگیرد، می‌تواند اشتغال کشور را ساماندهی کند، لازم است که ما به هیچ عنوان اجازه ندهیم که
خام فروشی صورت بگیرد؛ در این خصوص مجلس شورای اسلامی وظایفی دارد و باید قوانینی را وضع کند که مانع از این کار بشود؛ حالا اگر امکان قطع یکباره خام فروشی وجود نداشت، می‌توان به مرور زمان و طی چند سال این کار صورت گیرد. به همان نسبت که ما بتوانیم در این زمینه سرمایه‌گذاری بکنیم، می‌توانیم به منافع دست پیدا کنیم. الان مثلا سنگ کشور ما را در کشورهای دیگر با عملیات‌هایی که بر رویش انجام می‌دهند، با چند برابر قیمت به فروش می‌رسانند. یکی دیگر از محصولات نفت است؛ اگر ما از خام فروشی در ارتباط با نفت برداریم و یک فراخوان سرمایه‌گذاری در این بخش داشته باشیم، هم می‌تواند در داخل ایجاد اشتغال بکند و هم می‌تواند سرمایه جذب کند؛ البته این مستلزم این است که قوانین بانکی ما اصلاح بشود؛ تا زمانی که قوانین بانکی در کشور ما به همین منوال ادامه داشته باشد و تا زمانی که این مقدار سودهی وجود داشته باشد، هیچ نوع تحولی در اقتصاد کشور ما رخ نمی‌دهد؛ نه در صادرات و نه در تولید. عدم خام‌فروشی، می‌تواند اشتغال زیادی را در کشور ایجاد کند؛ از همین رو، ما از ابتدا مخالف خام فروشی بوده ایم و معتقدیم که کشوری که به سمت خام فروشی روی بیاورد، به سمت تنبلی روی آورده است.

موضوع خام فروشی یا عدم خام فروشی چه اثری بر اقتصاد مقاومتی می‌تواند داشته باشد؟

نقش بسیار مهمی را در اقتصاد مقاومتی ایفا می‌کند؛ بسیاری از کالاهای خامی که ما الان صادر می‌کنیم، به فرآورده‌های آنها در داخل کشور نیاز داریم و باید از خارج وارد کنیم. به دلیل اینکه اقتصاد سیاسی بر مناسبات اقتصادی دنیا حاکم است و هر لحظه امکان تحریم و مسائلی از این قبیل وجود دارد، طبیعی است که اگر ما کمی این موضوع خام فروشی را جدی بگیریم، امکان اینکه بیگانگان هر روز برای ما بازی در بیاورند و اوضاع اقتصادی کشور را به نابسامانی برساند وجود ندارد. ما اگر دست از خام فروشی برداریم، با فرآورده‌هایی که تولید می‌کنیم می‌توانیم احتیاجات خودمان را برآورده کنیم و مازاد آن را هم صادر کنیم؛ آن وقت است که می‌توانیم روی پای خودمان بایستیم. ما به جای اینکه دست افراد را بگیرم و از جا بلند کنیم، آنها را به آدم‌های فشلی تبدیل کرده‌ایم که بدون هیچ‌گونه تحرکی خوابیده است و کالاهایش را با کم‌ترین زحمتی و با قیمت نازل صادر می‌کند. کشوری را مقاوم می‌گویند که بتواند تمام تقاضاهای خودش را در داخل تأمین کند؛ به نظر بنده ما می‌توانیم با تبدیل مواد خام به فرآورده‌های مختلف، به مقدار زیادی کشورمان را مقاوم و بیمه کنیم.

بخش خصوصی چه نقشی را در این خصوص به عهده دارد؟

شاید یکی از سؤالات غلطی که به مکرر پرسیده می‌شود، در خصوص بخش خصوصی و نقش آن در اقتصاد کشور است؛ این مصداق ضرب المثل سنگ را بستن و سگ را رهاکردن است؛ وقتی دست بخش خصوصی را بسته‌ایم و همه امکانات در اختیار دولت است، توقع بی‌جایی است که از بخش خصوصی انتظار داشته باشیم کاری انجام دهد. شما زمانی می‌توانید از بخش خصوصی حرف بزنید که امکانات در دست این بخش باشد؛ تا زمانی که سیاست‌های ابلاغی اصل 44 پیاده نشود و امکانات دولتی به بخش خصوصی واگذار نشود، نمی‌توان انتظار اقدام خاصی را داشت.