گذشت زمان ما را از پیگیری گفت و گو با امام جمعه موقت تهران منصرف نکرد. مشغله بالای حجت الاسلام والمسلمین صدیقی چند ماهی ما را در صف انتظار گذاشت و گذشت زمان اشتیاقمان به گفت و گو را بیشتر.
وی که بیشتر به خطبه‌های اخلاقی در نماز جمعه معروف است در این گفت و گو نیز خیلی وارد جزئیات مسائل روز سیاسی نشد اما توصیه‌های اخلاقی او بسیار ارزشمند بود.
از توصیه به اصولگرایان در رعایت اخلاق در فعالیتهای سیاسی به ویژه عرصه انتخابات تا هشدار به مراقبت از وجود جریانی که در مقابل ولایت فعال است.
او معتقد است تخریب‌های انتخاباتی که در مرحله اول انتخابات مجلس نهم به ویژه در تهران اتفاق افتاد در مرحله دوم آن نیز خواهد بود و به بیان حجت الاسلام صدیقی دلیل آن این است که شیطان بیکار نمی‌ماند.
از دیگر نکات قابل توجه در این گفت و گو اشاره خطیب جمعه تهران به گروههایی بود که شعار ولایتمداری می‌دهند اما حتی در 9 دی نیز از آقا دفاع نکردند.
مشروح این گفت و گو را پیش رو دارید:
گفت و گو: محمد مهدی اسلامی – میثم زرندی
* در ایام فاطمیه هستیم و معمولاً از الگوی دفاع از ولایت خانم حضرت فاطمه زهرا(س) یاد می‌شود. از سوی دیگر در شرایطی هستیم که حمله به ولایت به‌خصوص بعد از فتنه 88 گسترش یافت. البته بعضی‌ها حمله نکردند، بلکه عدم اطاعت و پیمان‌شکنی از عهدهایشان کردند. به نظر شما در سالگرد شهادت خانم فاطمه زهرا(س) چه الگویی برای امروز در دفاع از ولایت داشته باشیم؟
مسئله حمله به ولایت از صدر اسلام شروع شده است و تازگی ندارد. طی قرن‌ها بعد از پیغمبر(ص) ولایت مورد حمله بوده است. همه مصائبی که برای اهل‌بیت(ع) پیش آمده مثل کشته شدن حضرت زهرا(س) و محسن‌اش، مسمومیت امام حسن مجتبی(ع) و قتل امام حسین(ع) از این دست هستند. حصن دین، حصار دین و سنگر دین ولایت است، آنهایی که با دین الهی تضاد دارند و بندگی خدا برایشان هموار نیست، با ولایت کنار نمی‌آیند. ولایت حافظ دین، خطوط و صفوف دین و نگهبان دین است و چراغ مردم را روشن می‌کند. وقتی دزد بخواهد از خانه‌ای دزدی کند اول چراغ‌ها را خاموش می‌کند که دیده نشود. با وجود چنین مشعل و خورشیدی دزدی مشکل می‌شود. در صدر اسلام، بعد از غدیر که این قضیه همچنان بوده و هست، امام آمد و پرچم غدیر را به اهتزاز درآورد، ولی خداوند متعال آن‌چنان فضایی به امام داد که نهضت آزادی با وجودی که با ولایت موافق نبود، ولی ناچار بود زیر پرچم ولایت کار خودش را انجام بدهد. بعد بنی‌صدر واقعاً ولایت را قبول نداشت، ولی ناچار بود همین نظام و همین سیستم را قبول کند. در این جنگ نرمِ 20 ساله بعد از امام خاطرشان جمع شده بود که کار را به جایی رسانده‌اند که می‌توانند پرده را کنار بزنند و این پرچم را بیندازند و این سنگر را تسخیر کنند، اما عنایت خداوند متعال مستمر بود و 9 دی مردم به میدان آمدند و بدون هیچ حاشیه‌ای در این روز حضور میلیونی مردم در تهران و در سراسر کشور یک حضور خودجوش و رسماً برای دفاع از ولایت بود و نه دولت در آن بود، نه رئیس‌جمهور بود و نه عکس کسی بود و نه ندایی از جانب آقا و کس دیگری بود. آن دست امام عصر ـ‌ارواحنا فداه‌ـ بود که مردم را به صحنه کشاند و دست قدرت خدا از آستین مردم بیرون آمد و فتنه‌ای را که دشمن به آن امید پیدا و برای بعضی از دوستان ما ایجاد نگرانی کرده بود، با این حضور بحمدالله بی‌پرده، ولایت از جانب مردم دفاع و فتنه خنثی و برای همیشه رسوا شد و نشان داد خون شهدای ما که به پای شجره ولایت و امامت ریخته شده، خاموش نیست و همچنان به حیاتش ادامه می‌دهد. امام خمینی(ره)، حضرت آقا، مقام معظم رهبری ـ‌امام خامنه‌ای‌ـ را به آفتاب تشبیه کرد و و به فضل پروردگار متعال هر روز که می‌گذرد واقعاً درخشش این خورشید ولایت در زمان غیبت امام عصر ـ‌ارواحنا فداه‌ـ بعد از رحلت حضرت امام آن‌چنان قوی است که نه‌تنها ایران بلکه دنیا تحت تأثیرش است. خطبه‌هایی که ایشان ایراد می‌کنند در موضع‌گیری‌های قدرت‌های بزرگ تأثیر مستقیم دارد و با اقتداری که نشان می‌دهند، آنها عقب‌نشینی می‌کنند.
مرحوم آیت‌الله بهاءالدینی ـ‌رضوان الله تعالی علیه‌ـ دریافت دقیقی داشتند. ایشان می‌گفتند: «امام یک اطلاعیه صادر می‌کند یا یک سخنرانی می‌کند و می‌بینی کشور را با یک سخنرانی به حرکت یا تعطیلی می‌کشد، این قدرت آن قلم یا حرف و بیان نیست؛ این عنایات خاص امام زمان ـ‌ارواحنا فداه‌ـ به نایبشان است»، یعنی واقعاً ولایت تکوینی است، تصرف در دل‌هاست. گاهی بعضی از مردم ما در شرایط عادی چه بسا از نظام گله‌مند هستند، گاهی ممکن است حرف‌هایی بزنند که نباید بزنند، اما وقتی می‌بیند یک عده‌ای دارند حمله می‌کنند و تیرها به طرف او سرازیر می‌شود، می‌آیند و سینه سپر می‌کنند و زن و بچه‌شان را می‌آورند، پیرزن‌ها و پیرمردهای قدخمیده می‌آیند و سراسر کشور می‌شود سرباز. بحمدالله طی این سی و دو سه سال یک بار دو بار هم اتفاق نیفتاده و پیداست که «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ».
*آیا باید انتظار فتنه دیگری را داشته باشیم؟ یا به نظر حضرتعالی با 9 دی دسیسه‌ها ناچار رو به تمام شدن هستند؟
آنچه مسلم است، تا اسلام زنده است، دشمن هست و هیچ‌وقت نباید غافل شویم. قرآن کریم می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا»؛ «صَابِرُوا» یعنی مقابله کنید. دشمن شما هیچ‌وقت از شما دست برنمی‌دارد. «وَ لَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ». اینها تا پرچم اسلام را در دست ولایت می‌بینند... این اسلام ناب که اسلام امریکایی و اسلام شرقی و غربی نیست، اسلام ساختگی نیست، بلکه اسلام «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی»(4)، اسلام عینی، اسلام مؤثر، اسلام استکبارستیز و اسلام ظلم‌زداست، همیشه دشمن دارد، منتهی تاکتیکش را عوض می‌کند. فتنه همیشه بوده و هست و خواهد بود تا امام زمان ـ‌ارواحنا فداه‌ـ ظهور کند. بر مسلمانان است که «خذوا حذرکم» را از یاد نبرند، یعنی سلاح‌هایتان را زمین نگذارید، چون دشمن شما همیشه اسلحه به دست در کمین است. همیشه سلاح ایمان و سلاح اصول، بصیرت و هوشیاری‌تان را در دست داشته باشید که غافلگیر نشوید.
*بعد از 9 دی، خیلی‌ها می‌گفتند فتنه دیگری در راه است. بعد که ماجرای جریان انحرافی پیش آمد، عده‌ای گفتند آن فتنه بعدی همین جریان انحرافی است. حضرتعالی در آینده این فتنه را از چه ناحیه‌ای می‌بینید؟ آیا از ناحیه جریان انحرافی است یا از ناحیه‌های دیگری باید نگران باشیم؟
به نظر من تعیین مصداق خیلی امر لازمی به نظر نمی‌رسد، ولی آنچه مسلم است این است که انسان وقتی تحلیل می‌کند می‌بیند، در طول این سی و سه سال از جریان نهضت آزادی گرفته تا بنی‌صدر تا جریانهای خاص دیگری که در متن حکومت خودشان را نشان دادند، اینها یک جریان‌‌اند و آدم‌هایش عوض می‌شود؛ والا یک جریان است، آن هم جریان مقابله با ولایت، جریان ایجاد حاشیه برای تحریف افکار و غافل کردن مردم از پایگاه اصلی است. جریان فتنه با جریانهای بعد از فتنه یک جریان است و نشانه هایی هستند که زیر پرده با هم بی‌ارتباط نیستند. لذا در جریان 9 دی، اینها هیچ نبودند و هیچ‌وقت دفاع از آقا نکردند. اگر با همدیگر درافتادند در مقابله با ولایت اشتراک دارند. این امر همیشه بوده و هست.
*در انتخاباتی که پشت سر گذاشتیم و مرحله دومش پیش رویمان هست، دو جریانِ پایبند به اصول به میدان آمدند جبهه پایداری و جبهه متحد؛ اما متأسفانه شاهد بعضی بداخلاقی‌ها در درون گروه های اصولگرا بودیم. مثلا پخش شب نامه علیه آیت الله مهدوی کنی یا مطالب تخریبی هفته نامه 9 دی وابسته به جبهه پایداری، به ویژه مطلبی که به دروغ از طرف دفتر استفتائات مقام معظم رهبری منتشر کردند.حضرتعالی ریشه این بداخلاقی‌ها را از کجا می‌دانید؟ و چه راه حلی برای آن پیشنهاد می کنید؟
«إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَهَ وَ الْبَغْضَاء»(5). شیطان کارش همین است و منتظر باشید باز هم از این بداخلاقی‌ها پیش بیاید، اما عمده عقلای ما باید تحمل کنند که اگر در جایی تندی شد، ما هم بخواهیم مقابله کنیم این قضیه اشتعال پیدا می‌کند، دعوا همیشه دو طرف دارد. یک طرف هیچ‌وقت دعوا نمی‌کند. وقتی خودی هستند، اگر یک طرف شروع می‌کنند، طرف دیگر مقابله نکند، چون دعوا دو طرف ندارد، زود تمام می‌شود، ولی اگر بلند شدیم به مقابله و پاسخ گفتن و امثال اینها همانی می‌شود که شیطان می‌خواهد. شیطان می‌خواهد ما را مقابل هم قرار بدهد. عقلای قوم باید به زیرمجموعه‌هایشان بگویند اگر یک کسی بداخلاقی کرد، شما مقابله نکنید. روایت داریم از وجود مبارک امام حسن عسکری(ع) که: «مَن وَعَظَ أَخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ وَ مَن وَعَظَهُ عَلانیَهً فَقَد شانَهُ». اگر گله‌ای هم داریم باید خصوصی برویم و به مسئولین امر و افرادی که می‌دانیم متدین‌اند و نفوذ هم دارند، بگوییم که آقا! فلان جا چنین حرفی زده شده و ای کاش زده نمی‌شد. شما به دوستان بگویید که دیگر ادامه ندهند، اما اگر ما آمدیم مقابل آنها این قضایا را رسانه‌ای کردیم، مثل بعضی‌ها که قبل از این‌که نامه را به حضرت آقا بدهند آن را در رسانه‌ها مطرح کردند. این کارها خداپسندانه نیست. ما در اصلاح امورمان باید مواظب باشیم که دشمن سوءاستفاده نکند و آن هم با نادیده گرفتن است. نصف زندگی تعقل است و نصفش تغافل. خیلی از مطالب را باید نادیده بگیریم. اگر بخواهیم با خودی‌هایمان به منازعه بپردازیم، دشمن بنزین جدیدی می‌ریزد و شعله‌اش را بیشتر می‌کند.
*اگر نادیده گرفتن ما منجر به عقب‌نشینی طرف مقابل نشد و تذکر خصوصی اثر نداشت، چه کنیم؟
باز هم ضررش کمتر از مقابله است. با چه کسی داریم درمی‌افتیم؟ داریم چه کار می‌کنیم؟ چرا نیرویمان را در اینجا هدر بدهیم؟ چرا فرصت‌هایمان را از دست بدهیم؟ من معتقدم اگر در کلیت حرکت کنیم، خود، پاسخ هم هست و نباید با خودی‌ها درگیر شویم.
*می‌فرمایید مردم خودشان جواب سکوت ما را درک می‌کنند.
قطعاً! قطعاً! متانت همیشه مقبول مردم است.
*ارزیابی حضرتعالی از حضور چند رکن روحانی در انتخابات اخیر چیست؟ از یک سو جامعتین حضور داشتند که به این صورت سابقه حضور نداشتند. از سوی دیگر علمایی مثل آیت‌الله مصباح و آیت‌الله خوشوقت به میدان آمدند. به نظر حضرتعالی، آیا این نوع حضور خوب است یا بد؟
به هر حال امام در رأس علما پرچمی در دست گرفتند و متدینین را در صحنه حاضر کردند. همه آنهایی که غایب بودند با حضور امام حضور پیدا کردند. این یک وظیفه و تکلیف است و نمی‌شود در آن بحث کرد.
*حاج‌آقا! تقابل علما محل ابهام است.
این تقابل نیست، رقابت سالم همیشه صحیح و گرم کردن فضای انتخاباتی است. اگر ما در خودمان رقابت نکنیم، دیگران با ما رقابت می‌کنند. اگر اخلاق، تدین، مشروعیت حرف و قول و قلم را نگه داریم، این رقابت‌ها خوب‌اند و مشکلی درست نمی‌کنند.
*ولی باید مراقب آن تقابل بود. این‌که نقل می‌کردند حضرتعالی لیست جبهه پایداری را تأیید می‌فرمایید صحیح است؟
ما همه علمایمان را قبول داریم. همه آنهایی را که معتقد به ولایت هستند و در پایگاه‌های علمی همیشه مورد عنایت حضرت امام بودند و حضرت آقا به اینها علاقه دارند، دوست داریم و اختلاف سلیقه را هم مبارک می‌دانیم.