به عنوان اولین سوال ارزیابی شما از حذف 33 میلیون نفری یارانه بگیران در بودجه سال 97 چیست ؟
مساله حفظ نظام از اوجب واجبات است و قبل از اینکه منافع افراد رو در نظر بگیریم باید به منافع نظام جدی نگاه کنیم .بحث یارانه ها از اولین روزی که مطرح شد و به مرحله پرداخت رسید ، شاید در اصل مساله اشتباهی بود که در صورت عدم اجرایی شدن می توانست بسیاری از مشکلاتی که در حال حاضر کشور درگیر آن است از جمله کسری بودجه و مشکلات اقتصادی را به وجود نیاورد و به هر حال از ابتدای اجرای این طرح کشور با 50 درصد کسری بودجه مواجه شد و به نظر می رسد در حال حاضر حذف این مورد در بودجه سال 97 امر منطقی به نظر می رسد.
مهم ترین ویژگی بودجه بندی از نظر شما چیست ؟
بودجه کشور باید به نحوی برنامه ریزی شود و یا به اصطلاح بسته شود که با کسری مواجه نشود .با توجه به همین بحث یارانه ها که مطرح شد به بخش های مختلفی از جمله تولید ، حامل های انرژی و ... یارانه اختصاص یافت اما ان بخش از یارانه ای که می بایست در بحث تولید جبران می شد و فضای تولید را رقابتی می کرد به وجود نیامد و موجب کسری بودجه شد و تمام یارانه ای که به بخش حامل های انرژی رسید به نوعی هدر رفت و جبرانی هم صورت نگرفت و حجم وسیعی از یارانه این دو بخش از طریق پرداخت یارانه به مردم بلعیده شد .اما در بودجه سال 97 امیدواریم محاسبات به گونه ای صورت گیرد که یارانه به کسانی برسد که واقعا مستحق دریافت هستند و اشتباهات گذشته تکرار نشود .
دولت حساب 17 هزار میلیاردی را بر ما به التفاوت قیمت نفت داشته به منظور تولید اشتغال ؛ آیا به نظر شما این پیش بینی منطقی است و امکان چنین کاری وجود دارد ؟
پیش بینی در این مورد شعاری به نظر می رسد به دلیل اینکه بخش تولید نیاز به توجه و رسیدگی بیشتری دارد و اولین بخشی که در صورت عدم تحقق وعده ها آسیب خواهد دید تولید در کشور است و به نظر بنده باید در ابتدای امر برای حل مشکلات اقتصادی کشور توجه به تولید است که می تواند معضلات کشور را تا حد زیادی پوشش دهد و اینکه مساله به گونه ای پیش رود که در صورت ایجاد اشتغال انگار که همه چیز به مردم داده ایم و در صورت عدم تحقق به صورتی خواهد شد که انگار همه چیز را از مردم گرفته ایم .
به نظر شما برای تحقق چنین امری ، ایجاد اشتغال و حمایت از تولید چه باید کرد ؟
اگر بتوانند نظارت دقیقی بر پرداخت ها انجام دهند و به صورت مستمر این کار صورت گیرد و ابتدای هر سال بودجه ی اختصاص یافته پرداخت شود از حجم مشکلات کاسته و آن زمان است که می توان گفت برای اشتغال و بخش تولید اهمیت قائل شدند .البته تجربه سالهای اخیر و نوع بودجه بندی ها نشان داده که در همان ابتدا بخش عظیمی از بودجه به پرداخت درآمدها و هزینه های جاری کشور اختصاص می یابد و سهمی به تولید و اشتغال نخواهد رسید.
در تعیین بودجه بحثی در رابطه با مالیات ها مطرح است .با توجه به رکود و تورم موجود در کشور آیا امکان تغییر در رقم مالیات وجود دارد ؟
در تعیین بودجه بحثی از افزایش مالیات ها نیست .در واقع مشکل این بخش در اینجاست که در حال حاضر از واحدهایی اخذ مالیات صورت می گیرد که شناسنامه دارند و در کشور ایجاد شغل و کسب درآمد می کنند و با این کار موجبات نارضایتی آنها را از نظام فراهم می کنیم ، در حالی که باید از واحد های فاقد شناسنامه اخذ مالیات صورت گیرد که تعداد محدودی در کشور دارند اما با این توجیه که نمی توانیم این واحد ها را پیدا کنیم از مسئولیت شانه خالی می کنیم و مشکلی که در حال حاضر وجود دارد بحث کارت های اجاره ای است که اگر دولت نخواهد این کارت ها وجود خارجی پیدا نخواهند کرد .در واقع دولت می تواند با ارتباط میان کارت اصلی و تشکل های صاحب نظر کاری کنند که یک عدد کارت اجاره ای وجو نداشته باشد و فرا از مالیات هم صورت نگیرد .
و سخن آخر .
به نظر می رسد در کشور همه چیز وارونه قرار گرفته و آنجایی که باید هزینه ای انجام شود نمی شود ، مالیاتی اخذ شود نمی شود و همه ی این وارونگی آن چیزی است که با عنوان رکود ، تورم ، معضلات و مشکلات اقتصادی مطرح است و تا زمانی که تصمیم درستی اتخاذ نشود هیچ مشکلی حل نخواهد شد و در واقع به مشکلات اضافه نیز خواهد شد .