طبیعی است که روزنامه ایران وجود جریان انحرافی را امر موهومی جلوه دهد؛ چراکه این روزنامه در انتشار مجله خاتون که یکی از نمونه های جریان انحرافی است موثر بوده است.
اگر مجموعه ای بگوید این جریان موهوم است این موضوع را در یک فضای آزاد رسانه ای مطرح کرده است اما این حرف غیر از آن چیزی است که بین مسئولان سیاسی کشور وجود دارد.
چراکه مسائلی در کشور اتفاق افتاد و برخی مباحثی مطرح شد که این جریان با عنوان انحرافی در اذهان عمومی شکل گرفت.
تا جایی که حتی دوستان جبهه پایداری که جزو طرفداران متعصب دولت بودند این جریان را منکر نشدند.
اگر دست اندرکاران روزنامه ایران چنین مسائلی را رد کنند نیز تاثیری برروی واقعیت ها نخواهد داشت.
اما اگر بخواهند راه صحیح و درستی را در پیش بگیرند باید ضمن دفاع از عملکرد مثبت دولت منکر وجود مسائل حاشیه ای که مطرح شد همچون مکتب ایرانی و قضیه کوروش نشوند چون این مسائل به نفع آنها نخواهد بود.

* بعد از سخنان رهبری معظم در رابطه با خدمات دولت برداشت هایی مبنی بر اینکه بیان خدمات دولت به منزله نفی جریان انحرافی است صورت گرفت. ارزیابی شما از این اقدامات چیست؟
تفسیر به رای سخنان مقام معظم رهبری و نائب امام زمان (عج) یک خطای بسیار بزرگ و اشتباه بود.
سخنان معظم له باید همانطور که نظر مبارک ایشان هست منعکس شود نه اینکه از بیانات ایشان تحلیل ها و تعابیری مطرح شود که معلوم نیست مدنظر ایشان باشد؛ چراکه رهبری هیچگاه وارد این گونه مسائل نمی شوند.
مساله خدمات دولت و جریان انحرافی کاملا جداست و هیچ کس هم مایل نبوده که بین دولت و جریان انحرافی این همانی برقرار کند.
همه تمایل داشتند که دولت را دولتی اصولگرا بدانند اما خود دولت این مساله را قبول ندارند و منکر نقش اصولگرایان در روی کار آوردن دولت فعلی هستند.
آنها مطرح می کنند که آقای احمدی نژاد نامزد اصولگرایان نبوده که قطعا این برداشت ها اشتباه است.
البته دولت خدماتی دارد نقاط مثبت زیادی دارد نقاط ضعفی هم دارد؛ اگر رسانه ای می خواهد از دولت حمایت کند باید همه جوانب را با هم ببیند و از نظرات دیگران هم استفاده کند تا بشود نقاط ضعف را برطرف کرد.
بالاخره کمتر از یکسال به پایان دوران مسئولیت آقای احمدی نژاد باقی مانده و ایشان در دور بعد نمی تواند نامزد شود پس باید تلاش کند که در این مدت کارنامه درخشانی ارائه دهد.

* در برخی رسانه ها مسائلی نظیر وحدت اصلاح طلبان و اصولگرایان سنتی مطرح می شود. به نظر شما این وحدت امکان پذیر است؟
اصولگرایی و اصلاح طلبی دو جریان مجزا هستند با اندیشه، تفکر، مبانی و محورهای مشخص.
و بعید است وحدت این دو جریان چه در بعد تفکری، اندیشه ای، سیاسی و مبانی میسر باشد.
بعضی افراد دنبال این مباحث هستند تا با اتصال برخی به آن جناح، برای تخریب افراد یا گروهی خاص اقدام کنند.
تفاوت بین اصولگرایان و اصلاح طلبان را هم جامعه می شناسد و هم بین آنها تفاوت قائل می شود.
البته تقسیم بندی جریانات به راست و چپ و سنتی و مدرن تعابیری وارداتی است که انطباقی با واقعیات در جامعه ما ندارد.
چون راست در واقع یعنی طرفدار غرب و این در حالی است که یکی از مسائل اصلی اصولگرایی شعار نه شرقی و نه غربی است.
اصولگرایی نه چپ دارد و نه راست نه شرقی است و نه غربی؛ این مسائلی است که بارها حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری بر روی آن تاکید کرده اند.
طرح اینگونه مسائل در جامعه سیاسی ما مصداق ندارد و به قصد تخریب انجام می شود.
این افراد اگر قصد تخریب دارند باید شجاعت داشته باشند و تخریب کنند نه اینکه از این نوع عناوین استفاده کنند.
نمی شود در جامعه هرج و مرج فرهنگی ایجاد کنند و هرکس هر تعریفی خواست از مسائل ارائه دهد چون در نهایت به ضرر مطرح کنندگان تمام خواهد شد.
هیچ کس نمی تواند شجاعت ها، سوابق و ارزش های حزب موتلفه را نفی کند همچنانکه اصولگرایی اصول ثابت همه انسان ها است.
مثل عدالت گرایی یا صداقت؛ نمی شود گفت که عدالتگرایی جدید و قدیم دارد و این تقسیم بندی صحیح و درستی نیست.