مشروح گفتگو را در ذیل بخوانید:
*گامهای اول موفقیت و پیشبرد صحیح امور اجرایی کشور چیست؟
در وهله اول برای انتخاب مدیران و مسئولان باید شناخت دقیق صورت پذیرد و با تحقیق و آزمایش بررسی شود آیا این شخص توان مدیریت این مسئولیت را دارد و در مرحله بعد مدیر باید بدرستی مسئولیت خود را بشناسد و با برنامه ریزی در اجرای کارهایی که به عهده دارد بکوشد. در انتخاب مدیران بایستی شایسته سالاری لحاظ شود تا مدیری اندیشمند انتخاب گردد و بر اساس ضابطه انتخاب و منطبق با تحصیلات انتخاب صورت پذیرد و در وهله بعد مدیر با درک مدیریت خود ببیند آیا عالم به این مسئولیت است و اگر نیست مسئولیت را نپذیرد و اگر پذیرفت دچار معصیت شده است، در حدیث داریم اگر مسئولیتی را به شخصی ارجاع دهند و او می داند افراد دیگری بر او رجحان دارند و اگر بپذیرد لعنت خدا و امت اسلامی را همراه خود دارد.
در کشور با وجود مدیران لایق برخی مسئولین هم وجود دارند که مورد رضایت مردم نیستند و نارضایتی مردم را در پی دارد در حالی که فردی مسئولیت را می پذیرد باید نسبت به نظام الهی شناخت داشته باشد و در این صورت مسئولیت را بپذیرد و بدانند نظام کشور ماترلیالیستای نیست، نظام الهی است و در راس این نظام ولایت ولی فقیه مطلقه حکومت می کند، باید بداند چه مسئولیتی بر دوش می گیرد و اگر در مسئولیتی که بر عهده گرفته به وظایف خود عمل نکند، معصیت عظیمی مرتکب شده است.
*شاهد این هستیم هر مقدار مدیر لایق یک مجموعه بر اساس اولویت بندی امور را پیش برد آن مجموعه موفق تر است و مقام معظم رهبری از این رو بر اهم و مهم نمودن کارها در حوزه مدیریتی مسئولان تاکید دارند. ارزیابی شما چیست؟
در نظام الهی وظایفی بر عهده مدیر گذاشته شده است، مدیر باید امور مهم و اهم را اولویت بندی کند. کارهایی که باید اول انجام دهد تنظیم کند و بعد نیروهایی که در اختیار او هستند را برای انجام کار بسیج کند، مدیر در ابتدا بر سر امور فکر کرده و سپس اولویت بندی می کند. در ابتدا به کارهای مهم بپردازد و سپس کارهایی جزئی در آخر اقدامات لحاظ گردد.
*نشناختن اولوییت امور در یک حوزه مدیریتی سبب نوعی آشفتگی و درهم ریختگی امور می شود. برنامه ریزی کردن کارها بر اساس اهم و مهم چه آسیبی به آن مجموعه وارد می کند؟
مهمترین زیانی که از عدم اولویت بندی مدیران کشور پیش می آید، اینکه کارآمدی نظام جمهوری اسلامی زیر سوال رفته و در نهایت فلش را سمت آئین، دین و دستورات الهی می برند و مقصر را پیاده سازی دین در سیاست می دانند و این نوع مدیر مرتکب معصیت بزرگی شده است، مدیر متعهد و متدین باید در انجام امور اهم و مهم کند تا در به سرانجام رساندن کارها دچار سردرگمی نشود، قبل از انجام کارها باید فکر و برنامه ریزی کند و بداند چه نیروهایی به کار گیرد تا به نحو احسن کار به سر انجام برسد، در غیر این صورت کارهای مهم به تعویق می افتد و نظام الهی اسلامی، خود آن مدیر و زیر مجموعه زیر سوال می رود، مردم دچار نارضایتی می شوند، آن فرد مدیر با پرداختن به امور جزئی از کارهای اصلی می ماند، در حالی که اولویت دادن پرداختن به کارهای جزئی در نهایت به نتیجه ای نمی رسد.
اگر امور مبتنی بر برنامه ریزی دقیق و علمی نباشد کارها به درستی پیش نمی رود و امور بر زمین می ماند، چون مدیریت به کارهای بی اهمیت پرداخته است، مدیر شایسته اگر تعهد کرده کاری را انجام دهد. باید بر سر تعهدش پایبند باشد تا مردم از نظام راضی باشند و باید تحول عظیمی در نظام اجرایی کشور بوجود بیاید تا با انقلاب اسلامی هماهنگ باشد.
*با توجه به برنامه ریزی و تمرکز مدیر بر یک محور باعث می شود نیروهای در اختیار را در یک محور در جهت تحقق اهداف حرکت دهد. ارزیابی شما چیست؟
فردی که فکرش اصلاح امور و این است که مشکل نظام را به نحوی حل کند در حقیقت بر بال فرشته ها حرکت می کند، مدیر لایق با تلاش زیاد و با برنامه ریزی درست نیروی در اختیار را بر یک محور متمرکز می کند.
مدیر لایق ابتدا کار را مورد بررسی قرار می دهد تا شناخت پیدا کند و بعد برنامه ریزی امور کم اهمیت تر را مبتنی بر کار پایه و اصلی قرار می دهد و اگر همه مدیران کشور در هر پست و اداره ای که قرار دارند به درستی به وظیفه خود عمل کنند، نظام بر ریل درستی قرار می گیرد، مدیری که می تواند کاری را امروز انجام دهد نباید به فردا واگذار کند. مدیر لایق باید به این یقین برسد که اگر کاری بر روی آن فکر کرده است و با برنامه ریزی با اهل فن، مشورت، بررسی و حلاجی پیش رفته است، امور به درستی پیش می رود، در غیر این صورت لعنت مردم پشت سر آن مدیر است و آن مدیر با تبعیت از دستورات ائمه اطهار علیهم السلام و امام راحل (ره) کارها را خوب انجام دهد تا درآمد حلال کسب کند و دعای مومنان بدرقه راهش باشد.