از مشکلات پیش روی کارآفرینان بگویید.

مشکلات کارآفرینان دو جنبه سیاسی و داخلی دارد. یکی از جنبه‌های سیاسی مشکلات آنها وجود تحریم‌ها برای تهیه مواد اولیه است. باید برخی سیستم‌هایمان را تغییر دهیم که بعضی از کارآفرینان به دنبال این موضوع هستند که تولیدهایی داشته باشیم که چندان نیازی به خارجی‌ها نداشته باشد. از مشکلات داخلی کارآفرینان کمبود نقدینگی در کشور است، چون بهره‌های بانکی نسبتاً بالاست و برای تولید مقرون به صرفه نیست که از سیستم بانکی یا روش‌های موجود برای نقدینگی و تلاش برای تولید استفاده کند. از مشکلات کارآفرینان کمبود نقدینگی و گران شدن قیمت مواد اولیه است و پرداخت‌هایشان اعم از حقوق یا قطعات یدکی یا لوازم مورد نیازشان برای تولید گران شده است.

نقدینگی کارآفرینان به دست دولت قابل حل است

دولت و مجلس در حمایت از کارآفرینان چه وظایفی دارند؟

دولت باید به صنایعی که می‌خواهند مشغول تولید شوند وام‌هایی با بهره کم بدهد و نظارت کند پرداخت‌هایی که صورت می‌گیرند صرف تولید و ایجاد اشتغال شوند. حل مشکل کمبود نقدینگی کارآفرینان به دست دولت قابل حل است. به این صورت که دولت بودجه‌ای بگذارد و قبول کند قسمتی از بهره سیستم بانکی را بپردازد و قسمت دیگر را دریافت‌کننده وام بپردازد. ضمن اینکه سهل‌تر به تولیدکنندگان وام دهند تا مشکل کمبود نقدینگی تولیدکنندگان برطرف شود. دولت باید زمینه‌ای را فراهم کند تا اعتماد مردم برای سرمایه‌گذاری در تولید جلب شود تا مردم به‌جای سپرده‌های بانکی پولشان را در تولید به جریان بیندازند. تأمین نقدینگی یکی از کارهایی است که مجلس هم می‌تواند در این زمینه اقدام کند. مجلس باید امتیازات فوق‌العاده و نسبتاً مناسبی به تولیدکنندگان و سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند صنعتی را ایجاد و به تبعش اشتغال‌زایی کنند بدهد، مثلاً معافیت از مالیات و پرداخت وام کم‌بهره یا بدون بهره.

عدم اعتماد مردم

آیا وجود بهره‌های بالا به سپرده‌های بانکی خود دلیلی بر کاهش تولید در کشور نیست؟

این موضوع هم مؤثر است. مردم اعتماد ندارند که فلان صنعت سوددهی دارد یا نه تا پولشان را در جریان تولید قرار بدهند. اگر مردم مطمئن باشند صنعتی که فعالیت می‌کند کالایش به‌خوبی فروش می‌رود و چنانچه کسر نقدینگی هم دارد با بهره کم می‌گیرد، از سرمایه‌گذاری در آن صنعت استقبال می‌کنند. الان بعضی از صنایع ما بدهی‌های سنگین بانکی دارند و باید بهره‌های بالایی بپردازند. در نتیجه صنعت سودی را که باید داشته باشد برای سرمایه‌گذار ندارد. باید زمینه‌ای را فراهم کنیم که یا با سود تضمینی یا هر طریق دیگری اگر کسی پولش را در صنعت و تولید گذاشت مطمئن باشد حتماً بازدهی بهتری دارد از اینکه پولش را در بانک بگذارد. علت ازدیاد سپرده‌های بانکی عدم اعتماد مردم به سرمایه‌گذاری در تولید است.

اگر پول‌های مردم صرف به کار انداختن چرخ‌های تولید نمی‌شود، پس کجاها می‌رود؟

الان دو کار هست که خیلی رایج است و هیچ‌کدام به تولید کمکی نمی‌کنند. یکی قرار دادن پول‌ها به صورت سپرده در بانک و گرفتن سود و دیگری گذاشتن پول‌ها در بورس است. فرد در بورس بدون مسئولیت و به‌راحتی در حالی که در منزلش نشسته است سهامی می‌خرد بعد می‌فروشد و سودی می‌برد و سهام دیگری می‌خرد. در صورتی که کسی که سهام کارخانه‌ای را که در بورس عرضه شده است می‌خرد اصلاً کارخانه و ترازش را ندیده است و نمی‌داند چقدر تولید دارد و چقدر عرضه می‌کند و چقدر سود دارد، ولی بورس‌بازی دارد انجام می‌شود. باید این را تبدیل کنیم به اینکه فرد سهام شرکت‌های تولیدی را بخرد و منتظر باشد شرکت سود کند و سود آن را استفاده کند. باید زمینه‌ای را فراهم کنیم که آن شرکت تولیدی سود داشته باشد.

بورس‌بازی راحت‌طلبی است

با توضیحات شما بورس دارد به تولید ضربه می‌زند.

بله، بورس‌بازی راحت‌طلبی است. فرد ممکن است سهامی در بورس بخرد و بعد چند درصدی ترقی کند، اما این سود هیچ نقشی در ایجاد اشتغال و تولید نداشته است. به تبع این بورس‌بازی‌ها دلالی و واسطه‌گری‌ها هم زیاد می‌شوند. تمامی این پول‌ها باید به تولید برگردند، چون فردی که سهام می‌خرد خودش آن را از فرد دیگری خریده است و همین‌طور این سهام دست به دست می‌شود و هر کدام از این خرید و فروش سودی می‌کنند و این سرمایه‌ نقشی در تولید ندارد.