علت تبلیغات منفی غربی ها درخصوص ناامن بودن اوضاع داخلی و محیط اقتصادی کشور را چه می دانید؟ چگونه می توان این تبلیغات را خنثی کرد؟
قبل از هر چیزی لازم است که ما وحدت و انسجام داخلی خودمان را در تمام حیطه ها حفظ کنیم و این را باید بدانیم که در کشور ما، مقام معظم رهبری، در سیاست های کلان نظام صاحب نظر هستند و از ابتدای جمهوری اسلامی تا کنون، چه حضرت امام(ره) و چه ایشان، به حق مسائل را به خوبی رصد کرده اند و حق این است که تمام مسئولین، قبلا از اینکه خود به اجتهاد دست بزنند، گوش به فرمان این فرامین باشند.
رهبر انقلاب در سال 84 مطالبی را در خصوص ابلاغیه سیاست های کلی اصل 44 بیان فرمودند و در جلسات بعدی به تفسیر آن پرداختند و وارد جزییات شدند و فرمودند که؛ گمان من این بود که اگر این اصل به خوبی اجرا بشود، یک انقلاب در حیطه اقتصاد بوجود بیاید، اما متأسفانه نه تنها انقلابی صورت نگرفت، بلکه به توسعه هم دست پیدا نکردیم. یک علت این موضوع آن بود که مسئولین ما عزمی برای این کار نداشتند. علت دیگر این بود که در اینگونه مسائل، یکسری افراد ذینفع وجود دارند. امروز هم همان ها هستند؛ اگر در دولت های نهم و دهم حضور داشتند، اکنون و در دولت یازدهم نیز همچنان حضور دارند و اجازه اینکه بستری فراهم شود تا واگذاری ها تحقق یابد را نخواهند داد. اگر این مسئله تحقق پیدا می کرد، بیگانگان هرگز نمی توانستند طمع کنند. مقام معظم رهبری حدود هفت، هشت سال است که همه شعارهای سال را اقتصادی قرار داده اند، و امسال هم همگان را به بعد اقدام و عمل اقتصاد مقاومتی توجه داده اند. پیامی که این نامگذاری دارد این است که؛ مسئولین قبل از اینکه مشغول برگزاری سمینار و یا سر دادن شعار بشوند، باید وارد عمل شوند؛ آنوقت است که دیگر باید گزارش کار داشت. مسئولین، امسال دیگر نمی توانند به سبک قدیم کار کنند. تحقق اقتصاد مقاومتی مشروط به این است که دولت به سمت واگذاری کارها به مردم حرکت کند، واگذاری هم باید حقیقی باشد، که تاکنون صورت نگرفته است. خب دشمن زمانی که می بیند خلأ اقتصادی در مملکت وجود دارد، به طمع می افتد و همانطور که می بینیم، هر روز برای ما مشکل تراشی می کند. اینکه ایران را به عنوان تروریست معرفی می کنند، آن را ناقض حقوق بشر می خوانند و دست به ایران هراسی می زنند، برای این است که هیچ شرکتی جرأت نکند به سمت ایران بیاید. متأسفانه امروز هم وضعیتی حاکم است که بسیاری از این کشورها وابسته به آمریکا و استکبار هستند. اینکه ما فکر کنیم که با برجام همه مشکلات حل خواهند شد، یک خیال خام است. ما اگر ندانیم دشمن چه اهدافی را از اول انقلاب تا الان دنبال کرده است، به این اشتباه می افتیم که مثلاً تصمیم گرفته که تغییر رویه دهد؛ حال اینکه این غیرممکن است و خوی درندگی آمریکا همچنان وجود دارد. ما مخالف مذاکره نیستیم و در این مذاکرات هم ممکن است چیزهایی عاید ما شده باشد، اما اگر اهداف دشمن را نشناسیم به بیراهه خواهیم رفت.
وظیفه دولت در قبال امن نشان دادن فضای داخلی کشور برای سرمایه گذاری خارجی چیست؟
در حال حاضر برخی کشورها هستند که جدای از آمریکا تصمیم می گیرند؛ ما باید بیشتر روی آنها متمرکز بشویم. رفتن به سمت کشورهایی که خصومت دیرینه با ما دارند؛ مثل فرانسه، درست نیست. نمی خواهیم بگوییم روسیه و چین علیه السلام هستند؛ ولی فعلاً زیر بلیط آمریکا نیستند. برای عبور از وضعیت فعلی، باید بیشتر به سمت کشورهایی برویم که جدای از سیاست های استکبار عمل می کنند. ما اگر سیاست خوبی را اعمال کنیم، غربی ها به ما محتاج می شوند؛ الان وضعیت اقتصادی غرب، به مراتب از کشورهای مختلف، بدتر است. اینکه ما بخواهیم واردات را مبنای اقتصاد قرار دهیم، درست نیست؛ وارادات که نمی تواند کشور را از معضل اقتصادی نجات دهد، مگر اینکه بتوانیم تکنولوژی را به جای کالا وارد کنیم. اگر به سیاست های اقتصاد مقاومتی عمل شود، هم می توانیم مصرف داخلی را تأمین کنیم و هم می توانیم صادرات داشته باشیم. نگرانی که باز وجود دارد این است که مسئولین، خارج از چارچوب سیاست کلی مملکت در این خصوص عمل کنند. اگر در این خصوص گوش به فرمان رهبر انقلاب باشند، به نظر می رسد که مشکلات به راحتی حل خواهند شد.
نقش بازار در حمایت از تولیدات داخلی را چگونه ارزیابی می کنید؟
تا زمانی که بنگاه های دولتی به عنوان یک رقیب قدرتمند برای بخش خصوی در میدان هستند و تمام امکانات نظام را هم به طرف خودشان سوق بدهند، کاری از عهده بخش خصوصی بر نمی آید. باید اقتصاد و بنگاه های اقتصادی به شکل تمام عیار در ید مردم قرار بگیرند و سپس تسهیلاتی که لازم است به موازات آن داده شود. قوانینی که ضد تولید است، باید از سوی مجلس قانون زادایی شوند. بانک ها در شرایط فعلی، با سود سرشاری که به سپرده ها می دهند، باعث فلج شدن تولید هستند. الان پر سودترین کار در مملکت، اگر نگوییم ربای بانکی؛ سود بانکی است. دیگر رغبتی برای مردم باقی نمی ماند که به سمت تولید بروند. تا زمانی که بانک های ما در این وضعیت به سر می برند و این مقدار سود می دهند و سود می گیرند، طبیعی است که این وضع به همین منوال پیش خواهد رفت. الان به عنوان مثال، اگر یک بنگاه اقتصادی 10 میلیارد از یک بانک وام بگیرد، بعد از سه سال، باید21 میلیارد و نیم، به آن بانک پرداخت کند؛ امکان ندارد یک کار تولیدی در کشور وجود داشته باشد که بتواند چنین عایدی داشته باشد.
یعنی شما می فرمایید که بازار نقشی خاصی در ارتباط با حمایت از تولید داخلی ندارد؟
ببینید؛ نمی شود ما دست بازاری را ببندیم، بعد از او کار بخواهیم. به نظر ما، از هر لحاظ دست بخش خصوصی بسته است و هیچ نوع تحرکی نمی تواند داشته باشد. نهایت امر این است که همین کارهای عبثی که در مملکت رواج پیدا کرده را انجام دهند؛ یعنی واردات بکنند و برای کشورهای مختلف، اشتغال ایجاد کنند. برخی از اقدامات خلاف که در گوشه و کنار رخ می دهد، ناشی از همین قضیه است؛ بنا بر آماری که خود مسئولین ارائه می دهند، امروز حدود 13 میلیارد دلار، فقط البسه قاچاق وارد کشور می شود؛ خب اینها خطرات بزرگی برای نطام است. باید جلوی اینگونه کارها گرفته شود؛ این اجازه نمی دهد که برای ایرانی اشتغال ایجاد شود. با تفکراتی که حاکم است، طبیعی است که بخش خصوصی هم از جایگاه خودش خارج شده و تبدیل به یک ابزار برای رواج بازار بیگانگان شده است؛ در حالی که کار بخش خصوصی، این نیست.
حاج آقا، منظور ما بیشتر نقش بازار در ارتباط با آن دسته از کالاهای با کیفیت داخلی است که نیاز به حمایت دارند...
ببینید؛ کالای داخلی اگر دو ویژگی قیمت مناسب تر و کیفیت بالاتر را در مقابل رقبا داشته باشند، این اصلاً احتیاجی هم به حمایت بازار ندارد. نقش بازاری چه می تواند باشد؟ طبیعی است که اگر کالای با کیفیت در داخل تولید شود، بازار نقش خودش را به خوبی ایفا خواهد کرد.