به نظر شما چه عاملی باعث می شود که جوانان کشور ما از زندگی خود دست بکشند و در کشور دیگری به مجاهدت بپردازند؛ آنچنان که مقام معظم رهبری آن را یک اتفاق عجیب قلمداد کنند؟
این انگیزه قبل از هر چیزی برخاسته از یک بصیرت عمیق است؛ بصیرتی که سرمنشأ آن اعتقادات مذهبی ریشه دار است. در دنیای مادی امروز، انسان مشاهده می کند که جوان های کشورهای دیگر به دنبال عیاشی های کاذب و جذابیت هایی هستند که فرهنگ غرب به آنها دامن می زند و در آن گرفتار شده اند؛ اما در کشور ما، علی رغم تهاجم فرهنگی همه جانبه غرب عشق به ایثار، مجاهدت و شهادت در دل های تعداد انبوهی از جوانان موج می زند؛ جوانانی که بر می خیزند و در کشورهای دیگر نظیر سوریه و عراق مجاهدت می کنند و در این راه به شهادت هم می رسند. سخن مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه این یک اتفاق عجیبی است، در مقام قیاس با جوانان کشورهای دیگر است. جوانان ما الحمدلله به برکت انقلاب و ولایت فقیه، از ایمان راسخ و بصیرت نافذ برخوردار هستند.
آیا جوانان ما برای یک جنگ صرفاً خارجی به کشورهای دیگر می روند یا این موضوع ریشه در مسائل دیگری دارد؟
کاملاً مشخص است که جنگی که امروز در سوریه، یمن و عراق وجود دارد و دشمنی هایی که در بحرین و سایر بلاد اسلامی صورت می گیرد، جنگ جغرافیایی نیست که آن را متعلق به یک کشور خاص بدانیم؛ بلکه این جنگ، علیه ارزش ها، علیه اسلام و شیعه است و هدف اصلی آنها هم نظام مقدس جمهوری اسلامی است. مقام معظم رهبری چند ماه پیش در دیدار خانواده های شهدای مدافع حرم فرمودند که اگر این جوانان نمی رفتند و مجاهدت نمی کردند، ما امروز باید در خیابان های همدان و کرمانشاه با تروریست ها می جنگیدیم. این یک واقعیت است؛ یعنی امروز امنیت ملی ما در خارج از مرزهای خودمان تعریف می شود؛ ما اگر می خواهیم امنیت کشورمان را تأمین کنیم، نمی توانیم در قبال تحولاتی که در منطقه رخ می دهد بی تفاوت باشیم. الحمدلله جوانان ما این بصیرت را پیدا کرده اند و به عنوان یک وظیفه، در این جهاد مقدس و مبارک شرکت می کنند. امروز جوانان متعددی به خود بنده مراجعه می کنند و با اصرار می گویند که ما را معرفی و سفارش کنید که به سوریه برویم؛ خب چه انگیزه ای می تواند چنین اشتیاقی را در این جوانان بوجود بیاورد؛ هیچ چیز نیست جز انگیزه های اعتقادی.
رهبر انقلاب فرمودند ما هر گاه با روحیه انقلابی حرکت کردیم، به پیشرفت رسیدیم اما هر موقع در مقابل استکبار با رودربایستی سخن گفتیم عقب ماندیم و ضربه خوردیم. به نظر شما رودربایستی و کوتاه آمدن در مقابل استکبار، چگونه موجب لطمه و خسارت می شود؟
این یک امر مجربی است و تجربه، آن را به اثبات رسانده است؛ هم تجربه تاریخ اسلام و هم تجربه تاریخ انقلاب اسلامی. ما هر وقت روی اصول خودمان تکیه کردیم و مقاومت کردیم پیروز شدیم؛ نمونه های فراوانی هم برای آن وجود دارد؛ در دوران دفاع مقدس ما با روحیه جهادی در برابر تمام دنیای استکبار ایستادیم و با دست خالی پیروز هم شدیم. کدام عامل باعث شده که سوریه بیش از پنج سال مقاومت کند؟ در حالی که آنها پیش بینی کرده بودند که در عرض چندماه سوریه متلاشی می شود و وضعیتی شبیه لیبی، بلکه حتی بدتر در آن بوجود می آوردند. و بعد در صدصد بودند تا آن وضعیت را به لبنان و عراق و سپس به ایران سرایت دهند. اما دیدیم که با الگوبرداری از بسیج ما، بسیج مردمی تشکیل دادند و به مقابله با تروریست ها برخاستند. همچنین در عراق می بینید که نیروهای بسیج مردمی موسوم به «حشد شعبی» دوشادوش ارتش می جنگند و به موفقیت هم دست پیدا می کنند. در قضایای دستاوردهای علمی که داشتیم، از جمله در انرژی هسته ای نیز این تجربه باز به اثبات رسید؛ ما از تهدیدها نهراسیدیم و ایستادیم؛ موفقیت های خوبی هم بدست آوردیم. البته من معتقدم که ما در برخی قسمت ها منفعل عمل کردیم؛ از جمله در عرصه فرهنگی که مقام معظم رهبری از آن به ولنگاری فرهنگی یاد کردند؛ همچنین در ارتباط با مسائل اقتصادی منفعل عمل کرده ایم. کسانی که در ارتباط با این حیطه ها، تصمیم ساز و تصمیم گیر بوده اند منفعل عمل کرده اند و مرعوب شده اند. لذا امروز ما با مشکلات فراوانی در این حیطه ها روبرو هستیم و نمونه ها آن را دارید ملاحظه می کنید که غربی ها رسماً می گویند که ما سانتریفیوژهای ایران را تعطیل کردیم و چند عدد هواپیما به آنها دادیم. خب ما اگر واقعا مرعوب نمی شدیم و آب و نان و برق و کل زندگی مردم را به مذاکرات ربط نمی دادیم و با روحیه جهادی و عزم ملی کارها را پیش می بردیم وضعیت ما اینچنین نبود؛ ان مع العسر یسرا؛ هر سختی آسانی در پی دارد. در جنگ تحمیلی هم اگر از همان ابتدا خودمان را می باختیم و عقب می نشستیم، خب جنگ را به حریف واگذار می کردیم. صدامی که در یک مدت کوتاه، چند استان ما را اشغال کرد، می توانست در عرض چند هفته کل کشور را بگیرد؛ اما امثال شهید جهان آرا با دست خالی مقاومت کردند و تا مدت مدیدی اجازه ندادند خرمشهر به دست عراقی ها بیفتند و اگر خیانت امثال بنی صدر نبود خرمشهر سقوط نمی کرد. ما هرکجا که منفعل عمل کردیم و از ابهت دروغین دشمن ترسیدیم، شکست خوردیم و ناکام شدیم؛ اما هرکجا که انقلابی و جهادی عمل کردیم پیروز شدیم.