گفتگوی ویژه

اوباما در برجام دنبال تکمیل کارنامه خودش است

آقای اوباما دنبال یک فرصتی است که برای کارنامه سه ساله خودش چیزی را عرضه بکند و بعد حزبش در انتخابات آینده دست خالی نباشد و به همین دلیل هم آنها فعلا می­گویند که ما خیلی کارها در برابر ایران کردیم، ایران را کنترل کردیم و از اینکه ایران هسته­ای بشود جلوگیری کردیم.
امیر زینلی - بررسی عمر 12 ساله مذاکرات، شاید ما را به این نتیجه برساند که در نهایت مذاکرات به نتیجه رسید؛ اما آن چه مهم است، تنها توافق و برجام و قرارداد نیست، بلکه اجرای آن تعهدات مطابق نظر مردم و رهبری مهم‌تر از اصل توافق است. با دکتر محمد کرمی‌راد عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی و دبیر استان کرمانشاه حزب گفتگو کرده‌ایم.

***

مقام معظم رهبری قبلا اخطار داده بودند که برجام به خسارت محض تبدیل نشود. آیا تا اینجا برجام منفعتی برای ما داشته است؟

آنچه در 12 سال پی­درپی در موضوع مذاکرات 1+5 گذشت و دوره‌ای که آقای لاریجانی و قبل از آن خود آقای دکتر روحانی، رئیس شورای عالی امنیت ملی، شروع کردند و پس از آن هم آقای جلیلی و نهایتا از حوزه شورای عالی امنیت ملی خارج شد و در حوزه سیاست­های خارجی جای گرفت، با دولت آقای روحانی تقریبا می­شود گفت یک بارقه امید را در دل غربی­ها ایجاد کرد. آنها با تصور اینکه فضای جدیدی ایجاد شده موضوع را دنبال کردند. به عقیده من یکی از مسائلی که در گذشته هم تأکید کرده بودم این است که همچنان که یک نفر فنی مثل آقای دکتر صالحی را برای مذاکرات در تیم مذاکره‌کننده گذاشتند، باید یکی دو نفر هم به لحاظ حقوق بین‌الملل در مذاکرات می­گذاشتند.

یعنی نگاه شما به نتایج برجام کاملا منفی است؟

من اعتقاد دارم آنچه که در موضوع بندهای برجام اتفاق افتاد و در مجلس و شورای عالی امنیت ملی جداگانه مسئله را مورد بررسی قرار دادند و شورای عالی امنیت ملی 10 بند و مجلس شورای اسلامی 9 بند را به عنوان اقدام متقابل تصویب کردند، نه به‌عنوان مصوبه برجام و مذاکرات!

چیزی که باید حاصل خروجی این کار می­شد، این بود که تحریم­ها به طور کلی برداشته شود مثلا آنچه از مسئله فروش نفت و آزادی پول­ها از طریق بانک­ها (سوئیس گفته می­شود) به دست می­آید و موضوع بیمه کشتی­ها، بیمه هواپیماها و اقداماتی که باید انجام دهند.

متأسفانه در موضوع تهدیدهای پی­درپی آمریکا و کنگره و به خصوص بخشی از اروپا که تحت تأثیر آمریکا است، هر روز شاهد تهدیدها و تحریم­های جدیدتری بودیم. به نظر من نتوانستیم مکانیزم روشنی به‌عنوان چشم‌انداز آینده مذاکرات ترسیم کنیم.

گرچه بحث 8 سال و 15 سال و امثال اینها مطرح شده، اما چیزی دست ما را نگرفته است.

در همین زمینه که شما می­فرمایید، اوباما بعد از تصویب برجام گفته بود اگر ما این را در مجلس آمریکا تصویب نمی­کردیم، نمی‌توانستیم نظام تحریم­ها را ادامه بدهیم. این به آن معناست که خود آنها می­دانند که الان در حال ادامه نظام تحریم­ها هستند، قبول دارید؟

من در کلیت تحریم اعتقاد دارم که آنها متوجه این مسئله شده­اند که دیگر با این ابزار تحریم­ها نمی­توانند علیه ما کاری بکنند. چون به قول حضرت امام(ره) در همان زمانی که بحث تحریم­ها را مطرح کردند ایشان خوب فرمودند که ما باید به داخل و درون خودمان متکی باشیم و ما را از تحریم­ها نترسانید. به هر حال رفتیم به سمت اینکه نخبگانمان در عرصه­های مختلف و در بحث علم و فناوری کار گسترده خوبی انجام دادند. در مسئله برجام تقریبا می‌توان گفت که مقام معظم رهبری بحث مذاکرات را این طور مطرح می‌کردند که ما استقبال می­کنیم، عقب‌نشینی نمی­کنیم؛ ولی اعتمادی هم به آمریکا نداریم و آمریکا و غرب قابل اعتماد نیست و الان تقریبا بعد از گذشت صد روز این نکته قابل تأمل است که داخل کشور و بعضی­ها هنوز فرافکنی می­کنند. من به شخصه نه دلواپسم مثل بعضی­ها که نگران می­شوند و جنجالی درست می­کنند و نه حقیقتا به این مسئله برجام و آینده آن امیدوار هستم. ما در نظام بین‌الملل، یک کشور قدرتمند هستیم. نقش و تأثیرگذاری و نفوذ ما در منطقه به خصوص در خاورمیانه انکارناپذیر است. یک کشور با این اقتدار با این قدرت چرا بایستی در مقابل آنچه که حق مسلم‌اش بوده کرنش نشان بدهد؟ چرا بایستی خیلی از کشورها انرژی هسته‌ای داشته باشند، دسترسی به سلاح اتمی پیدا بکنند، برای آنها هیچ منعی نباشد، مثلا همین هندوستان یا پاکستان مگر کم موشک­های بالستیک دارند؟ با داشتن 270 کلاهک هسته‌ای کسی به اسرائیل اصلا تعرضی نمی­کند و چرا به هر حال فقط این مسائل برای جمهوری اسلامی ایران است؟ اینجا مشخص است منافع کشورهایی که جوینده غرب یا آمریکا هستند به خصوص عربستان سعودی و بخشی از کشورهای حوزه خلیج فارس به خطر افتاده است. بنابراین این جنجال­هایی که بعد از برجام راجع‌به موشک­ها، حقوق بشر، حمایت از تروریست و... ادامه می­دهند در واقع بهانه­هایی است که برای آینده هم دارند. من فکر می­کنم اگر خوب رصد کنیم و اگر تجزیه و تحلیل دقیقی از روند فعل و انفعالات غرب، کنگره آمریکا و شخصیت­هایشان که هر روز حرف­های مختلفی می­زنند، داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که آنها خودشان هم اساسا اعتقادی به این قضایا ندارند. ما باید از قبل می­دانستیم کاندیداهای جنجالی ریاست جمهوری آمریکا الان در بحث­ انتخاباتی­شان این همه جنجال راجع به ایران راه می­اندازند. مثلا وقتی گفته می­شود آقای اوباما دولتش برکنار می­شود و دولت دیگری که بیاید برجام را نادیده می­گیرد، ما باید می­دانستیم برای آینده چه کار باید بکنیم.

به نظر شما آمریکا بیشتر از ماجرای برجام بهره برده است یا ایران؟

من فکر می­کنم آقای اوباما دنبال یک فرصتی است که برای کارنامه سه ساله خودش چیزی را عرضه بکند و بعد حزبش در انتخابات آینده دست خالی نباشد و به همین دلیل هم آنها فعلا می­گویند که ما خیلی کارها در برابر ایران کردیم، ایران را کنترل کردیم و از اینکه ایران هسته­ای بشود جلوگیری کردیم. اما در عوض شما می­بینید که به‌عنوان مثال آقای سیف آن مصاحبه را می­کند و بعد جنجالی درست می­شود و یک آقایی می­گوید آقای سیف باید در آنجا بگوید ما هیچی نگرفتیم و به اصطلاح خودمان یک جورهایی عوام فریبی بکند و مثلا برای طرف مقابل مظلوم نمایی بکند! در ایران این طور گفته می­شود.

به هر حال واکنش­های مختلفی هم که روی صحبت­های ایشان به وجود آمد، خود این هم دلیل بر این است که ما توفیق زیادی در این حوزه نداشته­ایم. گرچه توفیقات صد روزه دیگری هم که وعده و وعیدهایش را در گذشته داده بودند هم باز مطلبی نداشته که بتوانیم بگوییم توفیقی در این زمینه داشته­ایم. ان­شاءالله امیدوار هستیم که مسئولین و به خصوص دستگاه­ سیاست­های خارجی و علی­الخصوص رئیس‌جمهور مراقبت بیشتری بکنند و از دستاوردهای مهم هسته­ای ما آنچنان که شایسته ملت ایران است و آنچنان که رهبر عزیز انقلاب فرموده و تأیید کرده­اند و مجلس شورای اسلامی قوانینش را مصوب کرده پاسداری کنند.

https://shoma-weekly.ir/ZBYcUm