عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در تشریح مسائل و مشکلات شهر تهران گفت: در واقع حوزه مدیریت شهری باید به گونه ای برنامه ریزی شود که در افق آن بتوانیم رضایتمندی مردم را ببینیم.
سمیه عظیمی - تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا از مواردی است که درقانون اساسی جمهوری اسلامی آمده و اصولی را به خود اختصاص داده است؛ برای عینیت بخشی به این اصول بود که در دهه 70، نخستین دور از انتخابات شوراها برگزار شد. اکنون در آستانه برگزاری دور چهارم از این انتخابات، بررسی وارزیابی مشکلات شهری که شوراها می توانند در رفع آنها موثر باشند ضروری می نماید.
به همین جهت با سید مهدی جولائی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی گفتگو کردیم.
• انتخابات شوراهای شهر و روستا قرار است 24 خردادماه برگزار شود؛ قطعا بازخوانی مشکلات و معضلات شهری تهران می تواند درنگرش و توجه افرادی که قرار است به عنوان نماینده مردم در شوراها حضور داشته باشند موثر باشد.
یکی از مسائلی که امروز در شهر تهران از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است بحث هویت شهری است. از آن جهت که شهر باید زبان گویای هویت خودش باشد یک حلقه گمشده ای در شهر ما وجود دارد و نمی توان گفت که شهر تهران بر پایه هویت اصیل مردمان درون آن اداره می شود.
و به همین دلیل می توان گفت که در خیلی از موارد نمونه هایی از تقلید از الگوهای مختلف حاضر در کشورهای مختلف در سیستم اداره شهری دیده می شود؛ چه در مهمانی ها چه در سبک های مختلف رفتاری.
به نظر می رسد که یکی از مباحثی که باید به صورت جدی در مدیریت شهری مورد توجه قرار گیرد بحث الگوهای ارزشمند در فرهنگ ما است که با توجه به این الگوها می توانیم به پیشرفت و توسعه ای که نیاز شهر است برسیم.
• عملکرد مدیران شهری تا چه حد می تواند در افزایش اعتماد عمومی به حاکمیت که بارها مورد توجه مسئولان ارشد نظام بوده موثر باشد؟
مساله ای که باید حتما در بحث اجتماعی شهر تهران به آن پرداخت، مساله اعتمادسازی و اعتماد افزایی میان مردم است که به وسیله عملکرد موفق مدیریت شهری می توان به آن دست یافت.
اگر امروز هر یک از افراد ساکن در تهران، با رضایت، نهادها یا مراکزی که با مجموعه مدیریت شهری در ارتباط هستند را ترک کنند قطعا اعتماد مردم نسبت به حاکمیت و مدیران درون آن افزایش خواهد یافت.
یکی از نیازهای ما برای ارائه کارآمدی و توانمندی مجموعه اصولگرایی در کشور، افزایش اعتمادسازی اجتماعی میان مردم است.
اگر تقسیم بندی مطلوبی در مسائل و مشکلات شهر تهران داشته باشیم می توانیم راهکارهای مناسبی را هم در هر کدام از حوزه های مدیریت شهری برای آنها تعریف و تمهید کنیم.
• پس در واقع مشکلات شهر تهران، در حوزه های مختلفی تعریف می شوند.
بله؛ این آسیب ها را می توان در 4 حوزه تقسیم بندی کرد؛ آسیب های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و مسائل و مشکلات کالبدی.
به نظر می رسد که مسائل فوق العاده مهمی که میان مردم بر اساس پژوهش های به دست آمده در بحث آسیب های اقتصادی وجود دارد فقر، بیکاری، مشاغل کاذب، مهاجرت، تکدی گری و مسکن است که متاسفانه شهر تهران از آنها رنج می برد.
در حوزه آسیب های اجتماعی هم می توان به مسائلی همچون اعتیاد، حاشیه نشینی، طلاق، کودکان خیابانی، سرقت، مزاحمت، وندالیسم، قتل، نقض حقوق شهروندی، خشونت و معضلات مربوط به امنیت عمومی اشاره کرد.
در حوزه مسائل فرهنگی نیز مدگرایی، بدحجابی، قومیت گرایی، تعارضات فرهنگی و ناهنجاری های آموزشی نیز از مسائلی هستند که باید برنامه ریزی جدی برای رفع آنها صورت گیرد.
مسائل کالبدی شهر نیز در مواردی مثل ترافیک، آلودگی هوا و مشکلات معابر مطرح می شود که نیازمند برنامه ریزی دقیق و مطلوب است تا شاهد بروز اینگونه آسیب های شهری نباشیم.
• به نظر شما مهمتری مساله ای که باعث بروز آسیب های مختلف در حوزه مدیریت شهری می شود چیست؟
در واقع یکی از مشکلات اساسی امروز شهر تهران، ورود نگرش سیاسی برساحت های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر است؛ اگر افرای که وارد شوراهای شهر می شوند مدیریت خود را بدون داشتن نگاه سیاسی اعمال کنند قطعا گام مثبتی در اداره شهر برداشته می شود.
البته این مساله بدین معنا نیست که مدیران سیاست ورز نباشند بلکه به این معنی است که به مسائل مختلف شهری نگاه سیاسی نداشته باشند؛ در این حالت است که مسائل و مشکلات به شکل بهتری حل خواهد شد.
نگرش سیاسی به فرهنگ تبعا معضلاتی دارد و باعث شکل گیری خرده فرهنگ هایی می شود که باید مسائل شهر در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با یک نگاه جامع دیده و برنامه جامعی نیز برای حل این مسائل اندیشیده و تدوین شود.
به عنوان نمونه وقتی به مساله ای مثل موضوع اعتیاد پرداخته می شود برای حل این مساله باید روش های جامع و کلان نگر به کار گرفته شود؛ چراکه اعتیاد معلول علت های مختلفی است که باید به لحاظ فرهنگی و اجتماعی حل شود.
در واقع اگر به این مساله به عنوان یک معضل در اداره شهر، تنها نگاه اجتماعی داشته باشیم و دلایل و متغیرهای دیگر تاثیرگذار درحوزه فرهنگ و اقتصاد و امنیت را نادیده بگیریم قطعا پاسخ صحیحی برای رفع این موضوع پیدا نخواهیم کرد.
باید مجموعه مسائل شهر را به صورت جامع و کلان در یک مجموعه کامل ببینیم و پاسخ مناسب و در برگیرنده برای رفع این گونه مشکلات داشته باشیم.
• قطعا برای حل این مسائل و رسیدن به افق های روشن آینده شهری، الزاماتی وجود دارد که برخی از آنها بر عهده شوراها است؟
بر اساس اصول قانون اساسی، وظیفه شوراها پیشبرد سریع برنامه های عمرانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی شهرها و روستاها است و شوراها در این زمینه نقش نظارتی در حوزه های مختلف دارند.
به همین جهت، مقامات کشوری و شهری ملزم به رعایت تصمیمات شورا هستند؛ البته شوراهای عالی استان یا کشور نیز می توانند مسائلی را با عنوان پیشنهاد یا لایحه به مجلس بفرستند تا در آنجا به تصویب برسد امادر نهایت این شوراها هستند که در هر شهر، برای پیشبرد برنامه های حوزه متبوع خود اقداماتی را باید انجام دهند؛ مساله ای که در شرف انجام است.
قطعا قانون بر اساس حل مشکلات مردم، آسوده شدن رفت و آمدهای ساختار شهری و در نهایت رضایتمندی آنها چنین مسائلی را مطرح کرده است.
در واقع حوزه مدیریت شهری باید به گونه ای برنامه ریزی شود که در افق آن بتوانیم رضایتمندی مردم را ببینیم.
• انتخابات شوراهای شهر و روستا قرار است 24 خردادماه برگزار شود؛ قطعا بازخوانی مشکلات و معضلات شهری تهران می تواند درنگرش و توجه افرادی که قرار است به عنوان نماینده مردم در شوراها حضور داشته باشند موثر باشد.
یکی از مسائلی که امروز در شهر تهران از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است بحث هویت شهری است. از آن جهت که شهر باید زبان گویای هویت خودش باشد یک حلقه گمشده ای در شهر ما وجود دارد و نمی توان گفت که شهر تهران بر پایه هویت اصیل مردمان درون آن اداره می شود.
و به همین دلیل می توان گفت که در خیلی از موارد نمونه هایی از تقلید از الگوهای مختلف حاضر در کشورهای مختلف در سیستم اداره شهری دیده می شود؛ چه در مهمانی ها چه در سبک های مختلف رفتاری.
به نظر می رسد که یکی از مباحثی که باید به صورت جدی در مدیریت شهری مورد توجه قرار گیرد بحث الگوهای ارزشمند در فرهنگ ما است که با توجه به این الگوها می توانیم به پیشرفت و توسعه ای که نیاز شهر است برسیم.
• عملکرد مدیران شهری تا چه حد می تواند در افزایش اعتماد عمومی به حاکمیت که بارها مورد توجه مسئولان ارشد نظام بوده موثر باشد؟
مساله ای که باید حتما در بحث اجتماعی شهر تهران به آن پرداخت، مساله اعتمادسازی و اعتماد افزایی میان مردم است که به وسیله عملکرد موفق مدیریت شهری می توان به آن دست یافت.
اگر امروز هر یک از افراد ساکن در تهران، با رضایت، نهادها یا مراکزی که با مجموعه مدیریت شهری در ارتباط هستند را ترک کنند قطعا اعتماد مردم نسبت به حاکمیت و مدیران درون آن افزایش خواهد یافت.
یکی از نیازهای ما برای ارائه کارآمدی و توانمندی مجموعه اصولگرایی در کشور، افزایش اعتمادسازی اجتماعی میان مردم است.
اگر تقسیم بندی مطلوبی در مسائل و مشکلات شهر تهران داشته باشیم می توانیم راهکارهای مناسبی را هم در هر کدام از حوزه های مدیریت شهری برای آنها تعریف و تمهید کنیم.
• پس در واقع مشکلات شهر تهران، در حوزه های مختلفی تعریف می شوند.
بله؛ این آسیب ها را می توان در 4 حوزه تقسیم بندی کرد؛ آسیب های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و مسائل و مشکلات کالبدی.
به نظر می رسد که مسائل فوق العاده مهمی که میان مردم بر اساس پژوهش های به دست آمده در بحث آسیب های اقتصادی وجود دارد فقر، بیکاری، مشاغل کاذب، مهاجرت، تکدی گری و مسکن است که متاسفانه شهر تهران از آنها رنج می برد.
در حوزه آسیب های اجتماعی هم می توان به مسائلی همچون اعتیاد، حاشیه نشینی، طلاق، کودکان خیابانی، سرقت، مزاحمت، وندالیسم، قتل، نقض حقوق شهروندی، خشونت و معضلات مربوط به امنیت عمومی اشاره کرد.
در حوزه مسائل فرهنگی نیز مدگرایی، بدحجابی، قومیت گرایی، تعارضات فرهنگی و ناهنجاری های آموزشی نیز از مسائلی هستند که باید برنامه ریزی جدی برای رفع آنها صورت گیرد.
مسائل کالبدی شهر نیز در مواردی مثل ترافیک، آلودگی هوا و مشکلات معابر مطرح می شود که نیازمند برنامه ریزی دقیق و مطلوب است تا شاهد بروز اینگونه آسیب های شهری نباشیم.
• به نظر شما مهمتری مساله ای که باعث بروز آسیب های مختلف در حوزه مدیریت شهری می شود چیست؟
در واقع یکی از مشکلات اساسی امروز شهر تهران، ورود نگرش سیاسی برساحت های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر است؛ اگر افرای که وارد شوراهای شهر می شوند مدیریت خود را بدون داشتن نگاه سیاسی اعمال کنند قطعا گام مثبتی در اداره شهر برداشته می شود.
البته این مساله بدین معنا نیست که مدیران سیاست ورز نباشند بلکه به این معنی است که به مسائل مختلف شهری نگاه سیاسی نداشته باشند؛ در این حالت است که مسائل و مشکلات به شکل بهتری حل خواهد شد.
نگرش سیاسی به فرهنگ تبعا معضلاتی دارد و باعث شکل گیری خرده فرهنگ هایی می شود که باید مسائل شهر در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با یک نگاه جامع دیده و برنامه جامعی نیز برای حل این مسائل اندیشیده و تدوین شود.
به عنوان نمونه وقتی به مساله ای مثل موضوع اعتیاد پرداخته می شود برای حل این مساله باید روش های جامع و کلان نگر به کار گرفته شود؛ چراکه اعتیاد معلول علت های مختلفی است که باید به لحاظ فرهنگی و اجتماعی حل شود.
در واقع اگر به این مساله به عنوان یک معضل در اداره شهر، تنها نگاه اجتماعی داشته باشیم و دلایل و متغیرهای دیگر تاثیرگذار درحوزه فرهنگ و اقتصاد و امنیت را نادیده بگیریم قطعا پاسخ صحیحی برای رفع این موضوع پیدا نخواهیم کرد.
باید مجموعه مسائل شهر را به صورت جامع و کلان در یک مجموعه کامل ببینیم و پاسخ مناسب و در برگیرنده برای رفع این گونه مشکلات داشته باشیم.
• قطعا برای حل این مسائل و رسیدن به افق های روشن آینده شهری، الزاماتی وجود دارد که برخی از آنها بر عهده شوراها است؟
بر اساس اصول قانون اساسی، وظیفه شوراها پیشبرد سریع برنامه های عمرانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی شهرها و روستاها است و شوراها در این زمینه نقش نظارتی در حوزه های مختلف دارند.
به همین جهت، مقامات کشوری و شهری ملزم به رعایت تصمیمات شورا هستند؛ البته شوراهای عالی استان یا کشور نیز می توانند مسائلی را با عنوان پیشنهاد یا لایحه به مجلس بفرستند تا در آنجا به تصویب برسد امادر نهایت این شوراها هستند که در هر شهر، برای پیشبرد برنامه های حوزه متبوع خود اقداماتی را باید انجام دهند؛ مساله ای که در شرف انجام است.
قطعا قانون بر اساس حل مشکلات مردم، آسوده شدن رفت و آمدهای ساختار شهری و در نهایت رضایتمندی آنها چنین مسائلی را مطرح کرده است.
در واقع حوزه مدیریت شهری باید به گونه ای برنامه ریزی شود که در افق آن بتوانیم رضایتمندی مردم را ببینیم.