***
انشقاقی بین اعتدالیون و اصلاح‌طلب‌ها شکل‌گرفته است. ارزیابی شما از این اختلاف چیست؟
با توجه به ادعای حزب اعتدالیون که اگر پشتیبانی این حزب نبود آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری نمی‌توانست رای کافی بیاورد، بعید به نظر می‌رسد بین اینهایی که به این صورت حرکت کرده‌اند جدایی متصور بشویم. به نظر می‌رسد قصد دارند افکار عمومی جامعه را به سمتی که می‌خواهند ببرند و در زمان حساس با هم یکی شوند. هیچ موقع حزب اعتدال که آقای نوبخت هم مسئول آن است، جدای از اصلاح‌طلب‌ها عمل نخواهد کرد. این برداشت ماست. حالا این تاکتیک را برای چه اعمال می‌کنند جای سوال است.
آقای عارف صحبتی کردند و گفتند توصیه ما به دوستان جریان اعتدال این است که همان‌طور که در انتخابات 92 با وحدت و همگرایی باعث پیروزی آقای روحانی شدیم در انتخابات مجلس هم بهتر است لیست واحدی بدهیم تا زمینه‌ساز پیروزی تفکر اصلاح‌طلبی و اعتدال‌گرایی شود. ادعایی در این حرف نهفته است که اصلاح‌طلبان باعث پیروزی آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 شده‌اند. این درست است؟
این ادعاست. اگر پشت این ادعا ایمان هم وجود داشته باشد طبیعی است در بهترین حالت مجددا بر همان حرکتی که قبلا داشتند، پافشاری کنند که باز می‌گویم، البته زیاد نمی‌شود روی این موضوع صحبت کرد، بالاخره اینها از یک قماش هستند و دلیلی ندارد با توجه به تمام دورخیزی که اینها گرفتند تا مجلس را به سمت مجلس اصلاح‌طلب ببرند که این دو قوه به‌صورت هماهنگ براساس تفکر اصلاح‌طلبی و تحقق منویات آن حرکت کنند، این جدایی‌ها رخ بدهد. لذا قبل از اینکه بگوییم این یک اختلاف است، بهتر است بگوییم یک تاکتیک است.
یعنی این ادعای اصلاح‌طلبی درست است که اینها از آقای روحانی حمایت کردند که رای آورد؟
به نظر من بخشی‌اش این‌طور بود. بالاخره آقایان حمایت کردند. منتهی موقعی که کسی برنده می‌شود طبیعی است تمام کسانی که به نظر خودشان نقش داشتند بابت سهم‌خواهی وارد می‌شوند. حالا اینکه بوده یا نبوده یا چه مقدار توانسته، بی‌اثر نبوده، ولی این‌طور نیست که فقط اعتدال آمده باشد؛ اما می‌شود گفت چون آرای آقای روحانی حدود 51 درصد بود، در آن یک درصد رای بیشتر، هر مقداری کمک شده باشد باعث شده است از سر مرز مختصری اضافه بیاورد. هر مقداری بوده، کسی نشمرده که آرای حزب اعتدال چقدر بوده است یا اصلاح‌طلب‌ها چقدر رای دادند، ولی می‌توانند این ادعا را داشته باشند.
در ادامه این صحبت‌ها تهدیدی آمده که گفته است دوستان جریان اعتدال راه خودشان را از اصلاح‌طلب‌ها جدا نکنند تا ان‌شاءالله در انتخابات ریاست‌جمهوری 96 هم با مشکلات رو‌به‌رو نشویم و این یعنی در انتخابات 96 ممکن است اصلاح‌طلب‌ها از آقای روحانی حمایت نکنند. آنجا را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
این نیست که فقط مسئله جناحی مؤثر باشد. عملکرد آقای روحانی تا امروز برای جامعه قابل قبول نبوده است. آنچه که مهم است و می‌تواند نتیجه انتخابات 96 را مشخص کند همین موضوع است. البته بخشی از آرای آقای روحانی به این دلیل بود که وی در کسوت روحانیت بوده است. بخشی از آرای اصول‌گرایان هم همین بوده است که با اعتقادی که به روحانیت دارند به یک روحانی رای بدهند. اگر اعتدال بخواهد این ادعا را داشته باشد، همین ادعا را اصول‌گرایان هم می‌توانند داشته باشند که به لحاظ روحانی‌بودن رای دادند و این موضوع توانسته است از سر مرز، این آرا را به خودش اختصاص دهد و آقای روحانی توانسته است رای 51 درصدی را کسب کند؛ اما این‌گونه که افراد یا جناح‌هایی بیایند و آرا را به نفع خودشان مصادره کنند قابل قبول نیست. البته بخشی از اصلاح‌طلب‌ها رای داده‌اند؛ ولی این‌طور که اعتدالیون باعث شدند حتما رأی بیاورند نیست. رئیس‌جمهور با جمع این آرای اندوخته‌شده انتخاب شد. در این میان اگر هر کسی سهمی بخواهد قابل قبول نیست.
در اتفاقاتی که در جریان مقابل می‌افتد و یک روز ائتلاف می‌کنند و یک روز از هم جدا می‌شوند، رسانه‌های اینها القا می‌کنند که بین اصول‌گرایان انشقاق ایجاد شده است. از جمله خبری که درباره جمعیت رهروان ولایت منتشر کرده بودند که درست هم نبود. فکر می‌کنید این تاکتیک چقدر مؤثر است؟
آنچه که در هر دو جناح مهم است وحدت است که اگر به آن نرسند آرای دو گروه شکننده است. سعی هر دوی این جناح‌ها هم بر این است که بتوانند این تشتت را به وحدت تبدیل کنند. طبیعی است هر جناحی که بتواند این کار را انجام دهد و وحدت به وجود بیاورد برنده انتخابات خواهد بود. به‌طور طبیعی چنین چیزی هست. امیدواریم ان‌شاءالله اصول‌گرایان با تعامل، افراد و تشکیلات بتوانند به یک جمع‌بندی و وحدت برسند تا به حال وحدتی که بین اصول‌گرایان وجود داشته خیلی بهتر از اصلاح‌طلبان بوده است. امیدواریم این قضیه ادامه پیدا کند تا بتوانیم در انتخابات نتیجه بگیریم. البته این جناح‌بندی‌ها شاید یک مقدار برای شهرهای بزرگ اثر داشته باشد؛ اما شهرهای کوچک که تک‌نماینده دارند جاهایی هستند که کمتر موضوع جناح‌بندی در جمع‌آوری آرا مؤثر است. آنجا فقط باید نماینده کار کند و به مردم صداقت نشان بدهد. لذا فکر نمی‌کنیم بتوانند اکثریت کرسی‌های مجلس را به خودشان اختصاص دهند. البته این خوابی است که معلوم نیست تعبیر شود.
رسانه‌های جناح مقابل خیلی خفیف و در سایه به سمت مظلوم‌نمایی از افرادی می‌روند که در فتنه حضور داشتند و قضایایی را تعریف می‌کنند که بعضی اتفاق نیفتاده و درباره بعضی‌هایشان که رخ داده است، غلو می‌کنند. این حرکت دیگر بسیار تکراری است و با این حرکات رسانه‌ای نمی‌توان مردم را گول زد. نظر شما چیست؟
با اسناد و مدارک موجود درباره قضیه فتنه کسی جرات اینکه حمایت کند، ندارد. حتی خود اصلاح‌طلب‌ها به این موضوع رسیده‌اند که قابل دفاع نیست. با گذشت زمان وابستگی اینها مشخص شد و این‌قدر آش شور و وضعیت فتنه‌گران بد است حتی افرادی از اصلاح‌طلب‌ها که تا دیروز حمایت می‌کردند، امروز به دلیل فضاحتی که برای اینها به وجود آمده است به خودشان اجازه حمایت نمی‌دهند. خیلی از اصلاح‌طلب‌هایی که درون نظام تعریف می‌شوند و نه وابستگان به بیگانگان، همین فکری را می‌کنند که اصول‌گرایان می‌کنند. یعنی فتنه‌گران به صورتی حمایت شدند که بیگانگان برای براندازی نظام برنامه‌ریزی کردند و اینها متاسفانه تا گام نهایی جلو رفتند. لذا اگر همین‌قدر از عملکرد فتنه‌گران مشخص شود هیچ نوع مظلوم‌نمایی برای اینها نمی‌شود انجام داد و حنایشان برای مردم ما رنگی ندارد. زمان هم خیلی چیزها را معلوم خواهد کرد. جای نگرانی نیست. در موضوع فتنه خود اصلاح‌طلب‌ها هم به این نتیجه رسیدند و به دلیل کثرت شرکت‌شان در انتخابات این پیش‌بینی‌ها را کرده‌اند و حتی به نظر من به این دلیل هم پذیرفتند که فتنه‌گران نمی‌توانند باشند و بنا هم گذاشتند که به هیچ عنوان اعتراضی روی این قضیه نکنند. لذا در این باره مشکلی نمی‌بینم.