سمیه عظیمی - مقام معظم رهبری در حکم انتصاب مجدد عزت الله ضرغامی بر سازمان صدا و سیما نکاتی را مطرح فرمودند که بررسی آنها می تواند در نحوه تولیدات و توجه به نقاط قوت و کاهش نقاط ضعف آن تاثیر داشته باشد.
مقام معظم رهبری در حکم خود فرمودند: "برجستگیها و نقاط قوّت  کنونی صدا و سیما در کنار کمبودها و نقاط ضعف آن باید پیوسته در برابر چشم جنابعالی و دیگر مدیران آن سازمان و در معرض ملاحظه و مقایسه قرار گیرد و همت بر روند نقص زدائی، به هیچ رو کاهش و سستی نیابد.
سفارش اساسی اینجانب نزدیک کردن و رساندن این رسانه‌ی فرهنگ‌ساز، به طراز رسانه‌ئی است که دین وَ  اخلاق وَ امید وَ آگاهی،  بارزترین نمود آن باشد و رفتار اجتماعی مخاطبان و نیز نهاد حساس و مهمی چون خانواده  بر اساس آن شکل گیرد و هنر و شیوه‌های گوناگون حرفه ئی و آزموده  شده یا نوپدید، یکسره در خدمت رشد این شاخصها در آید.
از تجربه‌های موفق یا ناموفقِ دوره‌ی پنجساله‌ی باید برای رساندن این رسانه به این کیفیت برتر سود ببرید و با زمانبندی برنامه‌ها و تعیین شاخصهای قابل اندازه‌گیری، حرکت مجموعه را تکمیل یا تصحیح نمائید. انتظار دارد نشانه‌های این تحول در اولین سال مسئولیت جنابعالی مشاهده شود . توفیق شما را از خداوند متعال خواستارم".
برای ارزیابی نکات مطرح شده با علی عباسپور عضو شورای مرکزی حزب موتلفه گفتگو کردیم.

•    با توجه به نکات مدنظر مقام معظم رهبری، نظرتان درباره نحوه تولید برنامه  و محتوای برنامه های تولیدی چیست؟
اداره یک سازمان مثل صدا و سیما که مخاطب آن آحاد ملت هستند مساله ای مهم و قابل توجه است؛ چرا که در جامعه طیف های مختلفی از مردم هستند که به عنوان مثال عده ای موافق پخش موسیقی هستند و عده ای مخالف سرسخت که حتی موسیقی را اگر وزین هم باشد حرام می دانند.
صدا و سیما ارگانی است که می تواند جمع نظرات مردم در یک جامعه را منعکس کند و آنچه که برآیند فرهنگی کشور است را به صورت جامعه منتشر نماید.
ضمن اینکه چارچوب اسلامی هم باید در پخش برنامه ها مدنظر قرار گیرد، چارچوبی که حتی در برخی موارد تعریف مشخصی نداشته و علمای دینی هم در این حوزه ها نظرات مختلفی دارند.
از طرفی انتظاراتی هم از سازمان صدا و سیما وجود دارد، تا ضمن داشتن تنوع در بخش های مختلف، توده های مردم و جامعه را به سمت خود جلب کند و آنها را به اقناعی برساند که احتیاجی به تماشای برنامه و کسب اطلاعات از شبکه های خارجی نداشته باشند.
به ویژه آنکه با گستردگی شبکه های خارجی و اطلاع رسانی آنها نمی توان جامعه را محدود کرد چراکه اطلاعات را از طرق مختلف مثل اینترنت و ماهواره کسب می کنند و به همین جهت صدا و سیما باید در مبارزه با این گونه منابع خبری، نوعی فعالیت کند که مردم بتوانند اطلاعات خود را از این سازمان دریافت کنند.
متاسفانه در این زمینه نقص وجود دارد و به همین دلیل مردم برای اینکه به خبرهایی که در جامعه می گذرد و به گوش آنها می رسد دسترسی پیدا کنند و به تعبیری به آنچه که در صدا و سیما گفته نمی شود پی ببرند، به رسانه های بیگانه روی می آورند.
البته رسانه های بیگانه ترفندهایی دارند که همه هم با آنها آشنایی دارند، آنچنانکه چندین خبر درست را منتشر می کنند و مابین آنها به دروغ پردازی نیز می پردازند.
از طریق انتشار اخبار درست و واقعی، در جامعه اعتمادسازی می کنند و پس از آن، آنچه را که باعث برهم زدن تعادل جامعه می شود به وسیله انتشار اخبار خلاف واقع به جامعه تزریق می کنند؛ از این رو و از طریق اعتمادی که جامعه به آنها پیدا کرده خواسته های خود را محقق می کنند.
متاسفانه صدا و سیما علیرغم تلاش های خود نتوانسته در این زمینه موفقیتی داشته باشد و در برخی موارد به خودسانسوری ناخواسته هم دچار شده است که البته برای جامعه نیز قابل قبول نیست.

•    درباره برنامه های گفتگومحور چه نظری دارید؟
رادیو و تلویزیون محل برخورد و تضارب عقاید است که متاسفانه در این خصوص نیز خلاهایی وجود دارد؛ در صدا و سیما برنامه هایی پخش می شود که عمده توجه آن به بحث و گفتگو است اما تعداد افرادی که به عنوان کارشناس در آنها حضور پیدا می کنند همه حرف های مشابه می زنند و لذا نتیجه مطلوبی از آنها عاید مردم و جامعه نمی شود؛ درحالی که تضارب آرا و نظرات مختلف، در این بحث ها به نفع مردم است و به پویایی جامعه کمک می کند.
به عنوان مثال بحث های کاملا باز، انتقادی و بدون پرده در برنامه های تحلیلی فوتبال دیده می شود اما این نوع برنامه ها در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مشاهده نمی شود؛ اگر هم چنین برنامه هایی وجودد داشته باشد به ندرت است.
علاوه بر آن، در برخی برنامه ها مجری سعی می کند که القائات خودش را داشته باشد و اینجا همان جایی است که مردم از صدا و سیما دلزده شده و به سمت استفاده از برنامه های رسانه های بیگانه سوق پیدا می کنند.

•    برخی کارشناسان به حضور مجریان برنامه ها نیز انتقاداتی دارند.
مجریان تلویزیون در برخی موارد دارای ضعف تحلیلی هستند، در حالی که یک مجری باید بیش از کارشناسان برنامه نسبت به موضوع مورد بحث اشراف و آگاهی داشته باشند تا اگر جایی یک کارشناس غلو یا مطلب خلاف واقعی را مطرح کرد مجری وارد بحث شود و از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری کند؛ مساله ای که به صورت عملی در برنامه های صدا و سیما مشاهده نمی شود.

•    مقام معظم رهبری در حکمشان تاکید کرده بودند که سفارش اساسی اینجانب نزدیک کردن و رساندن این رسانه‌ فرهنگ‌ساز، به طراز رسانه‌ ای است که دین و اخلاق و امید و آگاهی، بارزترین نمود آن باشد و رفتار اجتماعی مخاطبان و نیز نهاد حساس و مهمی چون خانواده  بر اساس آن شکل گیرد و هنر و شیوه‌های گوناگون حرفه ای و آزموده  شده یا نوپدید، یکسره در خدمت رشد این شاخصها در آید؛ نظرتان درباره تولیدات صدا و سیما با توجه به این تاکیدات چیست؟
تولیدات صدا و سیما، در برخی موارد تولیدات نسبتا موفق و تاثیرگذاری است، مثل سریال مختارنامه یا برنامه هایی که درباره حجربن عدی ساخته شد که باعث آگاهی مردم نیز شده و می شود.
اما برخی سریال ها کاملا بی محتوا است و در بیننده ایجاد یاس می کند؛ گاهی امکان دارد از اول تا آخر یک سریال که ممکن است 45 دقیقه طول بکشد بیش از 10 دقیقه هم پیام و محتوایی نداشته باشد.
سکانس های اضافی و بی محتوا بیننده را خسته می کند، گاهی دیده می شود که بارها غذاخوردن را نشان می دهند و فضای گفتگو را در فضاهایی مثل غذاخوردن تعریف می کنند.
متاسفانه هزینه های قابل ملاحظه ای در ساختن برخی سریال ها و فیلم ها صورت می گیرد که در این خصوص باید دقت شود سناریوهای مناسب و با محتوا نوشته و توسط کارگردانان مجرب و قوی ساخته شود.
البته بنده ضمن اینکه تایید می کنم اداره سازمانی همچون صدا و سیما کاری ببسیار سخت است اما باید تلاش بیشتری در این زمینه صورت گیرد.