***
به نظر شما از طرف امریکا چه چیزی ایران و توافق‌نامه را تهدید می‌کند؟
دو طرف داریم که با هم اختلاف دارند و می‌خواهند بنشینند و به یک جمع‌بندی و توافق برسند. یکی از طرفین ایران است که جز حقیقت، صداقت و امانت در گفتار حرف دیگری نمی‌زند. اهل دروغ، بند و بست و اینکه پشت پرده یک چیز و روی پرده چیز دیگری باشد نیست. نقطه مقابلش امریکاست که هر حرف راستی که زد باید ببینیم چرا زده است، چه در باره رابطه با امریکا و چه راجع به توافق‌نامه و مسائل دیگر. از اولی که جمهوری اسلامی ایران تأسیس شد امریکا با ایران مخالف و طرفدار شاه بوده است و شاه را حمایت می‌کرد. ما کشور را با هزار زحمت از چنگ امریکا در آوردیم و نظام جمهوری اسلامی را تشکیل دادیم. در رأس نظام جمهوری اسلامی ایران ولی‌فقیه قرار دارد و مجلس و نمایندگانش به‌حق و با راستی و صداقت نماینده و وزرا با اخذ رأی اعتماد از سوی نمایندگان مجلس انتخاب می‌شوند. مدیران و چهره‌های مردمی‌اش همگی درست و صحیح هستند.
طرفین با ویژگی‌هایی که گفته‌ام می‌خواهند با هم مذاکره و بحث کنند. ما همه چیزمان رو و بدون مخفی‌کاری است، در حالی که امریکایی‌ها پنهان‌کارند. ایران راست و حقیقت را می‌گوید و پشت پرده ندارد، در حالی که امریکا پشت پرده و روی پرده‌اش با هم فرق می‌کند و هر چه می‌گوید خلاف است.
این دو تشکیلات با این ویژگی‌ها با همدیگر بحث می‌کنند. یک تشکیلات با عنوان جمهوری اسلامی ایران بر مبنای صداقت، امانت و راستگویی و دیگری به اسم امریکا بر اساس دروغ، کلک، بند و بست کردن و حرف‌های پشت پرده و روی پرده درست شده است. باید توجه کرد که مذاکره بین این دو تشکیلات است و هر وقت امریکا صحبت می‌کند بدانید پشتش دروغ، بند و بست و حرف‌هایی است که حقیقت ندارد. طرفین و کشورهای دیگر هم این نکته را می‌دانند که اگر ایران بخواهد یک کلمه خلاف واقع حرف بزند اولین جایی که او را بازخواست خواهد کرد که چرا دروغ گفتی حکومتی است که آقای وزیر خارجه چرا خلاف و دروغ گفتی؟ این‌طور نیست که صبح یک چیز بگویند، ظهر یک چیز و شب چیز دیگری.
مجلس ما هم طرحی را تصویب کرد که نمایندگان هم متقابلاً مانند آنچه که مجلس امریکا دارد انجام می‌دهد باید بر توافق‌نامه نظارت کند. آیا به نظر شما این واکنش کافی است یا مجلس ما می‌بایست عکس‌العمل دیگری هم نشان بدهد؟
به نظر من کافی است. آنچه که می‌گوییم همان است، چون در غیر این صورت از داخل منتقدان نظارت و از آن فرد سئوال می‌کنند، نظیر سئوال از رئیس‌جمهور و استیضاح وزرا از سوی نمایندگان مجلس. بنابراین حرف‌های سخنگوهایمان و کسانی که موضع می‌گیرند عین حقیقت است، نه کمتر و نه زیادتر و خدا هم با ماست. وقتی روند وقایع انقلاب اسلامی ایران، شکست رژیم وابسته پهلوی و روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی را بررسی می‌کنید، متوجه می‌شوید در آن امام(ره) و بندگان مؤمن خدا جز از خدا چیز دیگری نگفتند و حقیقت را کتمان نکردند. الان که به عقب نگاه می‌کنیم واقعاً از خود می‌پرسیم چگونه جمهوری اسلامی تأسیس و قانون اساسی نوشته شد و چطوری این دستگاه به وجود آمد؟ در همه این مراحل فقط خدا مد نظر بوده است و در دنیا تنها یک نمونه از چنین حکومتی داریم و آن جمهوری اسلامی ایران است و در هیچ جای دیگری نظیر این حکومت نیست. در بقیه جاها حکومت‌ها بند و بست با ابرقدرت‌ها و استکبار است.
ما تا مادامی که این راه را برویم و گوش به حرف رهبرمان، امام و ائمه اطهار(ع) کنیم پیروز خواهیم شد و هیچ نگرانی‌ای نداریم.
بعضی‌ها معتقدند مواضع دولت ایران در مقابل امریکا قاطعانه نیست. مثلاً یکی از سناتورهای امریکا به آقای ظریف توهین کرده بود و ایشان خیلی نرم و لطیف از باب انسانیت جوابش را داد. عده‌ای بر این عقیده‌اند مواضعی که دولت و مسئولین می‌گیرند باعث می‌شود امریکایی‌ها پرروتر شوند.
خدا گفته است که اگر کسی توهین کرد چگونه باید جوابش را بدهید. آنچه مسلم است این است که نه بایستی زیاد نرمش به خرج بدهیم و نه مثل آنها توهین کنیم. باید در حدی سخن بگوییم که پررو نشوند. نباید بی‌احترامی کنیم و به دشمن حرف بی‌حساب و تند بزنیم و آنچه را که خدا خواسته است بگوییم.
آمریکا تلاش می کند مسیر مذاکرات به شکلی پیش رود که ایران در دو راهی پذیرش با خفت همه موارد یا ترک میز مذاکره بماند. به نظر شما ایران باید چه موضعی بگیرد؟
تشخیص خفت از چه دیدگاهی است؟ الان وقتی کسی حرف بی‌حسابی به ما می‌زند، با حساب، منطقی و با متانت جوابش را می‌دهیم. اینکه خفت نیست. وقتی دو طرف دعوا می‌کنند و یکی فحش می‌دهد، در واقع او شکست خورده، نه کسی که به او ناسزا گفته شده است. مسئولین ما باید در شأن و اندازه نظام جمهوری اسلامی ایران جواب بدهند، نه اینکه وقتی فحش ناموس داد ما هم فحش ناموس بدهیم. اصلاً اینها این روند را پیش می‌گیرند که از کوره در برویم و حرف نامربوطی بزنیم و از همان به نفع خودشان بهره‌برداری کنند. در این شرایط باید حرف منطقی و با احترام بزنیم. هر حرفی را که می‌زنیم علاوه بر دشمن دنیا هم می‌شنود. دنیا از ما توقع توهین و بی‌منطق بودن ندارد. توقعی که الان دنیا از ما دارد از هیچ جای دیگر ندارد. توقعش این است که هر حرفی که به ایران زده می‌شود با منطق و احترام پاسخ بدهیم.
مقام معظم رهبری فرموده‌اند در مذاکرات صرفاً در باره مباحث هسته‌ای مذاکره می‌کنیم. البته آقای رئیس‌جمهور حرف دیگری زدند و نکات دیگری را بدان اضافه کردند. فکر می‌کنید دلیل حرف آقا چه بوده است؟
در مذاکرات قدیم همیشه سعی می‌کردند ما را این شاخه به آن شاخه و بهانه‌های مختلفی را مطرح کنند. ایشان خواسته‌اند موضوع مذاکرات فقط هسته‌ای باشد و بحث اصلی منحرف نشود، ولی الان آنچه که داریم راجع بدان صحبت می‌کنیم فقط هسته‌ای است و راجع به موضوعات دیگر صحبتی نمی‌کنیم. نظر آقای رئیس‌جمهور و سایرین هم همین است. آقای رئیس‌جمهور برداشت دیگری از صحبت‌های امریکا داشتند، ولی نظر ما همان فرمایش آقاست و بس.