تحقیر آشکار آمریکا
وی افزود: پس از دستگیری امام و تبعید او به ترکیه و سپس عراق، سازماندهی مبارزات مردمی وارد مرحله جدیدی شد که رهبری آن را مرحوم امام با مطرح کردن ولایت فقیه بر عهده داشت. افشاگری‌های امام نسبت به سرسپردگی شاه و دربار و دولت و نظامیان به آمریکا که به صورت نوارهای ضبط شده به گوش مردم می رسید بویژه نسل ۱۵ خردادی را به بلوغی رساند که مردم را یکپارچه و متحد برضد شاه یعنی عامل انحطاط کشور و عقب ماندگی مردم و انحرافات اجتماعی و فرهنگی، بشوراند و با تشدید اعتراضات مردمی و سرنگونی شاه، نظام شاهنشاهی برای همیشه از ایران رخت بربندد و استقلال سیاسی ایران که دستاوردی گرانقدری است، حاصل شود و مردم به رهبری امام، خود سرنوشت کشور را به دست گیرند و ایادی بیگانگان و سرچشمه های وابستگی خفت‌بار را قطع کنند. البته همین پیروزی که بنوعی تحقیر آشکار آمریکا و یارانش بود، آنها را به جای به رسمیت شمردن جمهوری اسلامی ایران ، به خصومتی آشکار و پنهانی کشاند که اسناد آن در آبان ۱۳۵۸ از سفارت تسخیر شده آمریکا به دست آمد.
ماجرای مجروحیت میرسلیم
میرسلیم با خاطره ای از آن دوران تصریح کرد: در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ من دانش آموز دبیرستان بودم که در تظاهرات تهران به دست چماقداران حکومتی مضروب شدم و همین سرآغاز مبارزات سیاسی شد که براثر اختناق شدید و سلطه ساواک ناچار مخفیانه یافت و از سال ۱۳۵۴ بتدریج تقویت شد. از جمله مبارزات آن زمان مقابله با انحرافاتی بود که گروهک منافقین ایجاد کرده بودند و ما باید صحنه انقلاب را از لوث وجود آنها پاک می کردیم. بدان منظور گروه‌های متعددی به رهبری امام، ولی مستقل از هم شکل گرفت و مبارزِات آگاهی بخش را ادامه داد بدون آن که خطر دستگیری جمعی پدیدار شود. گروه ما موسوم بود به پویای توحید و فعالیتمان عمدتا در مساجد سازماندهی می شد، با هدایت مرحوم حاج سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و مرحوم حاج سید رضی شیرازی. در تظاهرات ۱۶ شهریور ۱۳۵۷ که از قیطریه آغاز شده بود به دنبال تیراندازی از ناحیه سر مجروح شدم و ناچار مدتی از یاران خود دور افتادم . پس از بهبودی در دی ماه ۱۳۵۷ به عنوان نماینده جامعه اسلامی دانشگاهیان به دیدار امام در نوفل لوشاتو، برای اخذ رهنمود و ادامه مبارزاتی که به دهه فجر انجامید، مشرف شدم. از خدا می خواهم همه ما را قدردان زحمات انقلابیون ۱۵ خرداد و شهدا و ایثارگران و پیرو راسخ راه آنها نگهدارد.
