ژو فنگ، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه نانجینگ، در کنفرانس سالانه گلوبال تایمز ۲۰۲۳ که به صورت آنلاین و آفلاین برگزار شد، گفت: درگیری بین روسیه و اوکراین یک «جنگ نیابتی» معمولی است. درگیری طولانی در اوکراین اجتناب‌ناپذیر است و مشکلات و شوک‌های آن بیشتر به سایر نقاط جهان سرایت خواهد کرد.
ژو لی، معاون سابق بخش بین‌الملل کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در این کنفرانس خاطرنشان کرد: ایالات متحده و اتحادیه اروپا تلاش قابل توجهی برای کاهش درگیری روسیه و اوکراین انجام نداده‌اند و حتی با تهیه سلاح و مهمات در جهت مخالف حرکت کرده‌اند. کلید حل این بحران در دست ایالات متحده و اتحادیه اروپاست.
ژو گفت که سه تردید عمده در گسترش مناقشه روسیه و اوکراین وجود دارد؛ رویارویی نظامی مستقیم بین روسیه و اعضای ناتو، آلودگی هسته‌ای در اوکراین و مجبور شدن روسیه به استفاده از سلاح هسته‌ای. این مقام تاکید کرد: منصفانه است که بگوییم درگیری طولانی بین روسیه و اوکراین مهمترین چالش استراتژیک و جدی‌ترین تردید پیش روی جهان امروز است.
آسوشیتدپرس اخیرا گزارش داد که هر دو طرف درگیری اوکراین درگیر یک نبرد فرسایشی به بن‌بست رسیده شده‌اند که می‌تواند زمینه را برای دور جدیدی از تشدید تنش فراهم کند.
محققان جهت حرکت مناقشه روسیه و اوکراین را تحلیل کرده و تأکید کردند که در حال حاضر تمایل طرفین برای مذاکره کافی نیست.
به گفته وو شینبو، رئیس موسسه مطالعات بین‌المللی در دانشگاه فودان، اوکراین هنوز در مرحله نظامی ضد حمله است. روسیه هم امیدوار است که مزیت میدان جنگ خود را تنظیم کند و دوباره به دست آورد، در مورد ایالات متحده هم، این کشور به حمایت نظامی از اوکراین از طریق تجهیزات نظامی پیشرفته ادامه می‌دهد، بنابراین همه طرف‌ها تمایل برای ادامه تحرکات نظامی خود دارند.
وو داهوی، معاون مؤسسه روسی دانشگاه چینهوا هم معتقد است که بین اهداف مذاکره روسیه و اوکراین هم‌پوشانی وجود ندارد.
وو شینبو هم گفت که ایالات متحده در مناقشه اوکراین سه هدف دارد؛ تضعیف همه‌جانبه روسیه، تثبیت نظام در اوکراین و تشویق اروپا به پیروی از سیاست‌های ایالات متحده.
او معتقد است که به این زودی یافتن راه‌حل روشن برای مناقشه روسیه و اوکراین دشوار خواهد بود. اما با توجه به اینکه آمریکا و روسیه در سال ۲۰۲۴ انتخابات ریاست جمهوری خواهند داشت، سال ۲۰۲۴ می‌تواند زمان بسیار مهمی برای حل و فصل این مناقشه باشد.
نشریه پولیتیکو در اوایل دسامبر گزارش داد، با توجه به درگیری طولانی و شدید روسیه و اوکراین و مقابله با تورم و هزینه‌های سرسام‌آور انرژی، افراد بیشتری در اتحادیه اروپا متوجه شدند که چگونه در دام ایالات متحده گرفتار شده‌اند. مقامات ارشد اروپایی از دولت بایدن خشمگین هستند و آمریکا را متهم کرده‌اند که از بحران اوکراین با فروش گاز به قیمت بالا و فروش تسلیحات سود می‌برد.
ژو لی گفت که در دنیای مدرن، کشورها به عنوان بخشی از جهانی شدن رو به رشد به یکدیگر وابسته هستند، مانند نفت و گاز، که به طور فزاینده‌ای به خط مقدم جدید در درگیری بین روسیه و اوکراین تبدیل شده‌اند. با عمیق‌تر شدن درگیری، جهان می‌تواند وارد دوران پسا جنگ سرد شود.
این کارشناس گفت، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر ۱۹۹۱، روابط قدرت‌های بزرگ کاهش یافته و جهان وارد عصر جهانی شدن شده است. با این حال، درگیری روسیه و اوکراین جهان را به زمان رویارویی قدرت‌های بزرگ باز می‌گرداند و رقابت واقعی پشت درگیری بین روسیه و ایالات متحده است.
ژانگ شوهوا، مدیر انستیتوی علوم سیاسی در آکادمی علوم اجتماعی چین گفت: واضح است که درگیری روسیه و اوکراین ادامه درگیری جنگ سرد است. به‌ویژه اینکه غرب به رهبری آمریکا کشورهای دیگر را با ذهنیت و هژمونی جنگ سرد سرکوب کرد و با روایت موسوم به «دموکراسی در مقابل آزادی» گسترش یافت و استراتژی ژئوپلیتیک خود را حفظ کرد تا نظم اقتصادی و بین‌المللی تحت سیستم حاکمیت آمریکا حفظ شود.
وانگ یی‌وی، مدیر مؤسسه روابط بین‌الملل در دانشگاه رنمین چین گفت، غرب خواهان سودهای دوران پسا جنگ سرد است که حکم می‌کند باید روسیه را تضعیف کند، باید روسیه را در جنگ غرق کند؛ برای چهار گروه عمده در ایالات متحده - گروه نظامی-خوشه‌ای، گروه انرژی، گروه مالی و الیگارشی دیجیتال - آنها از سود استثمار شده و سودهای جنگی ناشی از درگیری اوکراین راضی نبوده‌اند.
علاوه بر این، جهانی شدن یک فرآیند نسبتا طولانی مدت است. وانگ نتیجه گرفت که این عوامل ذکر شده در کنار هم، مسیر نهایی درگیری روسیه و اوکراین و راه پایان دادن به آن را تعیین می‌کنند.
از سوی دیگر روزنامه گلوبال تایمز در گزارش دیگری نوشت که بن‌بست زمستانی درگیری روسیه و اوکراین «نشانه‌ای از صلح نیست» زیرا هیچ یک از طرفین مصالحه نمی‌کنند.
در دهمین ماه از درگیری روسیه و اوکراین، زمانی که این عملیات نظامی در زمستان سرد از سرعتش کاسته شده، ناظران شانس کمی را برای مذاکرات برای صلح در آینده نزدیک می‌بینند زیرا هیچ یک از طرفین آماده سازش برای یافتن زمینه مشترک برای گفت‌وگو نیستند.