این روزنامه در سرمقاله روز شنبه 19 اسفند 1391 (9 مارس 2013) نوشت: «اگر امیدی به حل مسالمت‌آمیز اختلاف هسته‌ای با ایران وجود داشته باشد، باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا برای مذاکرات به حمایت کنگره نیاز دارد. در عین حال مذاکرات و مصالحه عمدتاً در واشنگتن منفور هستند و بسیاری از قانونگذاران توافق با ایران را قابل قبول نمی‌دانند. ایران و قدرت‌‌های مهم جهان هفته گذشته پیشرفت‌‌هایی در مذاکرات داشتند و موافقت کردند دوباره دیدار کنند ولی دو اقدام در کنگره پیشنهاد شد که ممکن است به مذاکرات لطمه بزنند».
نیویورک تایمز ادامه داد: «نخستین اقدام قطعنامه سنا که مورد حمایت رابرت مِنِندز رئیس دموکرات کمیته روابط خارجی سنا و لیندسی گراهام جمهوریخواه قرار دارد می‌گوید اگر اسرائیل برای دفاع از خود مجبور به اقدام نظامی شود، دولت آمریکا کنار اسرائیل بایستد و از اسرائیل برای دفاع از سرزمین، مردم و موجودیت خود، حمایت دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی کند».
این روزنامه امریکایی هدف از این قانون را اعمال فشار سیاسی به اوباما ارزیابی کرد و نوشت: «این قطعنامه فشار سیاسی بر اوباما را افزایش می‌دهد زیرا حمایت کنگره را از عملیات نظامی زمانی که اسرائیل تصمیم به اجرای آن بگیرد نشان می‌دهد. این قطعنامه همچنین به مذاکرات لطمه می‌زند زیرا ایران نگران می‌شود قصد واقعی آمریکا، تشویق به تغییر حکومت باشد».
نیویورک تایمز در ادامه به دومین اقدام کنگره اشاره کرده و نوشته است: «دومین اقدام، طرحی دو حزبی است که در حالی که دو طرف پس از چند دهه خصومت برای ایجاد اعتماد تلاش می‌کنند، موجب تحریم‌‌های شدیدتر می‌شود. این طرح داد و ستدهای تجاری با ایران را محدود می‌کند، فهرست شرکت‌ها و افراد را در لیست سیاه افزایش خواهد داد و احتمالاً مانع دسترسی به دارایی‌‌هایی ایران به یورو در بانک‌های خارجی می‌شود.
این قطعنامه با تحریم کشورهایی مانند ترکیه، هند، کره جنوبی و هند که برای اجرای تحریم‌ها اقدامات کافی صورت نداده‌اند، می‌تواند باعث جدایی ائتلاف بین المللی بر ضد ایران شود
این روزنامه امریکایی نتیجه گرفته است: «بهترین راه مانع شدن از درگیری نظامی، مذاکره درباره توافقی معتبر و قابل تأیید است. کنگره باید به مذاکرات زمان بدهد و تلاش‌‌های دیپلماتیک را بیشتر از این دشوار نکند