امیر صابری- در هفته اخیر و طی برگزاری نشست دوجانبه وزرای خارجه آمریکا و روسیه درباره رسیدن به راه حلی درباره چگونگی دعوت از ایران به اجلاس ژنو ۲ درباره بحران سوری که با حضور وزرای امور خارجه آمریکا و روسیه به همراه اخضر ابراهیمی، فرستاده مشترک سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه در پاریس برگزار شده بود، هر دوطرف در کنفرانس مطبوعاتی خود اعلام کردند واشنگتن و مسکو درصددند تا با تلاش برای برقراری آتش بس در بخشهایی از سوریه از طریق راه حل سیاسی بحران را حل و فصل کنند.
تاکید همزمان روسیه و آمریکا بر نقش ایران
جان کری، وزیر خارجه آمریکا در این نشست خبری گفت: ما از حضور ایران در جمع ۳۰ کشوری که برای پایان دادن به بحران سوریه تلاش می‌کنند استقبال می‌کنیم و از ایران دعوت می‌کنیم به این جمع بپیوندد.
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه نیز گفت: مسئله سوریه همچون برنامه‌های هسته‌ای ایران مهم است. باید از ایران و عربستان جهت شرکت در این نشست دعوت شود. اما وزیر خارجه آمریکا یک شرط هم برای حضور ایران گذاشت. جان کری اعلام کرد: تهران باید مفاد توافقنامه ژنو یک را بپذیرد.
اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه سازمان ملل نیز درباره حضور ایران تاکید کرد:بان کی مون و شخص من به عنوان نماینده سازمان ملل بر این باور هستیم که ایران نقش بسیار مهمی در منطقه دارد و حضور ایران در این نشست بسیار مهم خواهد بود.
اختلاف برای حضور ایران در چه مواردی است؟
نشست ژنو ۲ در ادامه یک نشست بین المللی درباره سوریه برگزار می‌شود که ۲ سال پیش در شهر ژنو برگزار شد. نشست دوم در شهر ژنو قرار بود سال گذشته برگزار شود، اما به دلیل اختلافات داخلی مخالفان دولت سوریه برگزار نشد.
حالا تمام اصرار طرف غربی بر پذیرش مفاد ژنو ۱ در باره سوریه و خداحافظی اسد از قدرت معطوف شده است.
این در حالی است که خود روسیه و آمریکا درباره توافق‌های نشست ژنو۱ اختلاف نظر دارند. آمریکا می‌گوید در نشست اول توافق شد که در سوریه دولت انتقالی بدون حضور بشار اسد، رئیس جمهور این کشور تشکیل شود. اما روسیه می‌گوید در ژنو۱ فقط درباره ایجاد دولت انتقالی توافق شده است و درباره نقش بشار اسد در آینده این کشور به نتیجه‌ای نرسیده‌اند.
مخالفان حضور ایران در ژنو ۲ چه کسانی هستند؟
به نظر می‌رسد یکی از اصلی‌ترین علت‌های مخالفت با حضور ایران در این کنفرانس، مستقل بودن نظرات این کشور در مقابل جبهه ضد سوری به رهبری آمریکا می‌باشد. ایران از هم اکنون اعلام کرده بدون هیچ پیش شرطی و بدون پذیرش توافقنامه ژنو ۱ حاضر به حضور در این اجلاس خواهد بود.
در صورت حضور ایران، این کشور باید به عنوان یکی از اعضای حاضر در اجلاس نظر خود را در بیانیه پایانی مطرح و راه حل جامع خود را برای پایان دادن به بحران سوریه اعلام کند. اصرار ایران بر ماندن بشار اسد در قدرت از دلایلی است که باعث برهم زدن توافق پشت پرده مخالفان اسد که در این نشست حضور دارند بشود.
درکنار این علت مهم، فشار کشورهای حاشیه نشین خلیج فارس و عربستان می‌باشد. فعالیت لابی‌های ضدایرانی این کشور‌ها مبنی بر عدم حضور ایران تاکنون باعث شده اجماعی بر عدم حضور ایران شکل گرفته باشد.
ایران درباره رشد تروریسم و جریانهای سلفی مسلح حاضر در سوریه که امروز گستره عملیات خود را تا عراق به پیش کشیده‌اند بار‌ها به جامعه جهانی به عنوان تهدیدی همگانی اعلام هشدار کرده است.
تهدیدی که باعث شده تا حد زیادی اجماع نظر عمومی درباره رویکرد خطرناک داعش و تروریست‌های وابسته به آن در سطح جهان پدیدار شود.
به طور حتم این موضوع برای عربستان و شرکای منطقه ایش موضوع جالبی نبوده، علی الخصوص که به وضوح ردپای حمایت‌های همه جانبه آل سعود از تروریست‌های تکفیری در بحران سوریه و اتفاقات لبنان مشهود بوده است.
عامل دومی که ذکر شد، را می‌توان مهم‌ترین علت سنگ اندازی برای حضور ایران در این اجلاس برشمرد. چرا که به موازات پذیرش ایران از سوی کشورهای قدرتمند جهانی و رشد نفوذ منطقه‌ای ایران به خصوص درمیان کشورهای عربی، عربستان بیش از پیش در انزوای بین المللی خود فرو خواهد رفت.