هر ساله با حضور جمعیت انبوه زائران و سیل خروشان عزاداران حضرت سلطان‌علی بن محمد باقر (ع) که از فلق صبح و حتی از شفق‌هنگام روز گذشته، با عشق زیارت شهید اردهال و شرکت در مراسم قالیشویان در این مکان گرد هم می‌آیند؛ تا آنکه با اوج گرفتن چوبدستی‌های اهالی فین کاشان که همچون سال ۱۱۳ هجری سوز هجران و داغ فراق یار را در دل و جان خود احساس می‌کنند، مراسم قالیشویان با شور و حالی وصف‌ناشدنی آغاز می‌شود.
آری چوبدستی‌های کویر پس از یک سال از نیام بیرون می‌آیند و خود را برای شرکت در آیینی هزار ساله در آدینه‌ای پرهیاهو آماده می‌سازند تا آیینه‌ای باشند برای تصویر غیرت مردمان دیار کویر که چون هزار و چند سال پیش چشمه قلبشان و دریای وجودشان از آب ولایت سیراب نمی‌شود.
همزمان با آغاز این مراسم ضریح مطهر سلطان‌علی بن محمد باقر (ع) با گلاب ناب چون سال‌های گذشته عطرافشانی و شستشو می‌شود چرا که مردمان فین خود را پاکبازان این امامزاده بزرگوار می‌دانند و بر این باورند که سرسبزی سرزمین‌شان به خاطر سیادت کسی است که سلاله‌اش مطهر‌ترین نسب‌ها است و برکت و سخاوت زمین زراعیشان به موجب سخاوت کسی است که هنگام آرمیدن در خاک بخشی از جود بی‌همتایش را ارزانی سرشت ازلی‌اش کرد و به همین بهانه و به شکرانه تداوم و ماندگاری این نشاط و حیات با نثار گلاب و شستشوی حرم این امامزاده واجب التعظیم قدرشناسی‌شان را به ولی نعمتشان نشان می‌دهند.
اهالی فین پس از عطرافشانی ملجأ شریف این امامزاده واجب‌التعظیم در حالی که قالی مخصوص امامزاده شهید را ـ که نماد جنازه مطهر امامزاده است ـ گاهی بر روی دوش و گاهی بر روی دست دارند از آستانه مبارک آن حضرت خارج شده و با شیدایی خاصی با بانگ و فریاد «یا حسین،
یا‌حسین» مروارید چشمان حاضران را از صدفشان بیرون آورده و روی گونه‌شان می‌غلتانند.
در سویی دیگر در حالی‌که مردان چوب به دست (از چوب به عنوان نمادی از سلاح روز که در آن زمان رایج بوده بهره می‌جویند) حلقه‌ای از غیرت و اخلاص دور آنان به وجود آورده قالی را از میان جمعیت می‌گذرانند و کنار چشمه‌ای واقع در بقعه شاهزاده حسین، در میدان مقابل زیارتگاه برای شستشو می‌نهند.
و در این میان عده‌ای از جوانان فین نیز در تمام مسیر همگام و همراه با دسته حرکت می‌کنند و گذرگاه را برای عبور دسته باز نگاه می‌دارند و «یا حسین»گویان در حالی که چوب‌های خود را در آسمان با حرکت‌هایی تند و پیاپی می‌چرخانند خود را به چشمه می‌رسانند.
پس از آنکه در کنار چشمه قالی را روی زمین گذاشتند، دور آب، حلقه زده و چوب‌هایشان را پیاپی در هوا می‌چرخانند، در این هنگام، یعنی پیش از آداب شستن تمثیلی قالی امامزاده، مراسم لعن‌خوانی بر دشمنان حضرت انجام می‌گیرد.
پس از آنکه قالی را هم با آب چشمه و هم با آب دیدگانشان شستشو دادند، قالی را با گلاب ناب عطرآگین کرده و دوباره به دوش می‌نهند و از گذرگاهی در پای کوه اردهال که به در شرقی آستانه امامزاده منتهی می‌شود، به صحن سردار یا صحن فینی‌ها برای تحویل به آستانه مقدس می‌برند.
مراسم به پایان می‌رسد اما گویی ولایتمداری مردم دیار کویر چه فینی باشند و چه خاوه‌ای و چه متعلق به هرجای دیگر سرزمین دارالمؤمنین باشند تمام شدنی نیست.
مراسم سنتی مذهبی قالیشویان هر سال در دومین جمعه از ماه مهر در مشهد اردهال برگزار می‌شود و هر ساله صد‌ها هزار عاشق اهل بیت (ع) در آن شرکت می‌کنند. البته این مراسم در میان مردم منطقه فین به «جمعه قالی» شهرت یافته‌است که معمولا هر سال با یکی از روزهای نهم تا ۱۵ مهر ماه مقارن می‌شود.
این مراسم که تنها مراسم مذهبی است که تاریخ برگزاری آن به صورت شمسی محاسبه می‌شود، تکرار نمادین مراسم تشییع پیکر امامزاده سلطان‌علی توسط مردم فین کاشان در یک‌هزار و ۳۱۴ سال قبل است.
* دبیر حزب مؤتلفه اسلامی کاشان
