وی در ادامه افزود: تا جایی که اطلاع دارم ایشان از تبعیدی‌های دوران طاغوت بود و سختی‌های زیادی را تحمل کرد.
در خدمت نظام و ولایت بود
این همکار قدیمی مرحوم عرب مطرح کرد: وی بعد از انقلاب هم واقعاً در خدمت نظام و ولایت بود و برای نظام بسیار زحمت کشید و در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی با کمال تواضع و فروتنی تلاش کرد و منشأ خدمات ارزشمندی بود.
وی در خصوص نحوره برخورد مرحوم عرب با همکارانش در وزارت خارجه اظهار کرد: همه روش کار آن مرحوم را در وزارت خارجه و نحوه برخورد با اطرافیانش را تحسین می‌کنند. برخورد ایشان با همکاران وزارت خارجه پدرانه، دلسوزانه و صمیمانه بود. از این‌رو به ایشان لقب پدر وزارت خارجه داده بودند. ظاهراً مقام معظم رهبری به ایشان لقب شیخ‌المعاونین داده بودند.
سعیدمحمدی اشاره کرد: ایشان پدر شهید حاج حسن عرب بود و در مجموع ما و سایر همکارانشان در وزارت خارجه جایگاه والایی برای آن مرحوم قائل هستیم. من خاطرات ارزشمندی از همکاری ایشان با وزارت خارجه دارم.
وی افزود: وقتی دبیر مجمع جهانی اهل‌بیت بودم خاطرم بود مرحوم عرب نماینده این مجمع در قم بود و هفته‌ای یکی دو بار از قم به تهران می‌آمد و در جلسات مجمع شرکت می‌کرد و به‌طور جدی امور را پیگیری می‌کرد. او در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کرد. در مجمع جهانی شیعه‌شناسی عضو هیئت امنا و دو دوره عضو شورای شهر قم بود. پس از انقلاب اسلامی شهردار قم شد و رئیس کمیته در قم بود. با نگاه به سوابق کاری ایشان در می‌یابیم وی تا آخرین سال‌های عمرشان در خدمت نظام و رهبری نظام بود.
سعیدمحمدی خاطرنشان کرد: در ماه‌های آخر عمرشان عده‌ای از دوستان به عیادتش رفتند. صحبت‌هایشان با آن دوستان نشان می‌دهد آن مرحوم همچنان در خط خدمت به نظام و رهبری بود. وی در آن جلسه به دوستان گفت ما باید زیر پرچم انقلاب و مقام معظم رهبری باشیم.
همه باید دور یک محور جمع شوند
وی اشاره کرد: ایشان همواره در هر مقام و خدمتی که بود کوشید طبق فرمایشات و نظر مقام معظم رهبری عمل کند و می‌گفت همه باید دور یک محور جمع شوند و از امام و رهبری نظام پیروی کنند و یک حرف را بزنند. همین‌ها نشان می‌دهد وی همواره یک خط و یک مسیر را طی کرده است.
سعیدمحمدی در پایان گفت: او شخصیتی متدین، متقی و متعهد بود. تواضعشان در بین همه دوستانمان در وزارت خارجه زبانزد بود. ایشان با محبت و رأفتشان برای حل مسائل و مشکلات در وزارت خارجه می‌کوشید و با همه برخورد صمیمانه و پدرانه‌ای می‌کرد.
