سیاسی

هرگز برای خود جایگاه خاصی قائل نبود

خاطره بسیار زیاد است اما از مجموعه این خاطرات باید بگویم ایشان به‌شدت متواضع و فروتن بود و به احترام متقابل در دوستی و مراودات اهمیت می‌داد وقتی وارد مجلسی می‌شدند در هر نقطه‌ای وارد می‌شدند همان‌جا می‌نشستند و هرگز برای خودشان جایگاه خاصی قائل نبودند نگاه به کارهای فرهنگی و مسائل قرآنی و تفسیر موضوعاتی است که هر یک، یک خاطره و یاد خوب است و نمی‌توان آن‌ها را خلاصه کرد
حاج حبیبالله توسلی از آن مردهای نیک روزگار است که از سالهای دور با استاد عسکر اولادی آشنا بوده و او را مرشد و مراد میداند، نشستن پای حرفهای دلنشین او درباره، شخصیت برجسته تاریخ انقلاب اسلامی یعنی حاج حبیبالله عسکر اولادی خالی از لطف نیست:

حاجآقا، شما چگونه با استاد عسکر اولادی آشنا شدید؟

ما با ایشان نسبت فامیلی داشتیم و از دوران طفولیت خودم با ایشان در ارتباط بودم و حتی قبل از بازداشت ایشان و قبل از سال 42 به یاد دارم در دوران کودکی مشغول بازی بودم که ایشان ما را راهنمایی میکردند و سابقه آشنایی ما به ارتباط فامیلی برمیگردد.

کدام ویژگی مرحوم عسکر اولادی بیشتر از سایر ویژگیها برای شما و اطرافیان جذاب بود؟

استاد عسکر اولادی بهعنوان یک معلم اخلاق و معلم بزرگواری که به کوچکترین مسائل حاشیهای توجه میکرد و عنایت ویژهای به جوانان و نوجوانان داشت و حتی کودکانی که در آستانه ورود به نوجوانی بودند با اشتیاق موردپذیرش ایشان قرار داشتند و به آنها توجه میکرد.

یکی از خصوصیاتی که ایشان به آن اهمیت میداد، سعی بر این بود که با دوستان مروت داشته باشد و با دشمنان مدارا در نقل خود این شخصیت هست که میگفتند من حتی با دشمنان خودم کار میکنم، این موضوع مهمی است که هرکسی ظرفیت آن را ندارد، در روز تشییع پیکرشان نیز این مسئله مشهود بود، دیدیم از همه اقشار و طیفها برای بدرقهشان حضور به هم رسانیده بودند و اصولاً عدالت ایشان و انصاف در برخورد سبب شد تا این اتفاق رخ دهد.

به نظر شما قوام چنین شخصیتی ناشی از چیست و به چه علت ایشان موردپذیرش و علاقه دوست و دشمن واقع میشدند؟

عامل اصلی این موضوع، آن است که ایشان برای خودشان شخصیت خاصی قائل نبود و معتقد بودند که من از خودم چیزی ندارم و هرچه دارم از الی الله و عنایت رسولالله است، ایشان اینطور فکر میکردند و خودشان را در نظر نمیگرفتند این بود که شخصیت ایشان را در این حد محفوظ نگه میداشت.

در پایان گفتگو لطفاً خاطرهای از ایشان برای خوانندگان ما بگویید؟

خاطره بسیار زیاد است اما از مجموعه این خاطرات باید بگویم ایشان بهشدت متواضع و فروتن بود و به احترام متقابل در دوستی و مراودات اهمیت میداد وقتی وارد مجلسی میشدند در هر نقطهای وارد میشدند همانجا مینشستند و هرگز برای خودشان جایگاه خاصی قائل نبودند نگاه به کارهای فرهنگی و مسائل قرآنی و تفسیر موضوعاتی است که هر یک، یک خاطره و یاد خوب است و نمیتوان آنها را خلاصه کرد
https://shoma-weekly.ir/InmaWX