حسن لاسجردی
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی

تحریم‌های غربی‌ها بیشتر تحت تاثیر اعتراضات اخیر و بحث‌های داخلی است و تلاش کشورهایی که این تحریم را دامن زدند و پیگیری می‌کنند نیز همسویی با این اعتراضات و تجمعات است. لذا ایالات متحده ، کانادا یا بعضا کشورهای اروپایی که با این تحریم‌ها همراهی کردند تمام هم و غم خود را بر این گذاشتند تا خود بحث اعتراضات را به عنوان یک حرکت اعتراضی علیه سیستم سیاسی فرض کنند و با توجه به مخالفت‌ها یا سیاست‌هایی که علیه ایران دارند با همراهی معترضین سیاست‌هایی اتخاذ کنند یا تصمیماتی بگیرند که می‌تواند به افزایش هواخواهی از معترضین معنا شود.
لذا به نظر می‌رسد که با توجه به این نگاه این تصمیمات و تحریم‌ها بیش از اینکه پشتوانه و فکر بنیادینی داشته باشند بیشتر هواهای سیاسی مبتنی بر اغراض سیاسی است. لذا به نظر می‌رسد از آنجا که اغراض سیاسی پشت این تصمیم است کشورهایی که تلاش کردند و تمایل نشان دادند که با معترضین همراه شوند به طور حتم از این نشانه ها و متغیرها علیه تیم مذاکره کننده استفاده می‌کنند.
در گذشته هم این تجربه را داشتیم؛ زمانی که کشورهای اروپایی سفرای خود را فراخواندند در آنجا نیز شاهد قطع مذاکراتی بودیم که در آن دوران شکل گرفت.
در نتیجه به نظر می‌رسد با توجه به نوع نگاه و اغراض سیاسی که کشورهای غربی در مذاکرات احیای برجام در جهت توافق احتمالی دارند یا هر نوع مراوده‌ای که در آینده میان ایران و آنها باشد این مسائل را دخالت خواهند داد.
رفتار کشورهای غربی سینوسی است یعنی اگر شرایط داخل کشورمان متغیر و متلاطم باشد آنها با این شرایط همراهی خواهند کرد و اگر مسیر متعادلی پیگیری شود و اعتراضات جمع شود به طور حتم بر روی آنها تاثیر گذار خواهد بود و آنها اصطلاحا از این سوءاستفاده‌های سیاسی نخواهند کرد.
به نظر می‌رسد با توجه به تجربه‌های مشابهی که در سال‌های 88 یا 98 داشتیم و این طور بوده که همزمان با تغییر شرایط کشورهای اروپایی نیز تغییر موضع دادند و با تشدید شرایط به نفع معترضین آنها هم به میدان می‌آیند و تلاش می‌کنند که فشار بیاورند و با آرام شدن فضا آنها نیز آرام می‌شوند و تلاش می‌کنند که رفتار منطقی و معقول داشته باشند.