جواد آرین منش- نتایج نهایی سرشماری عمومی نفوس و مسکن کشور در سال 90 از سوی رئیس مرکز آمار ایران منتشر گردید.
در این گزارش اطلاعات متنوع و گوناگونی از قبیل آمار جمعیت، متوسط تعداد افراد خانوار، آمار جمعیت شهرنشین و روستائی، امید به زندگی، نرخ باسوادی و بی سوادی و همچنین وضعیت مسکن در ایران ارائه گردید.  لکن از میان مجموع اطلاعات آماری ارائه شده یک نکته بسیار حائز اهمیت و هشدار دهنده است.
نکته‌ای که آژیر قرمز را در میهن اسلامیمان به صدا در آورده است و آن موضوع سقوط آزاد جمعیت و کاهش سریع نرخ رشد جمعیت به رقم 29/1 است مطلبی که رهبر معظم انقلاب را واداشت تا در سخنان مهم خود در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام آن را به عنوان یک هشدار مطرح کنند و از مسئولان بخواهند تا با جدیت در سیاستهای کنترل جمعیت تجدید نظر نموده و روحانیون و صاحبان رسانه و تریبون به رسالت فرهنگی خود در این زمینه عمل نمایند تا از پیری سریع جمعیت و کاهش سریع و فزاینده رشد جمعیت جلوگیری شود.
واقعیت و مطلب چیست و عمق فاجعه کدام است؟ این یادداشت سعی دارد به بیان این واقعیت تلخ بپردازد و آثار و پیامدهای ناگوار آن را ترسیم نماید.
مطلب این است که میلیونها سال طول کشید تا جمعیت جهان به مرز یک میلیارد برسد چرا که گسترش فقر و بیماریهای واگیردار و فقدان بهداشت ودرمان اجازه رشد جمعیت را نمی‌داد. با بهبود تدریجی شرایط بهداشتی و رفاهی جمعیت یک میلیاردی جهان ظرف 75 سال به دو میلیارد و تنها پس از 35 سال به 3 میلیارد و افزایش جمعیت 3 میلیاردی به 4 میلیارد در فاصله‌ای معادل 14 سال با رشدی فزاینده محقق شد و رشد شتابان جمعیت باعث شد در زمانی نسبتاًکوتاه جمعیت جهان به مرز 7 میلیارد بالغ شده و پدیده‌ای تحت عنوان «انفجار جمعیت» را در قرن بیستم مطرح کند و موضوع کنترل و پیشگیری از رشد جمعیت را در دستور کار سیاستگذاران و برنامه ریزان قرار دهد. مسأله جمعیت محور اصلی مباحث علوم اجتماعی و اقتصادی قرار گرفت. نظریات محدودکننده جمعیت که عموماً با آموزه‌های دینی و اسلامی مغایرت داشت همچون نظریات رابرت مالتوس انگلیسی شدیداً اشاعه پیدا کرد. علت عقب ماندگی و فقر در کشورهای توسعه نیافته بجای اینکه درعواملی همچون استثمار، غارت منابع و استعمار کشورهای جهان سوم از سوی قدرتهای بزرگ سلطه‌گر جستجو شود، در افزایش رشد جمعیت این کشورها دیده شد. راه حل مشکلات در روشهای غیرانسانی نظیر لغو هر گونه کمک به فقرا از سوی دولتها، تعیین حداقل سن ازدواج، کوچ جمعیت‌ها به مناطق کم جمعیت، رواج سقط جنین و اعمال سیاستهای پیشگیرانه از رشد جمعیت در نظر گرفته شد.
شرایط و وضعیت رشد جمعیت در کشور ما در یکصد سال اخیر مشابه سایر کشورهای در حال توسعه بوده است نرخ رشد جمعیت که قبل از سال 1300 هجری شمسی به دلیل حاکمیت فقر و سوء بهداشت و بیماریهای فراگیر کمتر از یک درصد بود تدریجاً در سالهای 45-35 به 3/2 درصد و در سال 65-55  به 3/5 درصد رسید و این روند تا دهه 70 بصورت فزاینده ادامه داشت. لکن از دهه 70 رشد جمعیت در ایران روند نزولی یافت بطوری که رشد جمعیت ایران در فاصله سالهای 75-70 به 1/4  درصد تنزل پیدا کرد و این کاهش نرخ رشد بصورتی غیر معمول و غیر عادی و نگران کننده و با سرعتی عجیب در سال 1385 به 62/1 و در سال 1390 به 29/1 رسید.
تعداد متوسط افراد خانواده‌ها ایرانی که در سال 1355، 5 نفر بود در سال 1365 به 5/6 نفر و با کاهش نرخ رشد جمعیت در سال 1385 به 4 نفر و در سرشماری اخیر به 5/3 نفر رسید و تمایل به داشتن فرزند در هر خانوار ایرانی بطور متوسط به 5/1 فرزند رسیده است. این در حالی است که حداقل رشد مطلوب و قابل قبول جمعیت در ایران 1/2 درصد است و برای حفظ تعادل بین جمعیت سالمندی و جوان نباید رشد جمعیت به کمتر از این عدد تنزل می‌یافت و نیز برای حفظ تناسب جمعیت میزان باروری به تعداد 2 فرزند برای هر مادر ضروری است تا فرزندان بتوانند جانشین مناسبی برای پدران و مادران باشند.
سئوال اساسی این است که ادامه روند کنونی در ایران چه پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت؟
پاسخ این است که ادامه روند کنونی رشد جمعیت در ایران باعث خواهد شد که رشد جمعیت ایران تا 29 سال آینده یعنی در سال 1420 به رشد منفی برسد و سیر نزولی خود را آغاز کند بطوری که در سال 1420 جمعیت ایران حداکثر به 95 میلیون نفر و سپس رو به کاهش خواهد گذارد و در صورت ادامه چنین وضعیتی ظرف 80 سال آینده جمعیت ایران به 31 میلیون نفر تنزل خواهد یافت که 47درصد این جمعیت را افراد پیر و سالخورده تشکیل خواهند داد. این وضعیت یعنی انقراض یک نسل انقلابی و مسلمان و شیعی در تنها کشور شیعه نشین جهان.
در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران کمترین میزان باروری رادر میان کشورهای مسلمان جهان داراست بطوری که متوسط نرخ باروری در جهان 4/2 و باروری در ایران حدود 5/1 است.
لذا کشوری که در صورت بهره‌وری صحیح از امکانات خدادادی، وسعت و تنوع جغرافیایی قادراست صد میلیون جمعیت را در خود جای دهد، کشوری که میراث دار بزرگترین تمدنهای کهن جهان است، کشوری که رسالت ایجاد تمدن بزرگ اسلامی و رهبری جهان اسلام را بر عهده دارد و پرچمدار بیداری اسلامی است و جهت تحقق آرمانهای بلند خود نیازمند داشتن جوانانی برومند، مؤمن و متعهد و انقلابی است با سیاستهای نادرست گذشتگان و غفلت مسئولان نباید بزرگترین سرمایه خود را که سرمایه نیروهای جوان است از دست بدهد. در چنین شرایط حساسی هشدار رهبر معظم انقلاب را مبنی بر  لزوم جدیت و تجدید نظر در سیاستهای کنترل جمعیت باید بسیار جدی گرفت. مجلس و دولت، رسانه‌های گروهی به ویژه رسانه ملی، نهاد مقدس روحانیت و صاحبان رسانه و تریبون بایستی اقدامات لازم را از قبیل لغو سریع قوانین محدود کننده جمعیت اعمال سیاستهای حمایتی از مادران و کودکان، طرح دیدگاه‌های اسلامی در زمینه جمعیت، اعمال سیاستهای تشویقی و رفاهی به خانواده‌ها، پایین آوردن سن ازدواج و حل مشکلات جوانان و حمایت از متأهلین هر چه سریعتر به انجام رسانند.