بر اساس نظرسنجی شورای امور جهانی شیکاگو 70 درصد آمریکاییها مخالف حمله نظامی آمریکا به ایران و 82درصد نیز خواهان بازگشت سربازان این کشور از افغانستان و عراق به خانههایشان هستند.
بر اساس نظرسنجی شورای امور جهانی شیکاگو 70 درصد آمریکاییها مخالف حمله نظامی آمریکا به ایران و 82درصد نیز خواهان بازگشت سربازان این کشور از افغانستان و عراق به خانههایشان هستند.
«لورنس ویتنر» استاد بازنشسته تاریخ در آلبانی در مطلبی با عنوان «آمریکاییها چقدر جنگ طلب هستند؟» در پایگاه تحلیلی «فورث مدیا» با تاکید بر اینکه در واقع آمریکاییها توجه کمتری به امور جهانی نسبت به رویکردهای نظامی خود دارند، مینویسد: در بحبوحه مبارزات انتخاباتی در سراسر آمریکا که در آن بسیاری از سیاستمداران در بوق و کرنا حمایت خود را از احیا و به خدمت گرفتن نظامیان ارتش آمریکا در سراسر دنیا اعلام میکنند، مخالفت مردم آمریکا با چنین اقداماتی کاملاً قابل توجه است. در حقیقت، نشانهها حکایت از این واقعیت دارد که بسیاری از آمریکاییها خواستار اجتناب از بروز جنگی جدید، کاهش بودجه نظامی و حمایت از همکاریهای بینالمللی هستند.
آخرین شاهد این مسیر، سیاست خارجی آمریکا در هزاره جدید است. یک نظرسنجی در سراسر کشور که در اواخر ماه می و اوایل ژوئن 2012 صورت گرفت و اخیراً در غالب گزارشی بسیار مهم در شورای امور جهانی شیکاگو به چاپ رسید، حاکی از یافته های قابل توجهی است.
یکی از نتایج این نظرسنجی میگوید، اکثر آمریکاییها از جنگ عراق و افغانستان کاملاً سرخورده شده اند، 67درصد از موارد این نظرسنجی اظهار کردند که این جنگ ارزش خاصی نداشته است. 69درصد از آنها نیز گفتهاند که جنگ در افغانستان تاثیری بر امنیت نداشته است.
طبیعتا این نگرشها در رابطه با مداخله نظامی در افغانستان، به این نظرات در مورد دخالت نظامی آمریکا در آینده منجر شده است.82درصد از پرسش شوندگان این نظرسنجی خواستار بازگشت نظامیان آمریکایی از افغانستان تا قبل از 2014 هستند. همچنین اکثریت افراد در این نظرسنجی مخالف حفظ طولانی مدت پایگاه های نظامی در عراق و افغانستان هستند.71 درصد از سئوال شوندگان این نظرسنجی با این عقیده موافق هستند که تجربه جنگ عراق باید دیگر کشورها را در برخورد نظامی با کشورهای سرکش محتاطتر کند.
بدیهی است که آمریکاییها بر این باورند که ردپای نظامی آمریکا باید در جهان کم شود. در نظرسنجی شورای شیکاگو، 78 درصد از پاسخ دهندگان اذعان کردهاند که آمریکا بیش از آنکه باید، نقش پلیس را در جهان بازی کرده است.
همانطور که در موقعیتهای مختلف نشان داده شده، اکثریت پاسخ دهندگان با استفاده از نیروی نظامی اظهار مخالفت کردند. برای مثال، اکثریت سؤال شوندگان مخالف واکنش نظامی آمریکا در قبال حمله کره شمالی به کره جنوبی بودند.
یا در مورد مسئلهای که این روزها بحثش داغ است- توسعه احتمالی سلاحهای هستهای توسط ایران- 70درصد پاسخ دهندگان با حمله نظامی آمریکا علیه ایران با هدف از بین بردن تأسیسات هستهای مخالفت کردند.بله، مسلما، اکثریت کم (53درصد) تصور میکنند که حفظ قدرت برتر نظامی «هدف بسیار مهمی» است، اما این جواب 14 درصد کمتر از سال 2002 بود.
علاوه بر این، 68 درصد از پاسخ دهندگان با کاهش هزینه های نظامی در ارتش در جهت جبران کسری بودجه موافق بودند که 10 درصد از سال 2010 افزایش یافته است.هیچ یک از این نتایج متضاد نیستند. با این همه، بودجه نظامی آمریکا بسیار وسیع است- بیش از 5 برابر چین که رتبه دوم در هزینههای نظامی را دارد- کاهش قابل توجه در بودجه نظامی آمریکا را میتوان بدون به چالش کشیدن برتری نظامی آمریکا انجام داد. باید اشاره کرد که اولویتهای آمریکا بیش از اینکه «انزواطلبی» باشد، ضد نظامی است. گزارش شورای شیکاگو نشان میدهد: «در حالی که دولت آمریکا به شدت به دنبال کاهش هزینههای خارجی و جلوگیری از هر درگیری نظامی ممکن است، آمریکاییها به طور گسترده از تعامل بینالمللی غیرنظامی برای حل مشکلات حمایت میکنند. این طیف از «دیپلماسی، متحدان و تعهدهای بینالمللی تا کمک اقتصادی و تصمیم گیری در سازمان ملل» گسترده است.
به عنوان مثال، این نظرسنجی نشان میدهد که 84درصد از پاسخ دهندگان طرفدار عضویت آمریکا در معاهده منع جامع آزمایش هسته ای هستند (که هنوز در سنای آمریکا تصویب نشده است). 70درصد طرفدار عضویت آمریکا در معاهده دادگاه جنایات بینالمللی هستند(که آمریکا توسط جرج دبلیو بوش از آن کنار کشید) و 67درصد از پاسخ دهندگان طرفدار معاهده ای برای مقابله با تغییرات آب و هوایی با محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای هستند.
وقتی درمورد چین، کشوری که اغلب توسط صاحبنظران و سیاست مداران آمریکایی مورد انتقاد قرار گرفته است؛ از آنها سؤال شد،69 درصد بر این باورند که آمریکا باید با این کشور همکاری دوستانه شکل دهد.
زمانی که سخن از بررسی نگرش آمریکا نسبت به سازمان ملل است، ادعای «انزواطلبی» سقوط آزاد میکند. نظرسنجی شیکاگو نشان میدهد که 56درصد از پاسخ دهندگان با این نظر موافق هستند که وقتی آمریکا با مشکل بین المللی مواجه می شود، باید « تمایل بیشتری به تصمیم گیری در سازمان ملل داشته باشد» حتی اگر به این معنی باشد که آمریکا همیشه راه خود را پیش نمیگیرد. به طور کلی، تمایل آمریکاییها در حال حاضر به سمت رویکرد نظامی کمتر در امور جهانی نسبت به وضع کنونی است. شاید زمان آن فرارسیده است که سیاست مداران آمریکا با این خواسته عمومی کنار بیایند.
«لورنس ویتنر» استاد بازنشسته تاریخ در آلبانی در مطلبی با عنوان «آمریکاییها چقدر جنگ طلب هستند؟» در پایگاه تحلیلی «فورث مدیا» با تاکید بر اینکه در واقع آمریکاییها توجه کمتری به امور جهانی نسبت به رویکردهای نظامی خود دارند، مینویسد: در بحبوحه مبارزات انتخاباتی در سراسر آمریکا که در آن بسیاری از سیاستمداران در بوق و کرنا حمایت خود را از احیا و به خدمت گرفتن نظامیان ارتش آمریکا در سراسر دنیا اعلام میکنند، مخالفت مردم آمریکا با چنین اقداماتی کاملاً قابل توجه است. در حقیقت، نشانهها حکایت از این واقعیت دارد که بسیاری از آمریکاییها خواستار اجتناب از بروز جنگی جدید، کاهش بودجه نظامی و حمایت از همکاریهای بینالمللی هستند.
آخرین شاهد این مسیر، سیاست خارجی آمریکا در هزاره جدید است. یک نظرسنجی در سراسر کشور که در اواخر ماه می و اوایل ژوئن 2012 صورت گرفت و اخیراً در غالب گزارشی بسیار مهم در شورای امور جهانی شیکاگو به چاپ رسید، حاکی از یافته های قابل توجهی است.
یکی از نتایج این نظرسنجی میگوید، اکثر آمریکاییها از جنگ عراق و افغانستان کاملاً سرخورده شده اند، 67درصد از موارد این نظرسنجی اظهار کردند که این جنگ ارزش خاصی نداشته است. 69درصد از آنها نیز گفتهاند که جنگ در افغانستان تاثیری بر امنیت نداشته است.
طبیعتا این نگرشها در رابطه با مداخله نظامی در افغانستان، به این نظرات در مورد دخالت نظامی آمریکا در آینده منجر شده است.82درصد از پرسش شوندگان این نظرسنجی خواستار بازگشت نظامیان آمریکایی از افغانستان تا قبل از 2014 هستند. همچنین اکثریت افراد در این نظرسنجی مخالف حفظ طولانی مدت پایگاه های نظامی در عراق و افغانستان هستند.71 درصد از سئوال شوندگان این نظرسنجی با این عقیده موافق هستند که تجربه جنگ عراق باید دیگر کشورها را در برخورد نظامی با کشورهای سرکش محتاطتر کند.
بدیهی است که آمریکاییها بر این باورند که ردپای نظامی آمریکا باید در جهان کم شود. در نظرسنجی شورای شیکاگو، 78 درصد از پاسخ دهندگان اذعان کردهاند که آمریکا بیش از آنکه باید، نقش پلیس را در جهان بازی کرده است.
همانطور که در موقعیتهای مختلف نشان داده شده، اکثریت پاسخ دهندگان با استفاده از نیروی نظامی اظهار مخالفت کردند. برای مثال، اکثریت سؤال شوندگان مخالف واکنش نظامی آمریکا در قبال حمله کره شمالی به کره جنوبی بودند.
یا در مورد مسئلهای که این روزها بحثش داغ است- توسعه احتمالی سلاحهای هستهای توسط ایران- 70درصد پاسخ دهندگان با حمله نظامی آمریکا علیه ایران با هدف از بین بردن تأسیسات هستهای مخالفت کردند.بله، مسلما، اکثریت کم (53درصد) تصور میکنند که حفظ قدرت برتر نظامی «هدف بسیار مهمی» است، اما این جواب 14 درصد کمتر از سال 2002 بود.
علاوه بر این، 68 درصد از پاسخ دهندگان با کاهش هزینه های نظامی در ارتش در جهت جبران کسری بودجه موافق بودند که 10 درصد از سال 2010 افزایش یافته است.هیچ یک از این نتایج متضاد نیستند. با این همه، بودجه نظامی آمریکا بسیار وسیع است- بیش از 5 برابر چین که رتبه دوم در هزینههای نظامی را دارد- کاهش قابل توجه در بودجه نظامی آمریکا را میتوان بدون به چالش کشیدن برتری نظامی آمریکا انجام داد. باید اشاره کرد که اولویتهای آمریکا بیش از اینکه «انزواطلبی» باشد، ضد نظامی است. گزارش شورای شیکاگو نشان میدهد: «در حالی که دولت آمریکا به شدت به دنبال کاهش هزینههای خارجی و جلوگیری از هر درگیری نظامی ممکن است، آمریکاییها به طور گسترده از تعامل بینالمللی غیرنظامی برای حل مشکلات حمایت میکنند. این طیف از «دیپلماسی، متحدان و تعهدهای بینالمللی تا کمک اقتصادی و تصمیم گیری در سازمان ملل» گسترده است.
به عنوان مثال، این نظرسنجی نشان میدهد که 84درصد از پاسخ دهندگان طرفدار عضویت آمریکا در معاهده منع جامع آزمایش هسته ای هستند (که هنوز در سنای آمریکا تصویب نشده است). 70درصد طرفدار عضویت آمریکا در معاهده دادگاه جنایات بینالمللی هستند(که آمریکا توسط جرج دبلیو بوش از آن کنار کشید) و 67درصد از پاسخ دهندگان طرفدار معاهده ای برای مقابله با تغییرات آب و هوایی با محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای هستند.
وقتی درمورد چین، کشوری که اغلب توسط صاحبنظران و سیاست مداران آمریکایی مورد انتقاد قرار گرفته است؛ از آنها سؤال شد،69 درصد بر این باورند که آمریکا باید با این کشور همکاری دوستانه شکل دهد.
زمانی که سخن از بررسی نگرش آمریکا نسبت به سازمان ملل است، ادعای «انزواطلبی» سقوط آزاد میکند. نظرسنجی شیکاگو نشان میدهد که 56درصد از پاسخ دهندگان با این نظر موافق هستند که وقتی آمریکا با مشکل بین المللی مواجه می شود، باید « تمایل بیشتری به تصمیم گیری در سازمان ملل داشته باشد» حتی اگر به این معنی باشد که آمریکا همیشه راه خود را پیش نمیگیرد. به طور کلی، تمایل آمریکاییها در حال حاضر به سمت رویکرد نظامی کمتر در امور جهانی نسبت به وضع کنونی است. شاید زمان آن فرارسیده است که سیاست مداران آمریکا با این خواسته عمومی کنار بیایند.