تحزب را ابزاری برای کسب قدرت نمی‌دانست
وی افزود: دوم اینکه ایشان به شدت به تجمیع و فعالیت جمعی فکر می‌کرد تمایل ایشان به تحزب نیز از این باب بود؛ زیرا ایشان بر خلاف خیل کثیری، تحزب را ابزاری برای کسب قدرت نمی‌دانست، بلکه این موضوع و پدیده را وسیله‌ای برای قدرت‌گیری جمع و جامعه اسلامی قلمداد می‌کرد. قدرتی که باید صرف حمایت از محرومان و مظلومان و صیانت از انقلاب و نظام و کشور شود.
مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی« نیک رو» ادامه داد: روابط شخصی با جناح‌ها و احزاب نیز قطعاً از روی برادری و تعاون بود؛ زیرا چنان که اشاره شد اساساً تحزب برای ایشان به معنای قدرت‌گیری دنیوی و نفسانی و کنار زدن و پایمالی رقیب معنا نشده بود. ایشان سعی در جمع کردن و نزدیک کردن همه افراد متعهد از هر گروه و حزبی داشت با گفتگو و نصیحت و تذکر و مکاتبه!
نگرانی از دوچیز
این استاد دانشگاه درباره مهم‌ترین نگرانی مرحوم عسکراولادی نسبت به آینده انقلاب اسلامی گفت: تصور می‌کنم مرحوم عسکراولادی عمدتاً نگران دو چیز بودند: اول، حرکت بر خلاف قطب‌نمای ولایت‌فقیه که موجب انحطاط اخلاقی و رفتاری در زندگانی شخصی و اجتماعی و سیاسی می‌شود؛ زیرا نفسانیات جای حب و پیروی از ولی زمان را می‌گیرد و در سیاست این اتفاق بسی خطرناک‌تر است؛ زیرا سیاست و سیاسیون با یک جمع بزرگ و کشور روبه‌رو هستند و تصمیمات و مشی آنان بر جامعه و کشور و نظام سیاسی مؤثر واقع می‌شود. دوم اینکه ایشان نگران تفرد و تک‌روی بودند.
کربلایی عنوان کرد: همان‌طور که عرض کردم ایشان به تحزب و تشکل فکر می‌کرد؛ زیرا به‌طور قطع می‌دانست تفرد و عدم وحدت موجب باز شدن دست و میدان عمل دشمنان مردم و اسلام و نظام اسلامی می‌شود.
عضو هیئت مدیره انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان درباره نگاه مرحوم عسکراولادی به رسانه‌های کشور و ویژگی‌های یک رسانه انقلابی از منظر ایشان گفت: مرحوم عسکراولادی به رسانه ولایی و انقلابی فکر می‌کرد. به نشریه «شما» ارگان حزب مؤتلفه اسلامی اگر نگاه کنید می‌بینید که نگاه ایشان را کاملاً و با جدیت در بر دارد. ایشان بر آن بودند که رسانه‌ها می‌توانند و باید بر اساس تعالیم اسلامی، مرشد و راهبر جامعه باشند، نه اینکه بر پایه کید شیطانی، نفسانیات مخاطبان را دامن بزنند و ابزاری برای تشنگان قدرت و چپاولگران و زورگویان باشند.
