حمیدرضا ترقی عضو هیئت امنای کمیته امداد امام خمینی و نایب رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی پیرامون مرحوم محمدجواد رفیق‌دوست به خبرنگار نما گفت: مرحوم رفیق‌دوست شخصیتی انقلابی و از انقلابی‌های قبل از انقلاب است. منزلش مخفیگاه بسیاری از نیروهای انقلابی در درگیری با رژیم سابق بود. خودش هم از یاران و نزدیکان شهیدان بهشتی و باهنر بود، خصوصاً در تأسیس و راه‌‌اندازی مدرسه رفاه.

وی افزود: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن اینکه از مؤسسین حزب مؤتلفه اسلامی بود و در کنار بقیه شخصیت‌های حزب هم پشتوانه مالی حزب بود و هم در جهت توسعه و گسترش حزب تلاش‌های زیادی کرد، با پذیرش مسئولیت مجتمع اقتصادی کمیته امداد امام خمینی طی دو دهه توانست اموالی را که به نفع مستضعفین و محرومین از طریق قانونی در اختیار کمیته امداد گذاشته شده بود احیا کند و میلیاردها تومان درآمد را به نفع محرومین و برای رفع فقر و محرومیت در اختیار کمیته امداد امام خمینی بگذارد.

عضو هیئت امنای کمیته امداد امام خمینی اظهار کرد: او با وجود سود و منافعی که برای مستضعفین پدید آورده بود یک ریال به عنوان دستمزد دریافت نکرد. این موضوع نشان دهنده اخلاص و صداقت این شخصیت در خدمت به نظام و انقلاب اسلامی بود که عشق و علاقه‌اش به محرومین این‌گونه او را ساخته بود که علی‌رغم اینکه درآمد بالایی برای محرومین کسب کرد و نقش اصلی در ایجاد این درآمد داشت و ارزش افزوده آن را ایجاد کرده بود یک ریال دستمزد نگرفت و از عایدی مزرعه و کشاورزی که شخصاً از قبل از انقلاب داشت زندگی‌اش را تأمین می‌کرد.

ترقی پیرامون ویژگی‌های تشکیلاتی آن مرحوم بیان کرد: بسیار تابع نظر جمع و تشکیلات بود و سفارش‌پذیر نبود. در هزینه‌ها قاطع و سختگیر بود. در مدیریت مسائل و منافع تشکیلات برای او اهمیت داشت، نه منافع اشخاص.

وی در خصوص ولایتمداری مرحوم رفیق‌دوست اشاره کرد: در توجه به نظرات ولایت و رهبری بسیار جدی بود.

نایب رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی در باره ویژگی‌های اخلاقی آن مرحوم گفت: او انسانی متهجد و باتقوا بود. اهل غیبت و بدگویی نسبت به دیگران نبود.

وی پیرامون نقش مرحوم رفیق‌دوست در حزب مؤتلفه اسلامی اشاره کرد: آن مرحوم ابتدا عضو هیئت مؤسس حزب مؤتلفه اسلامی بود که بعد این هیئت مؤسس طی فرآیند تغییرات ساختاری به هیئت نظارت تبدیل شد. او در کمیته تأمین مالی حزب هم نقش قابل توجهی داشت و سعی می‌کرد هزینه‌های مورد نیاز مؤتلفه را برای فعالیت‌های سیاسی‌اش با روش‌های اقتصادی تأمین کند.