وی در تبیین شرایط امروزی عراق تصریح کرد: رقابت های قومی – مذهبی در عراق ریشه تاریخی دارد. قبل از سقوط حاکمیت رژیم گذشته؛ قدرت در انحصار گروه های سنی مذهب بود اما پس از سرنگونی صدام دیکتاتور عراق ازقدرت؛ شیعیان که تقریباً 60 درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند؛ اکثر پست های دولتی را در رقابت باسنی ها تصاحب کردند.  این جابه‌جایی طبیعی قدرت باب میل گروههای سنی عراقی نبود؛ لذا جریانهای تندروی سنی به همراه گروههای تکفیری وحامیان رژیم بعث طرحهای گسترده‌ای برای ایجاد آشوب در کشور اجراکردند. عامل دیگر اوضاع سیاسی عراق دخالت های آشکار قدرت های خارجی به ویژه عربستان وقطر است.

این کارشناس مسائل خاورمیانه افزود: از سوی دیگر آمریکایی ها انتظارداشتند با خروج نیروی های نظامی شان از عراق همکاری های استراتژیک و روابط نظامی  - اقتصادی  بین بغداد و واشنگتن ادامه داشته و نوری مالکی حرف شنوی بیشتری از واشنگتن داشته باشد اما سیاستهای مستقلی که  دولت نوری المالکی درمنطقه دنبال می کند و روابط نزدیکی که او با ایران دارد؛  مانعی بر سر ادامه همکاری های راهبردی با آمریکا  قلمداد می شود. عراق به دلیل اشتراکات مذهبی، قومی و زبانی متحد نزدیک ایران در منطقه محسوب می‌گردد و روند تحولات این کشور به رغم تلاش های دشمنان مشترک دو کشور به نفع ایران پیش رفته است. از سوی دیگر نگاه مستقلی که دولت  نوری المالکی نسبت به مسائل سوریه دارد باعث شده محور ضدسوری متشکل از عربستان، قطر و دیگر کشورها عربی به همراه غرب، به دنبال قطع کردن حلقه ارتباطی بین ایران، عراق وسوریه باشند. 

احمدزاده در خصوص نتیجه انتخابات نیز خاطرنشان کرد: آنچه مسلم است اینکه جریان های  بازنده   تمام  قدرت  خود را برای  ایجاد نا امنی های  بیشتر و  ادامه  قتل عام  مردم  به کار خواهند گرفت تا حداقل انتخابات  پارلمانی در موعد مقرر خودش  برگزار نشود چون اگر در هر صورت موضوع  صندوق‌های رأی  و انتخابات سالم مطرح شود، تجربه های قبلی و تجربه این دوره نشان می‌دهد که بار دیگر دولت نوری المالکی و احزاب مختلف شیعی  پیروز میدان خواهند بود. به این دلیل به نظر می رسد که مخالفین  تلاش خواهند کرد تا  دامنه نا امنی ها را  گسترش دهند تا از اقتدار دولت نوری المالکی کاسته  شود.