وی درباره تفاوت عمده این مجلس با مجالس قبلی عنوان کرد: ما تا این جا در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی چنین ترکیبی نداشته‌ایم. همواره اکثریتی در مجلس شکل می‌گرفت که این اکثریت کمک می‌کرد به اینکه قوانین و مقررات و همچنین لوایح و طرح‌ها به مرحله مصوبات برسند یا در بحث تحلیل و تفحص‌ها همواره اکثریت مطلق و اکثریت قابل توجهی وجود داشت. اما فکر می‌کنم این مجلس، مجلس پر ماجرایی است از این حیث که فاقد اکثریت لازم است. علاوه بر اینکه این 42 نفر نماینده مستقل تعیین‌کننده خواهند بود و جریانات سیاسی که بتوانند این 42 نماینده را با خودشان در تصویب لوایح و طرح‌ها همراه کنند می‌توانند نقش‌آفرینی کنند.
رییس مرکز مطالعات ژرفا افزود: الان دو گزینه اصلی در خصوص هیئت رئیسه مجلس دهم، یکی آقای عارف و دیگری آقای دکتر لاریجانی مطرح است. آقای عارف از این حیث که انتظار دارد به دلیل کنارکشیدن در سال 92 به نفع آقای روحانی، در این مجلس کرسی ریاست را به دست آورد و ایضا کشش و مطالبه‌ای که در بدنه جریان اصلاحات است و افراد مختلفی هم مثل آقای کواکبیان و آقای ابطحی و آقای نجفی و آقای حاجی و سایرین هم مصاحبه می‌کنند و مرتب (تأکید) می‌کنند که آقای عارف به عنوان ریاست مجلس مطرح باشد. لکن جریان دولت تمایلی به این موضوع ندارد.
اسکندری در مورد تمایل دولت در انتخاب رییس مجلس هم گفت: دولتی‌ها با توجه به اینکه معتقد هستند حضور عارف در کرسی ریاست مجلس منجر به فرصت سوزی برای جریان دولت می‌شود و امکان دارد که پایگاه اجتماعی دولتی‌ها را تضعیف کند و علاوه بر این با توجه به روحیات خاصی که جناب آقای عارف دارند احتمال این وجود دارد که اصلا بحث عبور از آقای روحانی از مجلس دهم کلید بخورد یعنی مجلس دهمی که ریاستش به عهده آقای عارف باشد. یک خطر دیگر که دولتی‌ها احساس می‌کنند این است که اگر آقای دکتر لاریجانی در پایین مجلس باشند و به‌عنوان رئیس مجلس در هیئت رئیسه نباشند، عملا مجلس به جای اینکه از تریبون اصلی اداره شود توسط اصولگرایان از پایین اداره خواهد شد. یعنی عملا امکان دارد که در مجلس دوقطبی شکل گیرد که در نهایت، متضرر اصلی دولت خواهد بود.
