در پی انتشار چند مطلب در شماره قبل در هفته نامه شما در خصوص «عملیات بدر» توسط شهدای موتلفه اسلامی و بیان پاسخ برخی شبهات مطرح شده پیرامون مبنای فقهی عمل این شهیدان؛ همچنان برخی سایتهای خبری و چهره‌هایی که کارنامه تاریخ نگاری آنها عدم صلاحیت علمیشان را گواهی می‌دهد، به دروغ سازی در این زمینه پرداختند. جناب آقای کائینی یکی از مخاطبان هفته نامه که چهره شناخته شده‌ای در میان تاریخ نگاران معاصر است؛ با ارسال این سند، زاویه دیگری از نگاه فقها به اجرای حکم الهی در خصوص حسنعلی منصور را آشکار کرده است. هر چند امید نمی‌رود که کسانی که خود را به خواب زده‌اند، با این گونه اسناد بیدار گردند اما باز نشر این سند خود موضوعیت دارد:
استفتای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
متن استفتای علما و مدرسان حوزه علمیه قم از حضرت آیت‌الله‌العظمی شیرازی و پاسخ معظم‌له در باره قتل حسنعلی منصور و عدم جواز محاکمه و مجازات گروه محمد بخارایی بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک حضرت آیت‌الله‌العظمی جناب آقای شیرازی مد ظله العالی، نجف اشرف.
به عرض عالی می‌رساند: پس از حادثه قتل حسنعلی منصور که برخلاف نص آیه کریمه «وَ لَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا»(1) بیگانگان را بر ملت مسلمان ایران مسلط کرد و استقلال مملکت را به مخاطره انداخت، علما و جامعه روحانیت را که «الراد علیهم کالراد علی الله»، به طرز موهنی ستون پنجم نامید و مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی مد ظله را تبعید کرد، و بالغ بر صد نفر از روحانیون و مردم مسلمان و متدین بازار تهران را که به پاکدامنی، تقوی، صلاح و سداد معروف‌اند دستگیر و زندانی و از این عده سیزده نفر را به اتهام شرکت و مباشرت در قتل منصور با تقاضای اعدام تسلیم دادگاه نظامی کرد، دادگاه سرّی فرمایشی هم چهار نفر را به اعدام و بقیه را به حبس‌های طویل‌المدت محکوم ساخت. با توجه به عملیات موهن دولت منصور نسبت به روحانیت و قوانین ضد اسلامی و ضد استقلال که شخص مزبور را در حال مبارزه با اسلام و استقلال مملکت قرار داده بود و با توجه به این که آقایان دستگیرشدگان از بهترین افراد سرشناس روحانیت و بازار تهران‌اند و با ملاحظه این که کیفیت وقوع حادثه، دلایل اتهام، جریان دادگاه و دفاعیات متهمین هیچ‌کدام به اطلاع ملت ایران نرسیده است و در صورت صحت اتهام عمل مزبور ناشی از روح دین و احساسات مذهبی نامبردگان در برابر اختناق و فشار حکومت منصور و مبارزه صریح وی با اسلام و روحانیت بوده است، بیان فرمایید:
آیا رأی دادگاه کذایی که سرنوشت آن در دادگاه تجدید نظر معلوم نیست، با موازین شرع مقدس اسلام مطابقت دارد یا خیر؟ و آیا اعدام و حبس این عده بر مبنای حکم دادگاه مزبور جایز است یا نه؟
متمنی است برای استحضار ملت ایران که با ناراحتی شدید، منتظر فتوای مراجع عظام هستند، رأی مبارک را صریحاً مرقوم فرمایید.
تاریخ 1/3/1344ـ به امضای 52 نفر از مدرسین حوزه علمیه قم
پاسخ استفتاء
بسم الله الرحمن الرحیم و له الحمد
حضرات حجج اسلام آقایان مدرسین و فضلای حوزه علمیه مقدسه قم دامت افاضاتهم
پس از اهدای سلام و استدعای دوام توفیقات آقایان از محضر مقدس خداوند متعال، در پاسخ فوق‌الذکر آن حضرات: همچنان که می‌دانید حکومت جائر ایران در این دو سه ساله اخیر آن چنان زبانه آتش ظلم و استبدادش بالا گرفته که به منظور بقای خود و انجام اوامر اربابان نصارا و یهود از هیچ‌گونه عمل خلاف دین، قانون و انسانیت فروگذار نکرده است و از نصایح سایر مراجع تقلید عظام، علمای اعلام، ناصحان و خیراندیشان ملت اثری جز مزید شرارت به وجود نیامد (و مازادهم الا طغیانا و ظلما) و پس از جعل قوانین برخلاف دیانت مقدسه اسلام و خونریزی‌ها از قبیل فاجعه عظیمه مدرسه فیضیه قم و کشتار هزاران نفر از ملت مسلمان ایران در روز 12 محرم‌الحرام به جرم حق‌گویی و مساعدت علما که فراموش شدنی نیست و سایر قضایا از حبس و تضییق بر حضرات علمای اعلام و بزرگان ملت دولت منصور به دستور شاه و مساعدت مجلسین مصنوعی محرم دست به نغمه بالاتر زدند و ملت مسلمان ایران را با تصویب مصونیت اتباع امریکایی برده اجانب و مملکت مستقل چند هزار ساله ایران را تحت استعمار حقیقی اجانب قرار دادند، حضرت آیت‌الله خمینی را که یکی از مراجع تقلیدند به جرم نصیحت، حق‌گویی و برملا ساختن خطرات و نکبات این تصویب‌نامه برخلاف قانون به خارج کشور تبعید کردند که اکنون اطلاع صحیحی از حال و مکان ایشان در دست نیست، در حالی که مراجع تقلید به نص قانون علاوه بر آزادی نطق و بیان مصونیت دارند. البته به مقتضای علاقه به دیانت، ناموس، آب و خاک چنانچه حوادثی از قبیل قتل منصور و مانند آن پیش آید جای هیچ‌گونه تعجبی نیست و به‌طور مسلم حکم دادگاه در این باره نسبت به اعدام و حبس آن عده هیچ‌گونه از نظر شرع ارزش ندارد و نمی‌توان آنها را مفسد خواند، بلکه مفسد واقعی دستگاه جبار حکومت است که در واقع خود سبب این گونه حوادث می‌شود. «وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ* أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لَکِن لاَّ یَشْعُرُونَ».(2) و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
نجف اشرف، صفر الخیر 1385 هجری ـ السید عبدالله الشیرازی
پی‌نوشت‌ها: (1) قرآن کریم، سوره نساء، آیه 141. (2) قرآن کریم، سوره بقره، آیات 11ـ12.
