وی افزود: امام موسی صدر در جنوب لبنان به ویژه در موضوع آگاهی بخشی و بیداری مردم جنوب لبنان کارهایی را شروع کردند و نیم نگاهی به امواج این جریان داشتند. به نظر می رسد که ما در پایان قرن ۲۰ که اوج فعالیت های امام موسی صدر بوده با جهش معنوی مواجه هستیم.
لاسجردی گفت: اگر به پایان دهه ۷۰ بازگشت کنیم، می بینیم در شرق و غرب دنیای تابلوی پایان ایدئولوژی و پایان مذهب بلند شده بود و جریاناتی از پایان دین و معنویت سخن می گفتند. بنابراین طرح امام موسی صدر در جنوب لبنان برای ایجاد یک جنبش معنوی و اجتماعی که بطن دارد و از درون مردم بلند شده و ایجاد روزنه در بین آدم های مختلف و ارتباط ایشان با اقوام مختلف، نشان می دهد ایشان می خواسته جریان دیگری برپا کند. ایشان تلاش کرد با جریانات فقاهتی و سیاسی جنبشی را در لبنان آغاز کند و موفق شد این جنبش را به کشورهای عربی برساند.
وی در ادامه تصریح کرد: اندیشه و کتاب های ایشان نشان می دهد که می خواسته با جریان غالبی که بر عدم باور و اعتقاد دین و مذهب است، مواجهه کند و بتواند فضای جدیدی ایجاد کند.
وی افزود: از میان عناصری که آن دوره می توانسته موثر باشد، امام موسی صدر توانسته با اخلاق وارد میدان شود. ایشان به غیر از اعتقاد و باور، به گفته کتاب‌ها و خاطرات، بیش از آن که از عناصر فقهی استفاده کند از اخلاقیات استفاده کرده و اخلاق از جمله ابزاری است که می تواند بسیاری را تحت تاثیر قرار دهد.
لاسجردی گفت: امام موسی صدر تلاش کرد اذهان را متوجه خودش کند تا باوری را نشان دهد که ایشان نقطه آغازش است و در آن زمان این نقطه خیلی به چشم نمی‌آمد. بسیاری معتقد بودند امام موسی صدر می خواست در جنوب لبنان جریانی را زنده کند.
