حزبی با قدمت نیم قرن تلاش و مجاهدت، نیم قرن سیاست مبتنی بر فقاهت حالا انگشت اتهام لیبرال و تکنوکرات به سوی اوست که مؤتلفه‌ای‌ها از اعتدال و خط و منش عسکر اولادی عبور کرده‌اند و با تندرو‌ها و رادیکال‌ها نشست و برخاست می‌کنند.
ابتدای این قصه از جایی آغاز می‌شود که نشست‌های سه گانه مؤتلفه و ایثارگران و پایداری برای وحدت جریانی که خود را پایبند به اصول می‌داند و نام اصولگرایی بر خود نهاده آغاز شد. از زمانی که این سه تشکل با سلایق مختلف کنار هم نشستند و محکم بر اتحاد و وحدت دم زدند، عده‌ای این سیاست را تاب نیاوردند و سعی دارند به هر طریقی شده اختلافاتی را پیش آورند تا این وحدت شکل نگیرد.
هفته نامه صدا که این روز‌ها صدای اصلاح طلبان شده همین چندی پیش در مطالب خود از زبان افرادی همچون غرویان عنوان کرده که «من جبهه پایداری را بیشتر با آقای احمدی‌نژاد می‌شناسم تا با آقای مصباح. جبهه پایداری همان جبهه آقای احمدی‌نژاد است و مؤتلفه می‌خواهد با نزدیک شدن به جبهه پایداری دوباره آقای احمدی‌نژاد را به صحنه بکشاند. در حقیقت زمین انتخابات ر ا برای آقای احمدی‌نژاد باز کند. این خطای بزرگی است. نبود آقای عسکراولادی تعادل و اعتدال را در مؤتلفه بهم زده و به نظر من نزدیکی احمدی‌نژاد به مؤتلفه خودزنی بزرگی در عرصه سیاسی است.» ویا رسانه‌های اصلاح طلبی هر روز به بهانه‌های مختلف می‌نویسند مؤتلفه‌ای‌ها از هاشمی رفسنجانی جدا شده‌اند و موضع گیری‌های مؤتلفه دیگر آن موضع گیری‌های زمان عسکر اولادی نیست.
بازخوانی منش و گفتار استاد عسکر اولادی بهترین پاسخ به اتهامات این روز‌ها به مؤتلفه اسلامی است. هنوز خاطرمان است که آن یاور صدیق انقلاب که نقش محوری در جریان اصولگرایی داشت.
عسکر اولادی در تمام سالهای زندگی خود همواره تاکید بر وحدت اصولگرایان داشت و هیچ‌گاه هیچ سلیقه‌ای از این جریان را طرد نکرد بلکه همواره در انتخابات‌های مختلف سعی داشت تا همه سلایق را دور هم جمع کند و به فهرست واحد اصولگرایان برای انتخابات منجر شود.
عسکر اولادی در انتخابات دوره نهم زمانی که محمود احمدی‌نژاد از اصولگرایان دعوت کرد در جلسه‌ای در پاستور حاضر شد که نتیجه ان جلسه آن بود که او و حداد عادل و ولایتی سه نفره ساز و کار وحدت همه اصولگرایان را طراحی کنند.
وی در اواخر سال ۹۱ و قبل از انتخابات ریاست جمهوری نیز در اجلاس دبیران استانهای مؤتلفه اسلامی همه اصولگرایان را از تفرقه منع کرد و اظهار داشت که اگر اصولگرایان یکپارچه عمل نکنند آسیب دیده و باید به سرعت به سمت همگرایی و وحدت برویم.
تاکید عسکر اولادی در بر وحدت اصولگرایان تا اندازه‌ای بود که اعلام کرد هر کس آگاهانه یا ناآگاهانه به تجزیه اصولگرایان کمک کند نباید با او همصدایی کنیم بلکه باید او را از این منکر بزرگ نهی کنیم.
هنوز یادمان نرفته که عسکر اولادی به مؤتلفه‌ای‌ها همواره توصیه می‌کرد که ما سنگ زیرین آسیاب وحدت نیروهای متدین و اصولگرا هستیم و نباید بگذاریم اصولگرایان با هم به رقابت بپردازند بلکه باید زیر چتر روحانیت و ولایت به وظیفه خود عمل کنند.
تاکیدات مرحوم استاد عسکر اولادی بر وحدت جریان اصولگرایی مساله‌ای نیست که فراموش شود و امروز نیز می‌بینیم حزب مؤتلفه اسلامی با وجود یاران عسکر اولادی همان راه و روش ان پیر و مراد را طی می‌کنند و همواره سعی در وحدت اصولگرایان دارند.
سیاست وحدت و همگرایی اصولگرایان و یا به تعبیر دبیر کل مؤتلفه اسلامی «یک صدا و یک لیست» این روز‌ها به مذاق اصلاح طلبان خوش نیامده و به همین دلیل آن‌ها سعی دارند به هر بهانه‌ای اختلاف و تفرقه میان اصولگرایان ایجاد کنند و با تقسیم بندی نیروهای متدین و ارزشی به سنتی و تندرو و کندرو، نگذارند اصولگرایان به وحدت برسند.
مؤتلفه اسلامی نشان داده خط و مشی این حزب همان خط و مشی عسکر اولادی‌ها و بهشتی‌ها و مطهری‌ها است و راه خود را از ابتدا بر اساس تکلیف انتخاب کرده و با قدرت به این راه ادامه می‌دهد.
قصه راه و روش مؤتلفه قصه امروز و دیروز نیست بلکه قصه‌ای همیشگی است، قصه مؤتلفه با قصه‌های سیاست اصلاح طلبان تفاوت دارد، قصه آن‌ها قصه سیاست پر از رمز و راز و رنگ و لعاب است اما قصه مؤتلفه قصه‌ای سراسر وظیفه و تکلیف و در مسیر اسلام حرکت کردن.
قصه مؤتلفه، غصه همیشگی نیروهای لیبرال و تکنوکرات و ضد انقلاب خواهد بود و این‌چنین هجمه‌های آن‌ها هیچ تاثیری در راه و روش مؤتلفه ندارد.
