یک کارشناس مسایل بین الملل در خصوص آخرین تحولات خاورمیانه و اعتراضات در عراق و لبنان و همچنین پیش بینی وضعیت آینده این کشورها اظهار داشت: عوامل بیرون از جغرافیای یک کشور مردم را به کوچه و خیابان می کشاند و جامعه را بر اساس نظام فکری یا نگاه سیاسی شان تحت تاثیر قرار می دهد تا آن جامعه به حرکت خود ادامه بدهد و به نوعی رقابت سبب طولانی مدت شدن بحران ها می شود و به بستری فرسایشی تبدیل می شود.
حسن لاسجردی در گفت وگو با خبرنگار شفقنا آینده در رابطه با تحولات اخیر منطقه و اعتراضاتی که در لبنان و عراق شاهد آن بودیم، آینده این اعتراضات را چگونه می بینید و فکر می کنید به کدام سو خواهد رفت؟ گفت: در رابطه با فروکش نکردن اعتراضات مردمی به نظر می رسد خاورمیانه در هزاره سوم دچار اقدامات فرسایشی شده است. به دلایل مختلفی از جمله نداشتن زیرساختهای زندگی مدنی و بحث های مربوط به شکاف‌های اجتماعی و فاصله نسلها و بحثهای مربوط به طبقات اقتصادی، دار و ندار و اینکه شکاف بین ثروتمندان و فقرا ایجاد می شود و بحث های مربوط به مبارزه با فساد که بیش از هر چیزی می تواند به مردم جامعه رخ نشان دهد و در عین حال بخاطر رقابت های قدرتهای منطقه ای که رقابتهای آنها بروز و ظهور زیادی پیدا کرده است، بحران های منطقه ای حالتی فرسایشی پیدا کرده است که دخالت نیروهای بیرونی نیز از عوامل این پدیده است. عوامل بیرون از جغرافیای یک کشور مردم را به کوچه و خیابان می کشاند و جامعه را بر اساس نظام فکری یا نگاه سیاسی شان تحت تاثیر قرار می دهد تا آن جامعه به حرکت خود ادامه بدهد و به نوعی رقابت سبب طولانی مدت شدن بحران ها می شود و به بستری فرسایشی تبدیل می شود که گذر زمان می تواند آنها را حل کند، این گذر زمان می تواند به تغییر و تحول و نوزایی بینجامد و یا ممکن است به انقلاب و کودتا و … ختم شود.
وی در مورد پیش بینی خود برای دو کشور منطقه که اعتراضاتشان طولانی شده اظهار داشت: به این بستگی دارد که چه نگاهی به تحولات امروز لبنان و عراق داشته باشیم. اگر بر این باور باشیم که تمام اتفاقات داخلی است و از فساد موجود ناشی می شود و شکاف اجتماعی و تضاد طبقاتی وجود دارد و این وقایع به کشمکش های داخلی مرتبط است، به طور حتم بحران چندان طول نمی کشد چون تمام این موارد با تیمی جدید و اقدامات نو توسط ساختار قدرت حل می شود. وقتی در جامعه ای که نخست وزیر یا دولت چند سالی است بر سر کار آمده، اعتراضات می تواند نشان دهنده فشار زیادی باشد که فراتر از توان جامعه داخلی است. عراق و لبنان امروز جامعه ای متشکل نیستند و نیروهای سیاسی قابلیت کشمکش و جابجا کردن رقیب را ندارند. اگر به هر دو بحران نگاه کنیم آنچه موجب خشن و طولانی شدن بحران و پیدا کردن بستر فرسایشی است، دخالت نیروهای بیرونی است.
لاسجردی در پاسخ به این سوال که تا زمانی که دخالت نیروهای خارجی وجود داشته باشد، بحران ها در هر دو کشور ادامه خواهد داشت؟ گفت: بله، اگر دخالت های بیرونی ادامه پیدا کند و نیروهای حاضر در صحنه از لحاظ فکری و عقیدتی و لجستیکی و… ارتقا پیدا کنند، بحران ها متوقف نخواهد شد. حتی اگر دوره‌ای با اتفاقاتی اورژانسی مثل تشکیل دولت و تغییر چهره ها جامعه فکر کند در فضایی جدید تنفس می‌کند، باز هم به دلیل برقرار بودن ارتباط با عناصر فعال بیرونی با نچرخیدن دولت جدید در مدار خواسته های دولتهای بیرونی باز هم بحران ها بازتولید می شوند.