
وی با بیان اینکه حصرشدگان به نظام جمهوری اسلامی خیانت کردهاند، افزود: اگر تا این زمان به ظلمی که در حق نظام و مردم اعتراف و اشتباه خود را ابراز، همچنین از پیشگاه ملت عذرخواهی میکردند، حصر این آقایان ادامه نمییافت، بنابراین تا هنگامی که به اشتباهات خود اعتراف نکنند، نباید انتظار رفع حصر داشته باشند، ولو اینکه از سوی طرفدارانشان چنین درخواستی مطرح شود.
رئیس مرکز بینالملل حزب موتلفه اسلامی خاطرنشان کرد: به نظر میرسد که طرفداران بایستی به جای این نوع نامهنگاریها، از فرصت مرخصی آنان استفاده کرده و آنان را به عذرخواهی از پیشگاه ملت و نظام جمهوری اسلامی قانع کنند.
گفتنی است، جمعی از اعضای هیئت مؤسس و شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با انتشار نامهای خطاب به رئیسجمهور، ضمن تاکید بر نیاز کشور به آرامش، خواستار پیگیری وضعیت رفع حصر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد شدند.
وی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود درباره اقدام انفعالیبان کی مون در پس گرفتن دعوتنامه ایران برای شرکت در کنفرانش صلح سوریه گفت: سازمان ملل از موضع ایران نسبت به اعلامیه و نتیجه کنفرانس ژنو یک با خبر بود و پس گرفتن دعوت از ایران نشان داد که سازمان ملل هنوز نتوانسته به صورت مستقل عمل کند و این موضوع در نتیجه کنفرانس ژنو ۲ بسیار تاثیرگذار خواهد بود و نتیجه آن را به چالش میکشد.
ترقی، با اشاره به ماجرای دعوت ایران از سویبان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد و سپس پس گرفتن آن به دلیل فشارهای کشورهای غربی و ذی نفوذ از جمله آمریکا گفت: از لحاظ عرف بینالملل پس گرفتن دعوتنامههای رسمی یک نقطه ضعف است و این موضوع عدم استقلال دبیر کل سازمان ملل را در تصمیمگیریهای خود میرساند و نشان میدهد که سازمان ملل بنا ندارد بر اساس یک سیاست مستقل و عادلانه موضوع سوریه را مورد بررسی قرار بگیرد؛ بلکه تحت تاثیر فشارهای غیر قانونی قدرتهای سلطهگر جهان و منطقه میخواهد به این مسئله رسیدگی کند.
وی با انتقاد از عمل انفعالی دبیر کل سازمان ملل افزود: به لحاظ جایگاه و شخصیت دبیر کل سازمان ملل این عملی که انجام شد لطمه بسیار زیادی به ایشان وارد ساخت و با توجه به اینکه اکثریت کشورهای شرکت کننده در کنفرانس
ژنو ۲ حضور ایران را برای موفقیت این مذاکرات لازم و ضروری میدانند طبیعا با پس گرفتن این دعوت درواقع امکان به نتیجه رسیدن و موفقیت مذاکرات ژنو برای حل بحران سوریه را به حداقل کاهش داد.
این کارشناس امور بین الملل با توجه به نقش تاثیرگذار ایران در معادلات منطقهای که علت دعوت دبیر کل سازمان ملل برای شرکت در مذاکرات ژنو ۲ بود، اظهار داشت: ایران از ابتدا هم طالب حضور در این اجلاس نبود و هیچ پیش شرطی را هم برای حضور در این اجلاس نپذیرفت. درواقع علت آن هم این بود که مصوبات کنفرانس ژنو یک را حلال مشکلات سوریه نمیدانست و طبیعا صحه گذاشتن بر تصمیمات کنفرانس ژنو یک به مفهوم پذیرفتن راه حل غیر منطقی آمریکا برای حل مسائل منطقه است.
ترقی با بیان اینکه فشارهای بینالمللی سبب پس گرفتن این دعوتنامه بوده است و این اقدام بیش از پیش عدم استقلال سازمان ملل را نشان داد، گفت: آقای
بان کی مون با این اقدام انفعالی امکان حل و فصل و نتیجه گیری مذاکرات ژنو ۲ را تقریبا به حداقل رساند.
وی در ارتباط با شباهت بهانهبان کی مون برای پس گرفتن این دعوتنامه مبنی بر پذیریش اعلامیه نهایی کنفرانس ژنو یک از سوی ایران با پیش شرطهای آمریکاییها گفت: این حرف کاملا غیر منطقی است که آقایبان کی مون در پس گرفتن دعوتنامهشان از ایران مطرح کردند زیرا ایران از ابتدا و همان زمان اعلام نتایج کنفرانس ژنو یک مخالفت خود را با مفاد آن نشست اعلام کرده بود و تاکنون نظرش را نسبت به نتایج آن اجلاس تغییر نداده است. بنابراین آقایبان کی مون و آقای اخضر ابراهیمی و هم نمایندگان دیگری که در رابطه با موضوع سوریه با ایران مذاکره داشتند کاملا با نظر ایران مبنی بر مخالفت ایران با برخی از مفاد کنفرانس ژنو یک مطلع بودند.
رئیس مرکز بینالملل حزب موتلفه اسلامی افزود:
علیرغم اینکه ایران صراحت داشته در اعلام موضع خود در مورد اعلامیه کنفرانس ژنو یک بهانه آوردن بر اینکه که ایران این اعلامیه را نپذیرفته است به نظر میرسد که خیلی مضحک و خنده آور است و به نظر میرسد که خود آنها نیز در پاسخگویی به دلیل ارسال این دعوتنامه و سپس پس گرفتن آن واماندهاند و مجبور هستند که به این موضوع اعتراف کنند که فشار آمریکا و برخی از کشورهای ذینفوذ بوده است که سبب شدهبان کی مون این دعوتنامه را پس بگیرد وگرنه هیچ منطقی به هیچ عنوان در پشت این تصمیم نبوده است.
ترقی در پایان سخنان خود درباره عمل انفعالی دبیر کل سازمان ملل در پس گرفتن دعوتنامهاش پیش از برگزاری کنفرانس ژنو ۲ گفت: قطعا با این وضعیتی که پیش آمد و این عملکردی که سازمان ملل در قبال ایران به عنوان یکی از کشورهای تاثیرگذار منطقه دارد قطعا کنفرانس ژنو ۲ بدون حضور ایران به چالش کشیده خواهد شد و غرب و سازمان ملل نباید انتظار داشته باشند که ایران در حل مساله سوریه به آنها کمک بکند.