حسین انواری- حساس ترین مقطع سنی هر انسان طفولیت و کهنسالی است. کهنسالی هدیه ای بزرگ از سوی خداوند برای بشر است.

با توجه به قانون آفرینش و آیات و روایات، سالمندی سیر طبیعی زندگی یک انسان است و احترام به سالمندان با ایمان، احترام و تعظیم به مقام الهی است. این دوران منشاء خیرات و برکات زیادی است و موجب افزایش نعمتهای الهی می گردد.
با توجه به افزایش میزان جمعیت سالمندی باید تدابیر لازم برای تهیه سند تکریم سالمندان بر مبنای مبانی دینی و شرایط جامعه در دولت و مجلس و سایر نهادها تدوین و ارائه شود. با توجه به اینکه تعالیم دینی و اسلامی ما بر تکریم کهنسالان تاکید دارد اما متاسفانه جوانان با تحت تاثیر قرار گرفتن تبلیغات خارجی از تکریم سالمندان غفلت می کنند و به وظیفه خود در این موارد توجه نمی کنند. لکن باید نگاه به سالمندان نگاهی ملی و ارزشی باشد.
معمولا سالمندان با بیماری‌هایی همچون قلبی، ریوی، کلیوی و کاهش قدرت ماهیچه ای مواجه هستند و افسردگی، گوشه نشینی و رشد و پرورش افکار منفی به صورت طبیعی در آنان حاصل می شود.
سالمندان نیاز به مراقبتهای ویژه دارند و نگاه تحقیر آمیز جامعه و خانواده به سالمند زجر آور است که باید رفع شود.
با تدابیر لازم می توان از ظرفیت های دوران سالمندی در جهت تقویت کیان خانواده بهره جست و از سالمندان به عنوان ستون محکم و تکیه گاه خانواده استفاده کرد.
آموزش آشنایی با موقعیت سنی برای کهنسال و نحوه برخورد اطرافیان با وی لازم است. باید با ایجاد شرایط مناسب، زمینه حضور سالمند را در محله، مسجد و محافل خانوادگی فراهم آورد. تبادل عاطفی بین خانواده و افراد سالمند را عاملی برای نشاط و سلامت جسم، روح و روان آنان است و علاوه بر حفظ کرامت و عزت سالمند در خانواده، باید با ادبیات شایسته و رفتارهای پسندیده با آنان برخورد کرد.