باید ارتباط با نخبگان ایرانی را برای الگوسازی جوانان خود دنبال کنیم و به‌دور از نگاه‌های بسته، از ظرفیت‌های آنان برای تغذیه علمی و سرعت‌بخشیدن به شتاب علمی کشور، بهره بگیریم
علی عباسپور- درگذشت تلخ بانوی ریاضی‌دان ایرانی، برای همه ایرانیان، جامعه علمی و به‌ویژه جامعه ریاضی‌دانان کشور، خبری ناگوار و تکان‌دهنده است. نخبگان ما به‌دلیل تفکر اصولی و تمایلات علمی، به‌دور از نگاه‌های محدود سیاسی، به‌دنبال افزودن بر مدارج خود هستند. آنان با وجود حضور در مراکز علمی سایر کشورها، هیچ‌گاه تعصب به کشور و پیوندهای خویشاوندی و قومی خود را فراموش نمی‌کنند؛ آنان می‌توانند از این وسعت تفکر، درنهایت، کشور و هم‌وطنان خود را بهره‌مند کنند و بارها دیده‌ایم این عزیزان برای همکاری با مراکز علمی ایران تا چه اندازه مشتاق هستند و بدون هیچ خودبرتربینی یا محدودیتی، به ایران رفت‌وآمد کرده و حتی همکاری‌هایی را تعریف می‌کنند. رشته تحصیلی و تدریس نگارنده در دانشگاه صنعتی شریف، ریاضی نیست؛ اما مطلع بودم مرحوم دکتر میرزاخانی ارتباط مطلوبی با استادان سابق و دانشکده ریاضی دانشگاه شریف داشت. این برای ایرانیان افتخار است که فرزندانشان با تحصیلات برتر در سطح جهانی، جوایز ارزشمندی دریافت می‌کنند. دریافت جایزه‌ای که به نوبل ریاضی در جهان معروف بود، تحسین همه جهانیان را برای این ریاضی‌دان شاخص و بااخلاق ایرانی به‌همراه داشت و امروز متأسفانه در فقدان ایشان، سوگوار شدیم. این رویدادهای تلخ هرچه بیشتر به ما یادآوری می‌کند که باید ارتباط با نخبگان ایرانی را برای الگوسازی جوانان خود دنبال کنیم و به‌دور از نگاه‌های بسته، از ظرفیت‌های آنان برای تغذیه علمی و سرعت‌بخشیدن به شتاب علمی کشور، بهره بگیریم.
