هواپیمای بدون سرنشین حزبالله لبنان که با حمایت فنی ایران ساخته شده بود، به عمق 50 کیلومتری خاک سرزمینهای اشغالی وارد شد. این ماجرا، روند تحولات نظامی در آن منطقه بحران زده را به شدت تحتالشعاع خود قرار داد، به طوری که گنبد آهنین اسرائیل در معرض تردید و ابهام جدی واقع شد و تعجب نیروهای نظامی غربی و اسرائیلی را از این توانمندی شگفت انگیز برانگیخت.
تلاش برای ضعیف جلوه دادن توانمندیهای دشمن، از بدیهی ترین حربه های جنگ روانی به شمار می آید. تمسک به این شیوه اغلب زمانی صورت میگیرد که موفقیت های کشور هدف خارج از تصور طرف مقابل باشد. نمود بارز این ماجرا را میتوان در همزمانی خبر تایید اقدام ایران در شکار دومین پهپاد آمریکایی از سوی وزارت دفاع آمریکا و سپس گزارش 66 صفحه ای کنگره درباره ناتوانی ایران در تولید موشک های قارهپیما جستجو کرد.
به نظر میرسد در راستای همین هدف بود که در گزارش کمیته خدمات تحقیقاتی کنگره آورده شده، ایران قادر نیست تا سال 2015 به ظرفیت موشک های بالستیک قاره پیما دست یابد. این در حالی است که وزارت دفاع آمریکا ژوئن سال جاری میلادی در گزارشی با امضاء لئون پانتا، وزیر دفاع آمریکا، از تقویت توان موشکی ایران و ارتقای قابلیتهای موشکهای ایران از نظر دقت و قدرت تخریب سخن گفت و بار دیگر، مانند ارزیابی دو سال قبل پنتاگون، از احتمال دستیابی ایران به تکنولوژی موشک بالستیک قارهپیما خبر داد. در واقع، در گزارش غیر محرمانهای که پنتاگون در آوریل سال 2010 به کنگره ارائه کرده بود، از احتمال دستیابی ایران به توانمندی موشک بالستیک برای هدف قرار دادن خاک آمریکا تا سال 2015 ابراز نگرانی شده بود.
نکته اینجاست که پس از سالها ابراز نگرانی درباره توانمندیهای روزافزون ایران در زمینه نظامی، آمریکاییها همزمان با اذعان به اقدام ایران در شکار دومین پهپاد آمریکایی، مدعی شدند ایران تا سال 2015 قادر به تولید موشکهای بالستیک قارهپیما نخواهد بود.
علت این امر را باید در جای دیگری جستجو کرد. چند روز پس از آنکه ایران از شکار دومین پهپاد آمریکایی خبر داد، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا نیز در تغییر آشکار از موضع قبلی واشنگتن اعلام کرد به نظر میرسد پهپاد «اسکن ایگل» ساخت آمریکا باشد.
خبر، وزن بسیار سنگینی داشت زیرا دقیقا یک روز پس از سالگرد شکار پهپاد آمریکایی RQ-170، سپاه از شکار یک پهپاد دیگر خبر داد. شکار پهپادهای پیشرفته آمریکایی، از اقتدار نیروی هوافضای جمهوری اسلامی ایران نشان دارد. به بیان دیگر، این امر توانایی مدیریت ایران برای شکار پهپادهای آمریکایی را نشان میدهد، بدون اینکه آسیب جدی به بدنه سبک و فیبری آن وارد شود، حتی اگر منشأ ارسال آن، کشوری دیگر در خلیج فارس باشد.
در واقع رویارویی ایران با پهپادهای آمریکایی به یک موضوع جدید در ادبیات نظامی جهان تبدیل شده و روند تحولات نظامی را در سطح منطقه خاورمیانه تحت تأثیر قرار داده است. این ماجراها نشان میدهد، امروزه نیروهای نظامی ایران این توانایی را دارند که ضمن رصد لحظهای تحرکات و اقدامات نیروهای آمریکایی در منطقه خلیجفارس در صورت ورود هر نوع جسم پرنده به خاک کشورمان آن را سرنگون کرده و حتی میتوانند آن را سالم در اختیار گرفته و مدیریت کنند و این حاکی از تجهیز نیروهای نظامی ایران به رادارهای کشف و شناسایی دقیق است و مسلما این موضوع چهره برخوردهای نظامی احتمالی در آینده را در منطقه خلیجفارس و حتی کل خاورمیانه تغییر خواهد داد.
این احتمال زمانی تقویت شد که هواپیمای بدون سرنشین حزبالله لبنان که با حمایت فنی ایران ساخته شده بود، به عمق 50 کیلومتری خاک سرزمینهای اشغالی وارد شد. این ماجرا، روند تحولات نظامی در آن منطقه بحران زده را به شدت تحتالشعاع خود قرار داد، به طوری که گنبد آهنین اسرائیل در معرض تردید و ابهام جدی واقع شد و تعجب نیروهای نظامی غربی و اسرائیلی را از این توانمندی شگفت انگیز برانگیخت. مجموعه این اتفاقات موجب شده آمریکاییها ارزیابی واقعبینانهتری از توانمندیها و ظرفیتهای نظامی ایران به دست آورند اما به نظر میرسد طی یکسال گذشته که موضوع شکار پهپادها رخ داده، آمریکاییها را به فکر انداخته با ابراز تردید درباره ظرفیتهای ایران در حوزههایی که زمانی از آنها برای تهدید جلوه دادن ایران استفاده میکردند، توانمندیها و دستاوردهای اخیر ایران را کماهمیت نشان دهند.
به نظر میرسد در راستای همین هدف بود که در گزارش کمیته خدمات تحقیقاتی کنگره آورده شده، ایران قادر نیست تا سال 2015 به ظرفیت موشک های بالستیک قاره پیما دست یابد. این در حالی است که وزارت دفاع آمریکا ژوئن سال جاری میلادی در گزارشی با امضاء لئون پانتا، وزیر دفاع آمریکا، از تقویت توان موشکی ایران و ارتقای قابلیتهای موشکهای ایران از نظر دقت و قدرت تخریب سخن گفت و بار دیگر، مانند ارزیابی دو سال قبل پنتاگون، از احتمال دستیابی ایران به تکنولوژی موشک بالستیک قارهپیما خبر داد. در واقع، در گزارش غیر محرمانهای که پنتاگون در آوریل سال 2010 به کنگره ارائه کرده بود، از احتمال دستیابی ایران به توانمندی موشک بالستیک برای هدف قرار دادن خاک آمریکا تا سال 2015 ابراز نگرانی شده بود.
نکته اینجاست که پس از سالها ابراز نگرانی درباره توانمندیهای روزافزون ایران در زمینه نظامی، آمریکاییها همزمان با اذعان به اقدام ایران در شکار دومین پهپاد آمریکایی، مدعی شدند ایران تا سال 2015 قادر به تولید موشکهای بالستیک قارهپیما نخواهد بود.
علت این امر را باید در جای دیگری جستجو کرد. چند روز پس از آنکه ایران از شکار دومین پهپاد آمریکایی خبر داد، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا نیز در تغییر آشکار از موضع قبلی واشنگتن اعلام کرد به نظر میرسد پهپاد «اسکن ایگل» ساخت آمریکا باشد.
خبر، وزن بسیار سنگینی داشت زیرا دقیقا یک روز پس از سالگرد شکار پهپاد آمریکایی RQ-170، سپاه از شکار یک پهپاد دیگر خبر داد. شکار پهپادهای پیشرفته آمریکایی، از اقتدار نیروی هوافضای جمهوری اسلامی ایران نشان دارد. به بیان دیگر، این امر توانایی مدیریت ایران برای شکار پهپادهای آمریکایی را نشان میدهد، بدون اینکه آسیب جدی به بدنه سبک و فیبری آن وارد شود، حتی اگر منشأ ارسال آن، کشوری دیگر در خلیج فارس باشد.
در واقع رویارویی ایران با پهپادهای آمریکایی به یک موضوع جدید در ادبیات نظامی جهان تبدیل شده و روند تحولات نظامی را در سطح منطقه خاورمیانه تحت تأثیر قرار داده است. این ماجراها نشان میدهد، امروزه نیروهای نظامی ایران این توانایی را دارند که ضمن رصد لحظهای تحرکات و اقدامات نیروهای آمریکایی در منطقه خلیجفارس در صورت ورود هر نوع جسم پرنده به خاک کشورمان آن را سرنگون کرده و حتی میتوانند آن را سالم در اختیار گرفته و مدیریت کنند و این حاکی از تجهیز نیروهای نظامی ایران به رادارهای کشف و شناسایی دقیق است و مسلما این موضوع چهره برخوردهای نظامی احتمالی در آینده را در منطقه خلیجفارس و حتی کل خاورمیانه تغییر خواهد داد.
این احتمال زمانی تقویت شد که هواپیمای بدون سرنشین حزبالله لبنان که با حمایت فنی ایران ساخته شده بود، به عمق 50 کیلومتری خاک سرزمینهای اشغالی وارد شد. این ماجرا، روند تحولات نظامی در آن منطقه بحران زده را به شدت تحتالشعاع خود قرار داد، به طوری که گنبد آهنین اسرائیل در معرض تردید و ابهام جدی واقع شد و تعجب نیروهای نظامی غربی و اسرائیلی را از این توانمندی شگفت انگیز برانگیخت. مجموعه این اتفاقات موجب شده آمریکاییها ارزیابی واقعبینانهتری از توانمندیها و ظرفیتهای نظامی ایران به دست آورند اما به نظر میرسد طی یکسال گذشته که موضوع شکار پهپادها رخ داده، آمریکاییها را به فکر انداخته با ابراز تردید درباره ظرفیتهای ایران در حوزههایی که زمانی از آنها برای تهدید جلوه دادن ایران استفاده میکردند، توانمندیها و دستاوردهای اخیر ایران را کماهمیت نشان دهند.