50 سال در خدمت ایشان بودیم و در تمام کارهای سیاسی و کارهایی که برای جامعه مفید بوده است مؤثر بوده‌اند و فعالیت می‌کردند. ما هم در خدمت ایشان بودیم. الحمدلله هم فراست فراوان در این نوع کارها داشتند و هم فعالیت‌ها و کارهای سیاسی فراوان و چون پیچ و خم‌های کارهای سیاسی را می‌دانستند، راهنما و کارگشای اغلب دوستان بودند و در مواقعی که دوستان به بن‌بست می‌رسیدند، ایشان بسیار کارگشا بودند و فکر، نظر و خلوص ایشان در کارها و مسائل بارز بود.
ایشان علاقه‌ای به جمع‌آوری اموال نداشتند و تمام فکر و ذهنشان محرومین و مستضعفان و کارگشایی برای مردم بود. حتماً استحضار دارید ایشان در طول هفته که در کمیته امداد مشغول رسیدگی به کار مردم بودند، روزهای جمعه هم اکثر اوقات تمام وقتشان صرف رفع گرفتاری‌های مردم می‌شد.
همه امکانات در دسترس ایشان بود و فراستش را هم داشتند به خودشان بپردازند. کسانی هستند که الفبای اقتصاد را هم بلد نیستند و کسب و کار و فعالیت می‌کردند. ایشان هم استعدادش را داشت، هم فراستش را. همان طور که برادرش آقای اسدالله عسگراولادی از امکانات بالایی برخوردار است. اگر ایشان به دنبال جمع‌آوری مال بودند دست‌کمی از دیگران نداشتند، ولی ایشان به دنبال جمع‌آوری اموال برای خودش نبود و این خلوص آقای عسگراولادی برای همه ما مؤتلفه‌ای‌ها سرمشق بود. ایشان هم خلوص، تقوا و استعداد والایی داشت و الحمدلله دوستان بسیار خوبی هم داشت و تمام کسانی که در اطراف ایشان بودند استفاده‌های مفصلی از نظر معنوی از ایشان برده‌اند.
تمام سلول‌های وجود آقای عسگراولادی کار خیر و در خدمت جامعه بود. از نظر رفع مشکلات، رفع اختلافات و محرومیت‌های مردم کارهای فراوان و مشکلات بسیار پیچیده‌ای را حل کردند. هر کسی هر نوع مشکلی داشت به ایشان متوسل می‌شد و ایشان کسی نبود که شانه‌اش را از زیر بار مشکلات مردم خالی کند و شانه‌اش همیشه زیر بار مشکلات مردم بود.
بعد از انقلاب حضرت امام مسئولیت صندوق‌های تعاونی صنفی را به ایشان، شهید محلاتی «رحمه الله علیه» و حاج محسن لبانی دادند. ایشان در جاهای دیگر هم فعالیت‌های قرض‌الحسنه‌ای داشتند که من خیلی از آنها خبر ندارم، ولی مسئولیت صندوق‌های تعاونی صنفی تا همین روزهای آخر به عهده ایشان بود.
این صندوق قبلاً فعالیتش مربوط به اصناف بود و بعد هم که حضرت امام مسئولیت اداره این صندوق را به سه نفر دادند که دو شعبه فعال در خیابان مطهری و خیابان بوذرجمهری دارد که زیر نظر ایشان بود.
این که ایشان تا همین اواخر هم بسیار فعال بودند، به نظر من طبیعی نبود و از الطاف خدادادی بود. امثال آقای عسگراولادی و کسانی که در این سن و سال هستند، 20 سال جلوتر از ایشان خودشان را بازنشسته می‌کنند و در پارک‌ها می‌نشینند، ولی الحمدلله ایشان استعداد بالایی داشت و در شورای مرکزی مؤتلفه که در خدمتشان بودیم، تمام مشکلات و گره‌های سیاسی‌مان را با تدبیر و بزرگواری حل می‌کردند. سعه صدر، حلم و صبر ایشان بی‌نظیر بود. به نظر من کسانی که این نوع کارهای خیر را انجام می‌دهند، مشمول الطاف و کمک‌های الهی می‌شوند و خداوند متعال به آنها توفیق می‌دهد و خداوند به ایشان فراوان از این توفیقات داده بود.
درگذشت ایشان ضایعه اسفناکی برای جامعه اسلامی و نظام ما بود. به نظر من امثال آقای عسگراولادی کم‌نظیر و از نوادرند و باید چراغ به دست گرفت و سال‌ها دنبال آنها گشت. این ضایعه برای جهان اسلام و نظام و بالاخص دوستان مؤتلفه ما فاجعه عظیمی است.
درجات ایشان عالی که هست، ان‌شاءالله خداوند متعال متعالی و دعاهای ایشان را در حق همه ما مستجاب کند. آقای عسگراولادی از معتمدین و پرسابقه‌ترین یاران امام بود که متأسفانه از دست ما رفت.
