به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری فارس، «صلح» و «عدالت» مفاهیمی دیرپا در جامعه بشری هستند که از دغدغه‌های جدی انسان در تاریخ بوده‌اند و از این رو ساختن جهانی سرشار از صلح، عدالت و احترام به کرامت انسانی آرمانی بزرگ برای بشریت به شمار می‌آمده است. به مناسبت ۲۱ سپتامبر که مصادف با ۳۰ شهریورماه که به نام «روز جهانی صلح» نامگذاری شده است با لاله افتخاری از اعضای شورای راهبری مجمع جهانی صلح اسلامی و نماینده اسبق مردم تهران در مجلس گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌آید:
*با توجه به شعار امسال سازمان ملل «حق بر صلح» به مناسبت هفتادمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر، به نظر شما تا چه حدی این شعار در زمینه برقراری صلح در جهان محقق خواهد شد؟
عملکرد سازمان ملل نشان‌دهنده این است که نتوانسته در برقراری صلح به خاطر نگاه دوگانه‌ای که دارد موفق باشد و در حقیقت اگر آن‌ها به خوبی عمل می‌کردند، ما امروز شاهد این همه ناامنی و جنگ در کشورهایی مثل یمن در منطقه خود ما و بسیاری از نقاط دنیا نبودیم. بنابراین فکر می‌کنم که در حقیقت باید یک بازنگری بکند و عملکرد خودش شعار خوبی است. یعنیباید عملکرد خودش را با شعارهایی که می‌دهد، تنظیم کنند. در حقیقت اسم و مسمی باید با هم همخوانی پیدا کند. در غیر این صورت مثل سال‌های گذشته نتایج خوبی نخواهد داشت.
*به نظر شما با توجه به تحولات اخیر در منطقه و جهان از جمله داعش، سوریه، تجاوز عربستان سعودی به یمن، جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و مسلمانان میانمار برای ایجاد جهانی مملو از صلح و امنیت در سطح بین‌المللی چه الزاماتی وجود دارد؟
احترام به حقوق دیگران و رعایت عدالت در مورد کشورهای مختلف و شناسایی و به رسمیت شناختن حقوق بشری و تمامیت ارضی و دیگر مسائلی که کشورهای مختلف دارند، از الزامات تحقق صلح استو باید از طرف همه کشورها این مسأله مورد نظر قرار بگیرد. بعد هم اینکه نیروهای بیگانه باید از منطقه بیرون بروند، چه به عنوان دموکراسی باشد و چه برای ایجاد امنیت در منطقه و یا به هر عنوان دیگری یا اقدامات پیشگیرانه که اسم آن را می‌گذراند، به هر عنوان که آمده باشند. باید اینها از منطقه خارج شوند و مسوولیت کشورها و حفظ امنیت و آرامش و صلح در کشورها را به خود آن‌ها واگذار کنند.
سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و مدافع حقوق بشر و مسؤول در برقراری صلح در جهان چرا تاکنون نتوانسته‌اند به مسؤولیت حقیقی خود در تأمین و برقراری صلح در جهان عمل کنند؟
علت عدم موفقیت سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری و یا مدعی صلح این است که اینها همچنان که گاهی اوقات خودشان شاید ناآگاهانه به این اعتراف می‌کنند، برای حفظ منافع و دستاوردهای تعداد اندکی که خودشان را ابرقدرت و کدخدای جهان می‌دانند، تأسیس شده‌اند. چون از اول بنیان حسنه‌ای نداشته‌اند و با نیت خیر تأسیس نشده‌اند. اساس آن‌ها مشکل دارد و همچنین مدیریت‌کننده آن کسانی است که جنگ‌افروزان دنیا هستند مثل آمریکا، رژیم صهیونیستی و .... هم خود آن‌ها از سلسله جنبان‌های اصلی هستند و هم حق وتوهایی که برای اینها در نظر گرفته می‌شود. با آن نگرشی که آن‌ها دارند باعث می‌شود که به جای اینکه صلح و امنیت را تأمین کنند. خود ابزاری برای توجیه اقدامات جنگ افروزان شده‌اند که به بهانه صلح و امنیت لشکرکشی کنند و مجالس شادی و مجالس خانوادگی مردم بیگناه افغانستان، عراق و یمن را به خاک و خون بکشند.
*پیشنهاد شما برای ترویج گفتمان صلح عادلانه در جهان چیست؟
برای ترویج گفتمان صلح عادلانه باید به مبنای الهی آن برگشت؛ یعنی همان که در آموزه‌های دینی آمده که متناسب با فطرت است که «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا». همان طور که قرآن می‌فرماید :«لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ». به هر حال این ثابت است. اصول آن در همه زمان‌ها و مکان‌ها برای همه ملت‌ها با هر رنگ، نژاد، آیین و عقیده‌ای که باشند یکسان است. در حقیقت این دستورالعمل قرآنی می‌تواند حلقه وصل آن‌ها باشد. باید از این طریق اقدام شود.
توجه داشته باشیم چیزی که با ندای فطرت همسو است بر دل‌ها می‌نشیند و مردم آزاده و بیدار دنیا را می‌تواند حول محور خودش جمع کند. به همین خاطر همه می‌توانند دور هم جمع شوند و منافع خودشان را در آنجا ببینند. بنابراین با توجه به پژوهش‌های عمیق و با عنایت به مشترکات ادیان، مذاهب و ملل، بازگشت به فطرت را باید از نخبگان شروع کرد و بعد آن را به توده مردم توسعه داد تا بتوانیم این گفتمان را جهانی کنیم. همچنان که می‌بینیم پیام امام حسین (ع) بر دل رهبران جهان و مردم ۱۴ قرن بعد در دنیای امروز با این انفجار اطلاعات می‌نشیند و به تبع آن مردم ادیان مختلف را در اربعین حسینی در کربلای معلی گرد هم جمع می‌کند.
