بین الملل

سرد ماندن مناسبات مصر و ایران به سود کیست؟

یک نویسنده مصری با تاکید بر ضرورت آغاز مناسبات مصر با ایران نوشت اگر باید با قدرت‌های استکباری و تجاوزهای صهیونیسم جهانی مبارزه کرد پس چگونه از همکاری با یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های مقاومت مقابل نظام فاسد صهیونیسم در منطقه غفلت می‌شود؟

 یک نویسنده مصری با تاکید بر ضرورت آغاز مناسبات مصر با ایران نوشت اگر باید با قدرت‌های استکباری و تجاوزهای صهیونیسم جهانی مبارزه کرد پس چگونه از همکاری با یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های مقاومت مقابل نظام فاسد صهیونیسم در منطقه غفلت می‌شود؟
 «عبیر صالحی» تحلیلگر مصری در مقاله‌ای به سکوت مصر در خصوص از سرگیری مناسبات با ایران اشاره کرد و نوشت: پس از انقلاب ۲۵ ژانویه چقدر احساس خرسندی کردیم و خوشبین شدیم وقتی خبرهایی از نزدیکی از سرگیری مناسبات مصر و ایران شنیدیم و چقدر احساس ناامیدی کردیم وقتی که این موضوع بسته شد.
صالحی افزود: بسته شدن این موضوع به سود چه کسی است؟ سرد ماندن مناسبات دو کشور به سود کیست؟ عجیب‌تر از همه این است که کسانی هستند که هر دری را می‌زنند تا برای احیای اقتصادی مصر دست یاری دراز کنند اما دست کسانی را که برای همراهی و اتحاد با ما تلاش می‌کنند و در کنار بحران‌هایی که گریبانگیر ما می‌شود در کنار ما هستند، رد می‌کنند.
نویسنده افزود: من خوشبختانه عضو هیئتی بودم که چند ماه پیش به ایران آمد و غافلگیر شدیم از میزان روحیه دوستی و محبتی که ملت ایران در خصوص مصر دارند. ما در این جنجال رسانه‌ای سخنی بهتر از سخنی که محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری ایران گفت، نشنیدیم که گفت عبور هواپیمای من از آسمان مصر برایم از هزار سفر به بزرگ‌ترین کشورهای منطقه بهتر است.
وی افزود: تا کی ادبیات دوستانه‌ای را که ایران بدان با ما سخن می‌کند، نادیده بگیریم؛ ایران کشور ضعیفی نیست در منطقه. خیلی از غل و زنجیر‌ها را شکستیم پس کی می‌خواهیم غل و زنجیر سکوت در مقابل یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به آینده کشورمان حتی منطقه‌مان را بشکنیم. اگر ما به دنبال پیشرفت علمی و فناوری هستیم پس چرا دست خود را در دست ایران نمی‌گذاریم تا به دور از رژیم‌هایی که همه ما می‌دانیم خیر ما را نمی‌خواهند، نقش خود را بیابیم؟
به دنبال چه می‌گردیم؟ همه آنچه دنبالش هستیم در ‌نهایت به یک نتیجه می‌رسد و آن قطعیت ازسرگیری مناسبات ایران و مصر به صورت فوری و قدرتمندانه است. سکوتی که ما الان دچارش هستیم گناهی بزرگ است که سخت می‌توان بدان فکر کرد. ادامه این سکوت یعنی اینکه ما در این گناه که نسل‌های آینده ما را نخواهند بخشید، سهیم هستیم. بنابراین همه نویسندگان و صاحب‌نظران باید کشور را از این سکوت خارج کنند و به سوی گفت‌وگو در این خصوص بکشانند چه بسا که یک حرف صادقانه امر نادرستی را که سیاست‌های دروغ آن را خراب کرده و ملت را فریفته و امید‌ها را در هم شکسته و نسلهای آینده را از حقیقت دور کرده است، اصلاح کند.

https://shoma-weekly.ir/EBvaN8