برخلاف تصور عده ای که جنبش وال استریت را به دلیل فروکش کردن موج اعتراضی در اثر برخورد های بسیار خشن دولت آمریکا مرده می دانستند؛ هفته گذشته شهر لس آنجلس شاهد برگزاری سالروز اولین جرقه های جنبش وال استریت بود
برخلاف تصور عده ای که جنبش وال استریت را به دلیل فروکش کردن موج اعتراضی در اثر برخورد های بسیار خشن دولت آمریکا مرده می دانستند؛ هفته گذشته شهر لس آنجلس شاهد برگزاری سالروز اولین جرقه های جنبش وال استریت بود و این بدان معناست که این جنبه نه تنها نمرده است بلکه در نهاد مردم معترض و مخالفان دولت آمریکا به نهضتی دائمی تبدیل شده است .
نظام اقتصادی کشور ایالات متحده آمریکا در میان سایر کشور های جهان به عنوان لیبرال ترین اقتصاد شناخته می شود و کاپیتالیستهای آمریکایی معتقدند پویا ترین و موفق ترین مدل اقتصادی آزاد ترین شرایط اقتصادی ممکن است که طبیعتا در چنین مدلی به اسم حمایت از سرمایه دار، قوانین امکان هرگونه برخوردی با نیروی کار و اقشار ضعیف را به کارفرمایان می دهد .
اما سال گذشته در عمل اثبات گردید که این سرمایه داری لجام گسیخته حتی توسط مردم خود آمریکا نیز تحمل نمی شود و علیرغم سرکوبهای شدید، نهضت از یاد مردم نرفته و در نهان زنده نگاه داشته می شود.
به گزارش شبکه پرس‌تی‌وی، صد‌ها نفر روز گذشته در اولین سالگرد آغاز تظاهرات جنبش تسخیر والاستریت در شهر لس‌آنجلس و برپایی گسترده چادر معترضان مقابل ساختمان شورای شهر، دست به تظاهرات مسالمت‌آمیز زدند.
معترضان با در دست داشتن پلاکارد‌هایی در میدان پرشینگ تجمع کرده و خواستار اجرای عدالت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در بین شهروندان آمریکایی شدند.
پس از اینکه پلیس سال گذشته از اجتماع و برپایی چادر معترضان مقابل ساختمان شورای شهر جلوگیری کرد، این افراد میدان پرشینگ در منطقه تجاری لس‌آنجلس را برای برپایی تظاهرات خود انتخاب کردند.
اعتراضات جنبش تسخیر والاستریت 17 سپتامبر سال 2011 میلادی با تجمع معترضان در پارک «زاکوتی» نیویورک در نزدیکی خیابان «وال استریت» منهتن نیویورک که محل استقرار نهادهای اقتصادی و بازار بورس آمریکا است، آغاز شد.
این اعتراضات شکلی کاملا مسالمت آمیز داشت و معترضان تنها از دولت می‌خواستند تا بانکداران را به عنوان مقصران اصلی بحران مالی بیشتر تحت فشار قرار دهد اما برخلاف ادعای آزادی بیان غربی‌ها، این اعتراضات با برخورد خشن نیروهای پلیس نیویورک آن هم در مقابل چشمان میلیون‌ها بیننده تلویزیونی مواجه شد.
اعتراضات به سرعت از نیویورک و واشنگتن به مناطق دیگر از جمله «لس آنجلس»،« کلرادو»، «پورتلند»، «میامی» و «تگزاس» سرایت کرد و مردمی که همگی از فشارهای اقتصادی به ستوه آمده بودند را به خیابان‌ها کشید.
ترکیب جمعیتی جنبش تسخیر وال استریت
ترکیب اولیه ی جمعیتی در جنبش تسخیر جوان بود، این به دلیل شبکه های اجتماعی که از طریق آن ها این جنبش هماهنگی انجام می‌شد، بیش از همه توسط جوانان استفاده می شد. بنابراین در ابتدا عمده ی شرکت کنندگان در تجمعات جنبش دانشجویان و یا جوانانی بودند که به تازگی از دانشگاه ها فارغ التحصیل شده اند، اما به تدریج افراد دیگری با سنین بالاتر نیز به این جمع جوان افزوده شدند. متوسط سنی شرکت کنندگان در جنبش تسخیر ۳۳ سال است که شامل جوانانی در سنین ۲۰ سالگی هستند تا کسانی که سنین حدود ۴۰ سال دارند را شامل می شود. همچنین در جنبش تسخیر افرادی از همه ی ادیان شامل مسلمان، مسیحی و یهودی مشاهده شده اند و در این زمینه هیچ تفاوتی میان آن ها مشاهده نمی شود. تنوع نژادی افراد شرکت کننده در جنبش نیز قابل توجه است؛ علاوه بر سفید پوستان، افرادی از نژادهای دیگر نظیر آسیایی ها و سیاه پوستان نیز در بین افراد شرکت کننده در جنبش دیده می شوند.
سازماندهی
گروهی به نام جمعیت عمومی شهر نیویورک (The New York City General Assembly) مهم ترین تصمیم گیرنده در جنبش تسخیر وال استریت است و مسائل مربوط به هماهنگی و مدیریت را بر عهده دارد. در جلسات این گروه، کمیته های مختلف جنبش تسخیر وال استریت در مورد نیازها و برنامه های آینده صحبت می کنند و در مورد آن تصمیم می گیرند. این جلسات به صورت علنی برگزار می شود و همه می توانند در آن شرکت و اظهار نظر داشته باشند. در واقع خواسته ی اصلی جنبش از همان ابتدا این بوده است که جنبشی بدون رهبر باشد، اما به تدریج ضرورت های هماهنگی و همین طور پیگیری منظم خواسته باعث ایجاد چنین جلساتی گردید؛ هر چند عمومی بودن جلسات و همین طور مجاز بودن بحث و اظهار نظر برای همه ی افرادی که علاقمند باشند به این دلیل بوده است که جنبش به سمت تمامیت خواهی افرادی خاص حرکت نکند. البته در نهایت برخی افراد در گروه در جایگاهی نظیر ریاست قرار گرفته اند که همین مسئله باعث بروز انتقاداتی گردیده است؛ هر چند هنوز اعضای این جنبش بر بدون رهبر یا رئیس بودن آن تاکید دارند.
دستگیری مجدد معترضین در آمریکا
به نوشته وال استریت ژورنال، به مناسبت نخستین سالگرد شکل‌گیری این جنبش، چند صد نفر از معترضان در پارک میدان واشنگتن در جنوب نیویورک گرد آمدند و به طرف محله مالی شهر حرکت کردند. پلیس که از پیش اعلام کرده بود تقاضایی برای برگزاری راهپیمایی دریافت نکرده است، حضور پررنگی داشت و از ابتدا تا پایان مراسم، 25نفر را بازداشت کرد.
در این حال، اعتصاب آموزگاران در شهر شیکاگو همچنان ادامه دارد. هزاران نفر از آموزگاران شنبه گذشته در پارکی در این شهر گرد آمدند تا قدرت خود را به رخ بکشند. این معلمان که همگی بلوز قرمز به تن داشتند، خواستار مقاومت تا زمانی شدند که توافقی به‌صورت کتبی درباره درخواست‌هایشان به دست آید. اتحادیه آموزگاران خواستار امنیت شغلی است و با روش جدید ارزشیابی عملکرد آموزگاران که اتکای زیادی به نمره امتحان دانش‌آموزان دارد، مخالف است. این نخستین اعتصاب معلمان در این شهر ظرف 25سال گذشته است. اعتصاب آموزگاران در سومین منطقه بزرگ آموزشی آمریکا سبب شده که بیش از 350هزار دانش‌آموز پنج روز از هفته گذشته مدرسه نروند.
نظام اقتصادی کشور ایالات متحده آمریکا در میان سایر کشور های جهان به عنوان لیبرال ترین اقتصاد شناخته می شود و کاپیتالیستهای آمریکایی معتقدند پویا ترین و موفق ترین مدل اقتصادی آزاد ترین شرایط اقتصادی ممکن است که طبیعتا در چنین مدلی به اسم حمایت از سرمایه دار، قوانین امکان هرگونه برخوردی با نیروی کار و اقشار ضعیف را به کارفرمایان می دهد .
اما سال گذشته در عمل اثبات گردید که این سرمایه داری لجام گسیخته حتی توسط مردم خود آمریکا نیز تحمل نمی شود و علیرغم سرکوبهای شدید، نهضت از یاد مردم نرفته و در نهان زنده نگاه داشته می شود.
به گزارش شبکه پرس‌تی‌وی، صد‌ها نفر روز گذشته در اولین سالگرد آغاز تظاهرات جنبش تسخیر والاستریت در شهر لس‌آنجلس و برپایی گسترده چادر معترضان مقابل ساختمان شورای شهر، دست به تظاهرات مسالمت‌آمیز زدند.
معترضان با در دست داشتن پلاکارد‌هایی در میدان پرشینگ تجمع کرده و خواستار اجرای عدالت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در بین شهروندان آمریکایی شدند.
پس از اینکه پلیس سال گذشته از اجتماع و برپایی چادر معترضان مقابل ساختمان شورای شهر جلوگیری کرد، این افراد میدان پرشینگ در منطقه تجاری لس‌آنجلس را برای برپایی تظاهرات خود انتخاب کردند.
اعتراضات جنبش تسخیر والاستریت 17 سپتامبر سال 2011 میلادی با تجمع معترضان در پارک «زاکوتی» نیویورک در نزدیکی خیابان «وال استریت» منهتن نیویورک که محل استقرار نهادهای اقتصادی و بازار بورس آمریکا است، آغاز شد.
این اعتراضات شکلی کاملا مسالمت آمیز داشت و معترضان تنها از دولت می‌خواستند تا بانکداران را به عنوان مقصران اصلی بحران مالی بیشتر تحت فشار قرار دهد اما برخلاف ادعای آزادی بیان غربی‌ها، این اعتراضات با برخورد خشن نیروهای پلیس نیویورک آن هم در مقابل چشمان میلیون‌ها بیننده تلویزیونی مواجه شد.
اعتراضات به سرعت از نیویورک و واشنگتن به مناطق دیگر از جمله «لس آنجلس»،« کلرادو»، «پورتلند»، «میامی» و «تگزاس» سرایت کرد و مردمی که همگی از فشارهای اقتصادی به ستوه آمده بودند را به خیابان‌ها کشید.
ترکیب جمعیتی جنبش تسخیر وال استریت
ترکیب اولیه ی جمعیتی در جنبش تسخیر جوان بود، این به دلیل شبکه های اجتماعی که از طریق آن ها این جنبش هماهنگی انجام می‌شد، بیش از همه توسط جوانان استفاده می شد. بنابراین در ابتدا عمده ی شرکت کنندگان در تجمعات جنبش دانشجویان و یا جوانانی بودند که به تازگی از دانشگاه ها فارغ التحصیل شده اند، اما به تدریج افراد دیگری با سنین بالاتر نیز به این جمع جوان افزوده شدند. متوسط سنی شرکت کنندگان در جنبش تسخیر ۳۳ سال است که شامل جوانانی در سنین ۲۰ سالگی هستند تا کسانی که سنین حدود ۴۰ سال دارند را شامل می شود. همچنین در جنبش تسخیر افرادی از همه ی ادیان شامل مسلمان، مسیحی و یهودی مشاهده شده اند و در این زمینه هیچ تفاوتی میان آن ها مشاهده نمی شود. تنوع نژادی افراد شرکت کننده در جنبش نیز قابل توجه است؛ علاوه بر سفید پوستان، افرادی از نژادهای دیگر نظیر آسیایی ها و سیاه پوستان نیز در بین افراد شرکت کننده در جنبش دیده می شوند.
سازماندهی
گروهی به نام جمعیت عمومی شهر نیویورک (The New York City General Assembly) مهم ترین تصمیم گیرنده در جنبش تسخیر وال استریت است و مسائل مربوط به هماهنگی و مدیریت را بر عهده دارد. در جلسات این گروه، کمیته های مختلف جنبش تسخیر وال استریت در مورد نیازها و برنامه های آینده صحبت می کنند و در مورد آن تصمیم می گیرند. این جلسات به صورت علنی برگزار می شود و همه می توانند در آن شرکت و اظهار نظر داشته باشند. در واقع خواسته ی اصلی جنبش از همان ابتدا این بوده است که جنبشی بدون رهبر باشد، اما به تدریج ضرورت های هماهنگی و همین طور پیگیری منظم خواسته باعث ایجاد چنین جلساتی گردید؛ هر چند عمومی بودن جلسات و همین طور مجاز بودن بحث و اظهار نظر برای همه ی افرادی که علاقمند باشند به این دلیل بوده است که جنبش به سمت تمامیت خواهی افرادی خاص حرکت نکند. البته در نهایت برخی افراد در گروه در جایگاهی نظیر ریاست قرار گرفته اند که همین مسئله باعث بروز انتقاداتی گردیده است؛ هر چند هنوز اعضای این جنبش بر بدون رهبر یا رئیس بودن آن تاکید دارند.
دستگیری مجدد معترضین در آمریکا
به نوشته وال استریت ژورنال، به مناسبت نخستین سالگرد شکل‌گیری این جنبش، چند صد نفر از معترضان در پارک میدان واشنگتن در جنوب نیویورک گرد آمدند و به طرف محله مالی شهر حرکت کردند. پلیس که از پیش اعلام کرده بود تقاضایی برای برگزاری راهپیمایی دریافت نکرده است، حضور پررنگی داشت و از ابتدا تا پایان مراسم، 25نفر را بازداشت کرد.
در این حال، اعتصاب آموزگاران در شهر شیکاگو همچنان ادامه دارد. هزاران نفر از آموزگاران شنبه گذشته در پارکی در این شهر گرد آمدند تا قدرت خود را به رخ بکشند. این معلمان که همگی بلوز قرمز به تن داشتند، خواستار مقاومت تا زمانی شدند که توافقی به‌صورت کتبی درباره درخواست‌هایشان به دست آید. اتحادیه آموزگاران خواستار امنیت شغلی است و با روش جدید ارزشیابی عملکرد آموزگاران که اتکای زیادی به نمره امتحان دانش‌آموزان دارد، مخالف است. این نخستین اعتصاب معلمان در این شهر ظرف 25سال گذشته است. اعتصاب آموزگاران در سومین منطقه بزرگ آموزشی آمریکا سبب شده که بیش از 350هزار دانش‌آموز پنج روز از هفته گذشته مدرسه نروند.