یحیی آل‌اسحاق کارشناس مسائل سیاسیدر این نوشتار به نمونه‌ای از اقتضائات و الزامات ریاست مجلس اشاره می‌شود. رئیس مجلس باید قدرت تأثیرگذاری بر نمایندگانی را داشته باشد که این نمایندگان دارای سلایق، علایق، روحیات، اهداف و جهت‌گیری‌های سیاسی، برنامه‌ها و تخصص‌های مختلف از مناطق گوناگون کشور هستند. او باید روحیه و توان ایجاد ارتباط با نمایندگان و نگاه جامع و کامل و بدون جانبداری به نمایندگان داشته باشد، به‌نحوی که اعتماد نمایندگان را جلب کند. در صورتی که نمایندگان به ریاست مجلس اعتماد نداشته باشند بحث‌ها و مصوبات سامان پیدا نمی‌کنند.
نکته مهم این است که رئیس مجلس فرمانده مجلس نیست، بلکه مدیر و هماهنگ کننده نمایندگان و جمع‌بندی کننده همه دیدگاه‌های نمایندگان است. او مانند سایر نمایندگان یک حق رأی دارد، ولی آنچه که از زبان رئیس مجلس به عنوان جمع‌بندی بحث‌ها جاری می‌شود جمع‌بندی مجموعه نمایندگان مجلس است. باید در نظر داشت وظیفه رئیس مجلس پیگیری طرح‌ها و لوایح برای تصویب در مجلس است، نه پیگیری نظرات و منافع شخصی خود.
مجلس در رأس امور است و مصوبات مجلس در نظامات حاکمیتی نقش اولیه را دارد. رئیس مجلس آنچنان توانایی، اقتدار و شخصیت در حوزه ملی بین نظامات تصمیم‌گیر حاکمیتی داشته باشد که شخصیتش یک‌سوم نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور باشد. ریاست مجلس در جلسات هماهنگی نظیر جلسات فرماندهی اقتصادی باید آنچنان عرضه، حیثیت، توان، اقتدار، بیان و ارتباط داشته باشد که بتواند در جمع حاکمیتی حافظ تصمیمات قوه مقننه باشد و بتواند به عنوان یک‌سوم قوا اعمال اقتدار کند.
شخصیت و هویت رئیس مجلس در عرصه بین‌المللی باید طوری باشد که بین رؤسای مجالس سایر کشورها توان حضور و عرض اندام به عنوان جایگاه مدافع و در حد و وزن جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. شخصیت رئیس مجلس و توانایی‌ها و قدرتش باید به‌گونه‌ای باشد که بتواند در صحنه‌های بین‌المللی حافظ منافع، هویت، شخصیت و حیثیت نظام جمهوری اسلامی باشد.
